سیاست خارجی آمریکا درباره سوریه دچار سردرگمی است

لسلی کیگان، نویسنده و فعال سیاسی آمریکایی در مصاحبه اختصاصی با تسنیم می‌گوید سیاست خارجی آمریکا درباره سوریه دچار سردرگمی است چراکه می‌خواهد برخلاف تعهداتی که داده‌ است معارضان مسلح سوری را به توانمندی‌‌های نظامی گسترده‌تری مجهز کند.

کیگان معتقد است آمریکا بر این اساس بر خلاف گفته‌های خودش عمل می‌کند که امیدوار است مردم دنیا حرف‌های قبلی وی را فراموش کرده باشند.

مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانیم:

تسنیم: همانطور که می‌دانید، جدا از مشکلات برگزاری و دعوت از طرفین نشست سوریه در ژنو و مسائل مربوط به همسایگان حساس این کشور، آمریکا تصمیم گرفته است که هر نوع سلاحی برای معارضان سوری ارسال کند و توجهی به این موضوع ندارد که تاکنون معارضان در سوریه چه اوضاعی را ایجاد کرده‌اند و مهم ترین مانع رشد و توسعه در مسیر ایجاد امنیت هستند. به نظر شما آمریکا به چه دلیلی این تصمیم را اتخاذ کرده ‌است؟

کیگان: درواقع به همان دلیلی که از ابتدا مشکل را ایجاد کردند. می‌دانید که دوستان آمریکا یعنی ترکیه و عربستان سعودی تمام تلاش خود را می‌کنند تا به آتش درگیری‌ها دامن بزنند و تمام بیکاران آفریقا و اروپا را برای این درگیری‌ها اعزام می‌کنند تا بهتر به مقاصد خود برسند.

آن‌ها تمام هزینه‌های تداوم این تراژدی را می‌پردازند چون دلشان نمی‌خواهد چنین دشمنی در کنار اسرائیل باشد و می‌اندیشند به این ترتیب بهتر می‌توانند به ارباب شان خدمت کنند.

گروه‌های معارض دولت مرکزی را که در پایتخت این کشور وجود دارد و کشور را اداره می‌کند به تروریسم متهم می‌کنند و دولت هم این‌ها را متهم می‌کند.
به نظر من این بدترین زبان بازی ممکن است چون بهای اختلاف نظر این گروه‌ها با دولت و برعکس را جان مردم می‌پردازد.

چه کسی خشونت را آغاز کرد، مردم را به خاک و خون کشید و خارجی‌ها را برای تسخیر سرزمین استخدام نمود تا اعلام کنند می‌خواهند نسخه‌ای که خودشان از دولت اسلامی دارند را به راه بیندازند.

این گروه‌ها حتی پیشنهاد آتش‌بس را هم قبول نمی‌کنند چون نه نگران جان مردم سوریه هستند و نه نگران تمام شدن مهماتشان که همین طور بلاانقطاع با پول عربستان به این سرزمین سرازیر است.

جیمز کلاپر، مدیر سازمان اطلاعات ملی می‌گوید این تروریسم رو به سوی آمریکا هم می‌آورد و این نخستین باری نخواهد بود که دست رنج آمریکا بر خلاف خواسته‌های این کشور عمل می‌کند و بر ضد خود او می‌شورد.

حتی اگر معارضان بر موضع حق هم باشند باز باید پذیرفت کسانی بابت سازمان دهی آنان حمایت مالی می‌کند و این چیزی است که غرب نمی‌خواهد بپذیرد.
غرب فقط می‌گوید برای هر گزینه‌ای شروطی دارد انگار که جهان خلقت برای این به وجود آمده ‌است که شروط آنها را بپذیرد و عملی کند. به نظر می‌رسد سیاست خارجی آمریکا دچار سردرگمی است والا حرفی عاقلانه‌تر می‌زدند که تا این میزان بی معنا نباشد.

