فساد اخلاقی در خدمت سیاست غربی

کافی است سری به هالیوود بزنید تا متوجه شوید نگاه تمدن غربی به زن چیست، کافی است سری به آمار طلاق و بچه های بی سرپرست (بخوانید حرام زاده ها) و آمار بالای سقط جنین بیندازید تا به عمق فاجعه پی ببرید.
اگر روزگاری بی عفتی و بی حیایی و. . . ضد ارزش محسوب می شد، امروز زنانی تبدیل به سوپر استارهای غرب می شوند که بی محابا تر، پرده های حیا و عفت را بدرند. امروز الگوی زنان غربی هرزه هایی هستند که تنها قیمت و مشتری های آنان افزون شده است. نمی توان بر این واقعیات خط بطلان کشید؛ وجود هزاران سایت پورنوگرافی، صدها شبکه ماهواره ای اروتیک محور و غیره نشان از بردگی نوین زن در غرب دارد. البته تمام هرزگی ها در غرب با یک کلام زیبا توجیه می شود، آزادی! اما تمام ماجرا بدین شکل نیست، زندگی امریکایی کاملاً منطبق بر روایت هالیوود نیست، زنان در غرب هنوز بر تمام داشته های خود چوب حراج نزده اند، از همین رو موج سوم فمینیسم معنا می یابد، موجی که برخلاف دو موج قبلی به دنبال باز پس گرفتن هویت زنان است.
البته باید پذیرفت که امروز جامعه هدف غرب، نه اروپا و امریکا بلکه کشورهای جهان سوم است و از همین رو تعداد بالای این نظیر از رسانه های شیطانی معنا می یابد. اگر جوانان پرشور جهان سوم در لجنزار شهوات، مادیات ومواد مخدر دست پا نزنند، تبدیل به خطری بالقوه برای تهدید هژمونی غرب می شوند، جوان های آگاه از جنس متوسلیان، همت، باکری تا رضایی نژاد واحمدی روشن و. . . بلای جان استعمار نوین هستند و مگر غرب، اندلس جهان اسلام را با همین شیوه فتح نکردند؟!
100سال است که فرهنگ غربی به پشتوانه پول و زور و سلاح و دیپلماسی، سعی می کند فرهنگ غربی را و اسلوب زندگی غربی را بر جوامع اسلامی در میان زنان تحمیل کند. 100سال تلاش شده است برای این که زن مسلمان را از هویت خود بیگانه کنند. تمام عوامل اثرگذاری و قدرت به کار رفته است: پول، تبلیغات، اسلحه، فریبنده های گوناگون مادی، استفاده از غرایز طبیعی جنسی انسان، همه این ها را استخدام کرده اند برای این که زن مسلمان را از هویت اسلامی خود دور کنند.
اما هویت زن اسلامی چیست که غرب را به هراس انداخته است؟
نگاه اسلام به جنس زن عزت بخش، کرامت بخش، رشدآفرین، استقلال دهنده به هویت و شخصیت زن و در تلاش برای حفظ گوهر ارزشمند زن است.
اسلام الگوی زن را فاطمه(س) می داند، فاطمه ای که سرشار از همه خوبی هاست. مریم و آسیه را الگو می داند، الگوهایی که سرشار از عفاف، عقلانیت، مهر، محبت، وفا و. . . هستند.
البته غربی ها در طول دو سه قرن اخیر، بر روی همه جنایات خود نام های زیبا گذاشتند. اگر قتل کردند، اگر غارت کردند، اگر به بردگی کشیدند، اگر ثروت های ملت ها را مصادره کردند، اگر جنگ های تحمیلی میان ملت ها به وجود آوردند و دیگر جنایاتی که کردند، بر روی همه این ها نام های خوش ظاهر و فریبنده گذاشتند؛ نام آزادی طلبی، نام حقوق بشر، نام دموکراسی و امثال اینها. نام آزادی بر آنچه جهتگیری فرهنگ غربی نسبت به زنان است، یک نام دروغین است؛ این، آزادی نیست. اساس فرهنگ غرب این است که زن را به عنوان یک کالا، به عنوان یک وسیله تمتع برای مرد در جامعه عرضه بکند. نگاه اسلام به زن، نگاهی است عزت بخش، کرامت بخش، رشدآفرین، استقلال دهنده به هویت و شخصیت زن؛ این ادعای ماست. ما این ادعا را با محکمترین ادله می توانیم اثبات کنیم.
