پرس تیوی: وقتی نام آریل شارون را میشنوید، اولین چیزی که به ذهن شما خطور میکند، چه چیزی است؟
لم: بدون تردید، جنایتکار جنگی، اسلام هراسی و عرب ستیزی و تقریبا یک روان پریش. بدگویی از فردی که دیگر در این جهان نیست، کار آسانی نیست اما عادلانه است که در مورد نحوه قضاوت تاریخ در مورد این مرد اظهار نظر کنیم.
قبل از هر چیز باید به شما بگویم که این موضوع را دنبال کردم و باید صادقانه بگویم که از گزارش خبرنگار شما گزارشی بهتر و جامعتر در مورد مرگ شارون ندیده بودم. اطلاعاتی که در این گزارش ارائه شد واقعا اساسی بود بویژه اطلاعات در مورد کشتار صبرا و شتیلا که طی آن زیر نظر شارون قتل عامی 143 ساعته انجام شد.
فقط یک نکته را باید بگویم. آن خبرنگار گفت شارون باید در دیوان بین المللی کیفری محاکمه میشد ولی در زمان انجام کشتار صبرا و شتیلا این دیوان وجود نداشت.
اما لازم است یادآوری شود که در سال 2002 طرحی ابتکاری و جدی برای محاکمه شارون از سوی دولت بلژیک ارائه شد و این طرح در
حال پیشرفت بود. اما همانطور که اکنون میدانیم دانلد رامسفلد، وزیر دفاع وقت امریکا در واشنگتن شارون را نجات داد و بلژیک را تهدید کرد که در صورت تلاش برای محاکمه شارون مرکز ناتو را از بروکسل در بلژیک خارج میکند.
پرس تیوی: در سال 1982 دیدیم که شارون کشتار صبرا و شتیلا را رهبری کرد اما هیچ اتفاقی بعد از این قتل عام رخ نداد. این کشتار انجام شد و شارون هرگز تحت پیگرد قرار نگرفت. این نکته مهم است.
در آن زمان عدهای اقدامات شارون را محکوم کردند اما سخنی از میزان و گستردگی جنایات وی زده نمیشد. آیا این مسئله به طور کلی در مورد رژیم اسرائیل و حامیان آن امر حائز اهمیتی نیست؟
لم: کاملا همینطور است و من فکر میکنم این جنایات به طور خلاصه در گزارش شما ارائه شد... این که وی مجازات نشد و هیچ ابرقدرت جهان به دنبال حاضر کردن وی در مقام پاسخگویی نبود. این البته چیز جدیدی نیست.
من فکر میکنم مجازات آریل شارون به نوعی این است که نام وی در تمام طول تاریخ محکوم خواهد شد.