تسنیم: به نظر شما آمریکا با این گروه‌ها چه خواهد کرد؟

کیگان: البته بستگی دارد ولی آن چه روشن است این است که غرب با آن‌ها بسیار بخشنده روبرو می‌شود و از همان ابتدا آن‌ها را شورشیان معتدل و یا اعتدال‌گرا می‌خواند حال آن که آشوب هیچ وقت نمی‌تواند صلح طلبانه و بدون آسیب باشد. نام گذاری این گروه‌ها به اعتدالگرا و تندرو چیزی را حل نمی‌کند.

وقتی دولت اسلامی عراق و شام (داعش) یا جبهه‌ النصره اعتدالگرا خوانده می‌شود آیا به این معنا خواهد بود که کمتر دست به آدمکشی می‌زنند؟ هدف از این جور جمله سازی‌ها قانع کردن شهروندان و مالیات دهندگان خود دولت آمریکاست که قرار است بابت کارهای بدی که آمریکا می‌کند تصور خوبی داشته باشند.

کار دیگری که دولت آمریکا می‌کند این است که چنان که شنیدیم قرار است این گروه‌ها را به توان مندی‌های نظامی گسترده تری نظیر دوربین‌های دید در شب و سلاح‌های سنگین‌ترنظیر موشک‌های ضدتانک هم مجهز کند.

این کثیف ترین بخش حیله‌های جهانی آمریکاست که ادعا می‌کنند به عراق و افغانستان و سوریه دموکراسی می‌آورند، نشست‌های جهانی صلح می‌گذارند و برای حل مشکلات امنیتی ده‌ها قرارداد امضا می‌کنند، برخی دولت‌های منطقه را شرور و تروریست می‌خوانند آن وقت گروه‌های نظامی غیرقانونی اسلام گرا را معارضان ملایم قلم داد می‌کند که باید به آن‌ها کمک‌های مالی ژورنالیستی سیاسی و حتی نظامی کرد.

تسنیم: منظورتان از این کمک‌ها را شفاف‌تر می‌کنید؟

کیگان: کمک مالی این است که بر اساس گفته‌های همین نشست تا سال مالی فعلی دولت آمریکا که سررسید ان سی ام سپتامبر است کمک مالی ادامه دارد یعنی تا هشت ماه دیگر این گروه‌ها تحت کمک مالی دولت آمریکا باقی خواهند ماند. به نظر من این اسباب شرمندگی تمام کشورهایی است که در چند دهه‌ی اخیر نظرات آمریکا را در باب مسائل امنیتی پذیرفته و عملی کرده‌اند.

منظور از کمک ژورنالیستی داستان بی معنای تروریست خوب و تروریست بد است. اگر آن‌ها بخواهند و گروهی مردم را ارعاب کنند این تروریسم خوب است ولی اگر گروهی برای دست یابی به حقوق شان بر ضد سرمایه داری به پا خیزند این تروریسم بد است.

اگر تروریسم به این معناست که بر ترس مردم را به انجام کاری مجبور یا از انجام آن منع آمرانه کنند چه کسی جز دولت آمریکا قدرت انجام این کار را دارد؟ رییس دولت یک کشور یعنی بشار اسد هیچ وقت نمی‌تواند چنین کاری کند چون اساسا مشروعیت به همین ترتیب از سطوح ارشد مدیریت اقتصادی جامعه نشات می‌گیرد.

پس از شکست آمریکا در جلب موافقت جهان برای حمله به سوریه کری بارها این حرف را تکرار کرده‌است. زدن این حرف یعنی دولت آمریکا در قول و عمل تزویر دارد. یا این که رییس دولت این کشور بر این اساس بر خلاف گفته‌های خودشان عمل می‌کند که امیدوار است مردم دنیا حرف‌های قبلی آمریکا را فراموش کرده باشند؛ خصوصا به این خاطر که اوضاع نسبت به گذشته فرق کرده‌است و اکنون کنگره هم از تصمیمات دولت حمایت می‌کند.