زن در محیط اسلامی رشد علمی می کند، رشد شخصیتی می کند، رشد اخلاقی می کند، رشد سیاسی می کند، در اساسی ترین مسائل اجتماعی در صفوف مقدم قرار می گیرد، در عین حال زن باقی می ماند. زن بودن، برای زن یک نقطه امتیاز است، یک نقطه افتخار است. این افتخاری نیست برای زن که او را از محیط زنانه، از خصوصیات زنانه، از اخلاق زنانه دور کنیم. خانه داری را، فرزندداری را، شوهرداری را ننگ او به حساب بیاوریم. اسلام ارزش والایی برای مادر قائل است، این مادر است که موجب پرورش فرزندانی انقلابی خواهد شد، مادر و همسر خوب، خالق حماسه کربلا می شود آنچنان که امثال وهب وظهیر از دامن پاک این زنان به آسمان پرواز می کنند. نقش زنان در تحولات اجتماعی از همین رو ارزش می یابد. زنانی هستند که همسران خود را و فرزندان خود را برای حضور در خطرناکترین میدان ها و جبهه ها آماده می کنند و تشجیع می کنند. آری زنان می توانند حوادث تلخ کوفه را رقم بزنند یا آن که حماسه ماندگار عاشورا را خلق کنند. زن ها، ما را پیروز کردند، مادران شهدا، همسران شهدا، همسران جانبازان، همسران اسرا و آزادگان ما؛ مادران اینها با صبر خود یک فضایی را در یک منطقه محدودی به وجود آوردند که آن فضا جوانها را، مردان را، به حضور مصممانه تشویق می کرد؛ و این در سراسر کشور گسترده شد.
هنوز کلام گرم و دشمن شکن مادری که یگانه پسر خود را تقدیم انقلاب کرد از یاد نمی برم. مادری که به تأثیر از زنان کربلایی در روز تشییع جنازه فرزندش چنان حماسه ای آفرید که حماسه شهادت احمدی روشن را تحت تأثیر خود قرار داد. ام وهب قرن بیست یکم در برابر نعش جوان شهیدش دشمن را این گونه تحقیر کرد: «من همین مصطفی را می خواستم نه مصطفای ترسو را! من علیرضای مصطفی را هم مثل مصطفی بزرگ می کنم»
اگر فضای کشور ما یکسره فضای مجاهدت شد، فضای فداکاری و گذشت شد؛ گذشت از جان. بدانید که بی شک پیروزیم، فضایی که زنان مهمترین نقش را در احیا و ایجاد آن دارند.
فضایی که نه با زور و خشونت بلکه با فرهنگ سازی و توجیه عقلی، عاطفی شکل می گیرد و الا اگر امروز سرعت اینترنت را تا سرحد قطع شدن به پایین بکشیم یا این که به جنگ فیزیکی با دیش ها بر روی پشت بام ها برویم نتیجه ای مطلوب نه تنها حاصل نمی شود بلکه باید پذیرفت راه را با بیراهه اشتباه گرفتیم. باید سینمای جهان اسلام به معنی واقعی کلمه الگوی زن مجاهد را به جهان معرفی کند، جهادی که تنها با سلاح معنا نمی یابد بلکه نقطه اوج آن تربیت فرزندان صالح و پاک است و اگر سینمای جهان اسلام ترجمان ناقص همان هویت مبتذل باشد و سر در سینما هایش و داستان هایش همان معانی خفیف شده اروتیک را یادآوری کند، چگونه می توان بر آن نام سینمای جهان اسلام را نهاد؟! باید خطر «شهوانی کردن» جامعه اسلامی را در حکم یک خطر و تهدید مهم برای امنیت ملی و تفکر اسلامی دانست و برای مرتفع کردن آن از تمامی ابزارها و امکانات به شیوه حرفه ای و عقلانی استفاده کرد. یادداشت فوق الهام گرفته از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار شرکت کنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بیداری اسلامی» در تاریخ21تیر91 است.