۳ استراتژی جبهه غربی در انتخابات سوریه

بیش از سه سال از بحران در سوریه می‌گذرد. اکنون وضعیت سیاسی این کشور، نوید روزهای بهتری را می‌دهد. سوریه‌ای با حاکمیت سیاسی جدید در راه است و تا کمتر از یک ماه دیگر، شاهد انتخاباتی هستیم که سرنوشت این کشور را رقم خواهد زد و خط بطلانی بر بحران آن کشیده می‌شود. اما در مقابل عده‌ای از روند روبه‌ بهبود بحران در این کشور ناراضی‌اند و به دنبال مانع تراشی برای عدم برگزاری انتخابات در این کشور می‌‌باشند.

البته بشار اسد با همکاری مردم، درصدد برگزاری انتخاباتی می‌باشد با هدف برون رفت و مهار بحران، که به موازات آن، محور غربی ناخرسند از این اوضاع، سیاست ها و اهداف خود را دنبال می کند و در مواجهه با انتخابات سوریه، چند استراتژی را برای عدم رهایی سوریه از بحران و عدم برگزاری انتخابات را اتخاذ کرده است.

1- ادامه حمایت غرب از معارضین سوری

در حالی که می‌شد بحران سوریه خیلی زودتر مهار شود، اقدامات محور غربی در حمایت از تروریست ها، نه تنها همه راهکارهای سیاسی را کمرنگ کرد، بلکه باعث کشته شدن هزاران نفر بی‌گناه در سوریه شد. اما در آستانه انتخابات سوریه، برقراری ثبات و آرامش به عنوان یک پیش شرط، مطرح است.

اما اخیراً مقامات آمریکایی در دیدار با «احمد الجربا» رئیس ائتلاف مخالفان سوری، قول مساعدت های مالی و تسلیحاتی به مخالفان دادند. در همین راستا سلاح‌های پیشرفته برای این گروه های تروریستی ارسال شده است.

همچنین کاخ سفید به مخالفان سوری اجازه داد تا دفتر ارتباطات فعلی خود را در واشنگتن به سطح دفتر نمایندگی ارتقا دهند و قانون تحریم‌ها علیه سوریه یک سال دیگر تمدید شد. لذا آمریکا مایل نیست که سوریه در یک فضای آرام و متعادل انتخابات قانونی را برگزار نماید. چرا که تشدید حمایت هایش از معارضین مهمترین شاهد بر این مدعا می‌باشد.

2- هم نوایی نهادهای بین المللی با غرب

در حالی که سوریه خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می‌کند، قهر و استعفای سیاسی «اخضر ابراهیمی»، نماینده سازمان ملل در امور سوریه، در کمتر از 20 روز مانده به انتخابات، مهمترین دلیل بر انفعال و همراهی نهادهای بین المللی با غرب است.

ابراهیمی سیاستمدار کهنه کار که حدود 2 سال مسئول پرونده بحران سوریه بود، تحت تأثیر فشار و هجمه‌های غرب در دفع مسالمت‌آمیز این بحران، چندان توفیقی نیافت. هر چند که در دو نشست ژنو، توانست مخالفان را زیر یک سقف جمع کند. اما به دلیل اقدامات مداخله‌جویانه غرب و حمایت آن ها از معارضین، چندان توفیقی در این پرونده پیدا نکرد.

چرا که مانع تراشی‌های غرب در حل بحران سوریه، مهمترین علت استعفای ابراهیمی به شمار می‌رود و سازمان ملل که نتوانسته از مجرای سیاسی به این بحران خاتمه دهد و چندان مایل به برگزاری انتخابات نمی‌باشد، با خط دهی غرب، اخضر ابراهیمی پای خود را از این پرونده کنار می‌کشد.

3- سیاست اهمیت‌زدایی از بحران سوریه

متحدان غربی در قبال سوریه در جهات مختلف با ناکامی همراه شده‌اند و در این شرایط واشنگتن با پذیرش سران معارض و وعده‌های مالی و تبلیغی علیه سوریه به دنبال اهمیت زدایی از دستاوردهای اخیر بشار اسد می‌باشد و ضمن استمرار بحران در سوریه از انتقادات متحدین منطقه‌ای بکاهد.

در همین راستا پس لرزه‌های آزاد سازی حمص و تثبیت بسیاری از مناطق استراتژیک توسط ارتش سوریه زمانی آشکار می‌شود که بسیاری از رسانه‌های صهیونیستی، عربی و غربی به سادگی از کنار آن گذشتند و با پرداختن به حاشیه‌ها، سیاست اهمیت زدایی را در قبال دمشق اتخاذ کردند.

این در حالی می‌باشد که همگان بر پیروزی جبهه مقاومت در سوریه و منطقه تأکید دارند، کشورهای عربی و صهیونیستی به شدت از ناتوانی آمریکا در سوریه خشمگین شده‌اند و خواستار اقدام جدی آمریکا علیه سوریه می‌باشند. از این رو نامشروع جلوه دادن انتخابات سوریه و فرمایشی بودن آن در راستای سیاست اهمیت زدایی مطرح شده است.

به هر تقدیر برای همه دنیا آشکار شده است که بحران سوریه راه حل نظامی ندارد و از طریق سیاسی قابل حل است و اقدام غرب در حمایت از تروریست ها نه تنها راهکار سیاسی را کمرنگ کرده بلکه باعث ریختن خون هزاران بی‌گناه می‌شود که قربانی زیاده خواهی‌های غرب شده‌اند.

محسن صابر