به گزارش اسلام تایمز،  کارشناس «موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل» طی یادداشتی در وب‌سایت «نشنال اینترست» به بررسی جنگ سایبری میان رژیم صهیونیستی و ایران پرداخته که بخش‌هایی از آن به شرح ذیل است:

 
 پس از جنگ دوم لبنان در سال ۲۰۰۶ «کارزار بین جنگ‌ها» به‌عنوان یکی از ابعاد استراتژی ارتش اسرائیل ظاهر شد که در آن از همه ابزارها و روش‌ها از جمله بعد سایبری استفاده می‌شود. در اوایل سال ۲۰۰۹، ارتش اسرائیل فضای سایبر را به‌عنوان یک فضای جنگی راهبردی و عملیاتی تعریف کرد.

 در دو سال گذشته در ایران، حملات سایبری منتسب به اسرائیل افزایش یافته است. ممکن است هدف از این حملات تشدید فشار بر ایران یا پاسخ به اقدامات این کشور بوده باشد.

 برخلاف کارزار بین جنگ‌ها در سوریه، که ایران در آنجا به حملات نیروی هوایی اسرائیل پاسخ نمی‌دهد در بعد سایبری ایران اغلب به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم علیه اسرائیل اقدام می‌کند.

 از این مباحث پنج بینش مهم می‌توان به دست آورد: اولاً، سایبر به‌عنوان یک فضای جنگی جدید، در رقابت اسرائیل با ایران جایگاه پیدا کرده است؛ به‌ویژه در «کارزار بین جنگ‌ها» که در آن اقدامات مرگبار کمتری وجود دارد و حرکت‌های بدون سروصدا می‌توانند تأثیرگذار باشند.

 دوم، اقدامات سایبری باید در چارچوب کارزارهای نفوذ شناختی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها با هدف تقویت این اقدامات و حصول اطمینان از رسیدن پیام آن‌ها به‌طرف مقابل ادغام شود.

سوم، در فضای سایبری هر دو طرف حین رقابت دائماً از یکدیگر یاد می‌گیرند. این حتی در مورد بازیگران با سطوح متفاوت توانمندی تکنولوژیک و اطلاعاتی نیز صادق است.

چهارم، قواعد بازی هنوز تدوین و تنظیم نشده است. بنابراین هر یک از طرفین سعی می‌کند از نقاط ضعف حریف خود استفاده کند و نباید تصور کرد که تنها یک طرف بدون دریافت پاسخ عمل می‌کند.

پنجم، جنگ‌های سایبری در جایی رخ می‌دهد که برای یک طرف راحت باشد. بنابراین، غیرنظامیان ممکن است خود را مورد هدف و حمله ببینند، به‌ویژه زمانی که تأسیسات نظامی و زیرساخت‌های حیاتی تحت حفاظت دفاعی مقاوم سایبری باشند.