Seyid Həsən Nəsrullah: “Hacı Qasim Süleymaniyə canımı qurban verməyə hazır idim”

Seyid Həsən Nəsrullah Press TV-yə verdiyi xüsusi müsahibəsində şəhid Süleymaninin İmam Xomeyni məktəbinin tələbəsi olaraq xarakterizə edərək, belə deyib: “Hacı Qasimlə ilk görüşümdən və münasibətlərimizin başlanğıcından təxminən 20 il keçir. Həmişə dostlarını ziyarət edən və döyüşçülərinin sözlərini dinləyən və eyni zamanda döyüş meydanında olan biri idi. Belə bir şəxsiyyət xüsusiyyəti ona rəhbərlik və komandanlıqda xüsusi imtiyaz verirdi.

Hacı Qasimin fəzilətlərindən biri daima mücahidlərin tərəfdarı olan və həmişə onları sevən davranışı idi. Bu davranış buradakı rəsmilər üzərində mənəvi və ruhani təsirlər qoydu. Bu xarakter ofisində təkcə onu ziyarət edən insanların fikirlərini yox, bütün fikir və baxışları eşitməsinə imkan verdi. Bu Hacı Qasimin daha yaxşı baxışa və münasibətə sahib olmasına, digər cəhətlərini nəzərə almasına və vəzifələri barədə daha dərindən düşünməsinə kömək etdi.

Hakimiyyət orqanlarının əldə etdiyi yazılı sənədlərlə kifayətlənmədi və vəziyyəti öz gözləri ilə müşahidə edərək müxtəlif səviyyələrdə insanlarla söhbət edərək döyüş meydanına ayaq basdı. Bu, Hacı Qasim Süleymaninin məktəbinin xüsusiyyətlərindən biridir ki, hərbi rəhbərlər arasında geniş yayılmayan metoddur. Əlbəttə ki, İranda bütün böyük komandirlər müqəddəs müdafiə zamanı əsgərləri və döyüşçüləri ziyarət etdilər, lakin bu yalnız İranda mövcuddur və İrandan kənarda bu görünmür.

Hacı Qasimin digər xüsusiyyəti onun yorulmaması idi. Hamımız yorula bilərik və problemlərin bizə çox təzyiq göstərdiyini hiss edə bilərik, amma Hacı Qasim heç çalışmaqdan və işləməkdən əl çəkmirdi. Çətinliklər və problemlər qarşısında çox səbri və dözümü var idi. Heç vaxt şişirtməyəcəm, amma Hacı Qasim kimi çətinliklərə dözə bilən birini görməmişəm.

Həm də çox çalışqan və qətiyyətli insan idi. Hacı Qasim həmişə vaxtından maksimum dərəcədə istifadə etməyə çalışırdı. Hacı Qasimin təvazökarlığı misilsiz idi və adi insanlarla görüşəndə də çox təvazökar idi. Bunlar şəhid Hacı Qasim Süleymani məktəbinin bir hissəsidir.

Hacı Qasim məktəbi risk almaq deməkdir. Ölüm onu hər an təhdid edirdi, ancaq o həmişə ön planda idi və mən bu mövzuda onunla həmişə razılaşmadım, həmişə Hacı Qasimi yenidən cəbhə bölgəsinə qaytarmağa çalışırdı, amma heç birimiz onun qarşısını ala bilmədik.

Hacı Qasim çətinliklərə və çətin günlərə dözməkdə böyük gücə sahib idi. Məsələn, 2006-cı ilin iyul ayında sionist İsrail rejiminin 33 günlük müharibəsi vaxtı Tehrandan Dəməşqə gəldi və bizi çağırdı, dedi ki, cənub ətraflarına gəlmək istəyir. Hacı Qasimə dedim: “Siz Nəyi nəzərdə tutursunuz? Bu mümkün deyil. Bütün körpülər və küçələr bağlıdı, İsrail rejiminin təyyarələri hər hədəfə hücum edir və hərtərəfli müharibə vəziyyəti hakimdir. Heç kim Beyruta və ya Dahiyəyə gedə bilməz”. Hacı Qasim isə “bir maşın göndərməsən tək gələcəm”, deyə israr etdi. O, Misirdə idi və nəticədə Livana gəldi.

33 günlük müharibədə Hacı Qasim bizə çox kömək etdi. İraqlı komandirlərimiz hər zaman İŞİD təkfirçilərinə qarşı mübarizənin başında olduğunu, İraq və Suriya hərbi qüvvələrinin yanında olduğunu söylədilər. Bu, Hacı Qasımın şəxsiyyətinin başqa bir xüsusiyyətidir. Buna görə Hacı Qasim məktəbinin İmam Xomeyni məktəbindən, Ali Dini Rəhbər Ayətullahul-üzma Seyid Əli Xameneinin rəhbərliyi və müqəddəs müdafiə təcrübəsindən qaynaqlandığını deyə bilərik”.

