İntizarçıların vəzifələri – İmamı (ə) yad etmək

İntizar çəkənlərə İmamı (ə) tanımaqda və ona itaət etməkdə kömək edən, intizar yolunda möhkəm saxlayan ən mühüm məsələ canlarının təbibi ilə davamlı şəkildə əlaqə yaratmaqdır. Doğrusu, ümmətin mehriban imamı həmişə və hər yerdə şiələrini nəzərində saxladığı və bir an belə onları unutmadığı halda, onun aşiqlərinə dünyaya və ötəri ləzzətlərə baş qatmaqla öz imamını yaddan çıxarmaq yaraşarmı?! Sevgi sevilənin qədrini bilmək, onu özündən və başqalarından üstün tutmaq deməkdir. Həqiqi dost əlini duaya qaldırdıqda, öncə ondan başlamalı, imamının zühuru üçün dua etmələridir.

 

O həzrət buyurur: “Zühurun tezləşməsi üçün çox dua edin. Çünki sizin qurtuluşunuz onunladır.”

 

Həmçinin həmişə bu duanı zümzümə etmə lazımdır:

 

اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

 

 

Həqiqi intizar çəkən şəxs sədəqə verərkən, əvvəl öz imamının mübarək vücudunun sağlamlıq və səhhətini düşünməli, onu xatırlamalı, şəfqət və mərhəmətinə ümid bəsləyərək ona təvəssül etməli, mübarək zühurunun həsrəti, misilsiz camalını görmək arzusu ilə sızıldamalıdır. Necə ki, “Nüdbə” duasında oxuyuruq:

 

عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرى الخَلْقَ وَلا تُرى

 

“Mənə çox çətindir ki, bütün insanları görür, səni isə görmürəm.” (“Məfatihül-cinan”, “Nüdbə” duası.)

 

Bəli, intizar yolunun yolçusu könüllərin məşuqu adına təşkil olunan yığıncaqlarda iştirak edir, ona qarşı ürəyində bəslədiyi sevgini günü-gündən gücləndirir, “Səhlə” və “Cəmkəran” məscidlərinə və İmam Zamana mənsub müqəddəs “Sərdab”a (eləcə də, o Həzrətin adı xə xatirəsinə həsr olunmuş məclislərə) gedir. 

 

İmam Məhdini (ə) yad etməyin ən yaxşı yollarından biri də budur ki, onun intizarını çəkənlər hər gün onunla əhd-peymanlarını yeniləməli, vəfadarlıq peymanı bağlamlı və bu yolda sabitqədəm olduqlarını elan etməlidirlər. “Əhd” duasının bir hissəsində belə deyilir:

 

اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا، وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي ، عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي، لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً .اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ، وَ الْمُسَارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضَاءِ حَوَائِجِهِ، وَ الْمُحَامِينَ عَنْهُ، وَ السَّابِقِينَ إِلَى إِرَادَتِهِ، وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ

 

 

 

Kim bu duanı davamlı olaraq qəlbən oxusa və duanın mənalarına diqqət yetirsə, heç zaman zəiflik göstərməz. İmam Zamanın (ə) hədəflərinin gerçəkləşməsində və zühuruna şərait yaratmaqda bir an belə dayanmaz. Belə bir şəxs, heç şübhəsiz, haqq imamın köməkçilərindən və dostlarından olacaq. İmam Sadiq (ə) buyurur: “Əhd duasını 40 sübh oxuyan şəxs bizim Qaimimizin köməkçilərindən olar. Əgər o Həzrətin zühurundan qabaq ölsə, Həzrət zühur edən vaxt Allah-Taala onu qəbirdən qaldırar (və onun köməkçiləri sırasına qatar)...”