|
_today_event: قیام مردم مسلمان مصر علیه اشغالگران فرانسوی |
|
۲۸ مهر
مردم مسلمان مصر علیه اشغالگران فرانسوی به پا خاستند و قیامي حماسي را آغاز كردند. زمانی که فرانسویان ،اسکندریه و قاهره را اشغال کردند، ناپلئون برای جلوگیری ازقیام مسلمانان سعی کردچنين ابرازكند كه با اسلام و مردم مصر هیچ دشمنی و خصومتی ندارد. به همین خاطر در مراسم مذهبی مسلمانان شرکت می‌کرد و تظاهر به همنوایی با مسلمانان می‌نمود، اما این حیله ناپلئون مؤثر واقع نشد و زمینه یک قیام عمومی در مصربه وجود آمد. در همین زمان سلطان عثمانی به دلیل حمله ناپلئون به مصر، به فرانسه اعلان جنگ داد و حکم جهاد علیه فرانسویان صادر گردید. اعلام جهاد سلطان عثمانی علیه فرانسویان توسط طلاب الازهر در همۀ مساجد شهر قاهره قرائت شد و بدین ترتیب در 28مهر 1177هـ.ش قیام بزرگی علیه اشغالگران ترتیب داده شد. در این روز مردم قاهره به همراه روحانیان شهرنخست بر در خانۀ قاضی عسگر رفتند و سپس در الازهر گرد هم آمدند. فرماندار نظامی قاهره (ژنرال دبوی) برای متفرق کردن این جمعیت دست به کار شد و با این اقدام ، جنگ بین مردم بی سلاح و سربازان تا دندان مسلح فرانسوی آغاز شد. مردم توانستند بسیاری از سربازان فرانسوی را کشته و زخمی نمایند و خود ژنرال دبوی را نیز هلاک كنند. پس از قتل ژنرال دبوی و تار و مار شدن سربازان فرماندار نظامی، فرانسویان احساس خطر جدی كردند و با بی رحمی تمام به کشتار مردم پرداختند. فرانسویان با استقرار توپخانه در قلعۀ قاهره، شهر قاهره به ویژه جامع الازهر را به توپ بستند و مردم را هدف رگبار گلوله‌ها كردند. در این قتل عام عمومی ،حدود سه هزار نفراز طلاب و مردم به شهادت رسیدند و فرانسویان اجساد کشته شدگان را به رود نیل انداختند. بدین ترتیب قیام مردم مصر با بیرحمانه‌ترین شیوه توسط کسانی که به اصطلاح شعار آزادی، برابری و برادری می‌دادند سرکوب شد. ناپلئون برای پیشگیری از قیام‌های بعدی دادگاه نظامی تشکیل داد و تعدادی از روحانیان الازهر را اعدام کرد. در جریان اعلام جهاد علیه اشغالگران فرانسوی، گذشته ازمردم قاهره، مسلمانان سایر شهرها نیز به قیام پرداختند، به عنوان مثال کشاورزان روستای «فارس کوره» درشهر دمیاط قیام كردند و در منطقه دلتای نیل نیز مردم به رهبری حاج محمد الجیلانی به پا خاستند اما همۀ این قیامها توسط فرانسویان سرکوب شد.