Seyid Həsən Nəsrullah şəhid Hacı Qasim Süleymaninin 33 günlük müharibədəki rolu barədə isə bunları deyib: “Əvvəlcə onu deyim ki, Hacı Qasimin müharibənin ilk günlərində Livanda olması çox həyati və vacib idi. Livana gəlməyə bilərdi və müharibə xəbərlərini izləmək üçün Tehranda qala bilərdi, yaxud Dəməşqə gedib müharibəni bizə daha yaxın yerdən izləyə bilərdi. Həmin günlərdə Dəməşq İsrail rejiminin qüvvələri tərəfindən təcavüz və hücuma məruz qalmadı, lakin Hacı Qasim Livana gəlməkdə israr etdi.

Hacı Qasimin Livandakı ilk günündə bir görüş təşkil etdik. Müharibənin ilk günlərində Livana gəldi. İclasdan sonra Hacı Qasim bir neçə gün Livanda qaldı və Ali Dini Rəhbər Ayətullahul-üzma Seyid Əli Xameneiyə hesabat vermək üçün Tehrana qayıtdı. Bu, qayıdışının təhlükəli şəraitdə baş verdiyi vaxt idi. Yenə deyirəm, bu dəfə Tehran və ya Dəməşqdə qala bilərdi, ancaq Misir üzərindən Livana qayıtdı. Müharibənin son gününə qədər Livanda qaldı.

Hacı Qasim Tehrandan Livana qayıdanda bizə Ali Dini Rəhbər Ayətullahul-üzma Seyid Əli Xameneinin öz yazısı ilə Hacı Qasim bir mesaj gətirdi. Məktubun mövzusu bu müharibə çox sərt və gərgin olacağı idi və o zaman Ali Dini Rəhbər sionist İsrail rejimin 33 günlük müharibəsinin Mədinənin mühasirəyə alındığı xəndək müharibəsinə (tərəflərə) bənzədiyini söylədi. Çətin günlər Peyğəmbərə (s), səhabələrinə və Mədinə əhalisinə keçdi. Ali Dini Rəhbər səngər müharibəsi ilə əlaqədar Qurani Kərimdəki “canları boğazlarına çatdı və Allahın vədinə dair müxtəlif şübhələr etdiniz” ayələrinə də toxundu. Bu ağır və dəhşətli müharibəni qazanacağımızı da vurğuladı.

Bütün dünya Hizbullahın bu müharibədə sionist İsrail rejimini dəstəkləyən ABŞ, Avropa, Qərb və digər ərəb ölkələrinə necə müqavimət göstərə biləcəyindən danışarkən, Ali Dini Rəhbərin qələbəmiz barədə inamla danışmasına çox sevindik. Ali Dini Rəhbər bu müharibədə qalib gələcəyimizi və Allaha güvənməli olduğumuzu söylədi. Bu, Ali Dini Rəhbər Ayətullahul-üzma Seyid Əli Xameneinin söylədiyi çox vacib proqnoz idi və daha da mühüm mesajı isə, bu müharibəni qazandıqdan sonra, bölgədəki heç bir gücün bizimlə qarşı-qarşıya gələ bilməyəcəyi bir regional güc olmağımızdır.

Həyatımda aldığım ilahi nemətlərdən biri də şəhid Hacı Qasim Süleymani ilə tanışlıq və aramızdakı qardaşlıq münasibətləri, dostluq idi. Hacı Qasim üçün canımı fəda etməyə hər zaman hazır idim. Bir gün namazlarımı yekunlaşdırdıqdan sonra, ölüm mələyi Əzrayıl (ə) zehnimdə göründü və İrana getmək və Hacı Qasimin canını almaq istədiyini söylədi. Ancaq dedi ki, Allah bir istisna etdi və mənim canımı ala bilər və Hacı Qasimin canının alınmasını təxirə sala bilər. Düşünürəm ki, Həzrət Əzrayıla (ə) mənim canımı almasını və Hacı Qasimi unutmasını qətiyyətlə söylədim.

Dostlarımızla söhbət edərkən Hacı Qasimin mənim üçün bu qədər yüksək bir məqama sahib olduğunu söylədim. Bir dostum məndən Hacı Qasim haqqında niyə belə bir fikir söyləməyimi soruşdu.

Ona dedim ki, iki səbəbə görə. Birincisi, aramızda mövcud olan dostluq, qardaşlıq və hisslərə görə; İkincisi, onun varlığının digər insanlardan daha çox İslama, müsəlmanlara, ümmətə və müqavimətə xidmət etdiyinə inanıram. Bu, sadəcə bir duyğu məsələsi deyil, mən bu insana və varlığına belə bir səviyyədə inanıram. Onun ürəyimdə belə bir yeri var”. /Deyerler/