همین که در کنار رهبران سیاسی جهان و کنش گران بین الملل در برابر موافق و مخالف نشسته‌اند نشان می‌دهد دیگران نمی‌خواهند دست به خون یک دیگر بیالایند و ترجیح می‌دهند مساله را با گفتگو حل کنند. دقیقا در میانه‌ی چنین بحث‌هایی ناگهان از یکی از دوسوی درگیری اعلام حمایت می‌کنند و این به زعم من از بی تجربگی و خوی کودکانه‌ی دولت آمریکا نشات می‌گیرد که بسیاری تحلیل گران همیشه به آن اشاره می‌کنند.

تسنیم: موضع سایر شرکت کنندگان نشست در این زمینه‌ها چیست؟

کیگان: در ابتدای این نشست کری در حضور رییس دولت سوریه گفت «دولت اسد مغناطیسی دارد که جاذب تروریسم است و عمل کرد آن‌ها موتور اصلی افراط گرایی در سوریه‌ی امروز است».

آن‌ها با خود فکر نمی‌کنند اگر اسد جاذب تروریسم است آن‌ها خود خالق تروریسم و حمایت‌کننده و مجهزکننده و تولیدکننده‌ی تروریسم هستند که از تمام خطاهای آن هم چشم پوشی می‌کنند.

روسیه بارها تذکر داده‌است بهتر است یک راه حل سیاسی پیدا کنند ولی آمریکا ترجیح می‌دهد بترساند و حرف بزند در حالی که همین روش قبلا با فرزندان دیگری که در منطقه ایجاد کرده بود نظیر طالبان و صدام بی فایده و مضر بوده‌است.

دولت انگلیس در ابتدای ماه دسامبر اعلام کرد دیگر به سوریه سلاح نمی‌فرستد تا به دست مخالفین انگلیس نیفتد و در آخر همان ماه رایش را عوض کرد.

نمی‌دانم چرا ژورنالیست‌ها و جنبش‌های ضدسرمایه داری در این کشور دولت را به خاطر این سیاست یک بام و دو هوا به سوال نمی‌کشد. آن‌ها که می‌دانند آن چه دولت شان را تهدید می‌کند همین تروریسم جهانی است که دولت عربستان از آن حمایت می‌کند.

حتی می توان تصور کرد آمریکا و اسرائیل از عربستان سعودی به این معنی بازی خورده اند که این کشور در هر وضعیتی راهی پیدا می کند کالای مورد نظر خودش را برای جهان بازار کند.

همه چیز در آمریکا و دوستانش مبتنی بر دروغ است حتی آن چه مخالفین حکومت آمریکا در داخل این جامعه بیان می کنند چون هر آن چه در این کشور رخ می دهد تحت کنترل لابی قدرت مند سیاست داخلی اسرائیل است، چه قدرت مرکزی و چه مخالفین آن.

من فکر می‌کنم کشورهای خاورمیانه می‌توانند بر همین اساس با هم شورش کنند و به طور همزمان به اسرائیل و آمریکا حمله کنند و یکبار برای همیشه این جرثومه ی دروغ گویی را از تخت به زیر بکشند و همان توافقی را انجام دهند که همین دولت ها در چند سال اخیر با تمام زمامداران منطقه انجام داده اند.

دولت سوریه می گوید گذار سیاسی در این کشور به ترتیبی که در نشست قبلی قرار داد شد با حفظ تمام ساختار دولت و ترکیب کلی سیاسی ممکن است و روسیه معتقد است این روش بهتر و معقول تر است: مبارزین غیرسوری این کشور را ترک می کنند، و به جای مبارزینی که خاک این کشور را عرصه ی رویارویی با یک دیگر کرده اند، دولت و مردم در فضایی آکنده از احترام و جدیت با هم روبرو می شوند