به گزارش اسلام تایمز، نشریه اکونومیست نوشت: اگر در اسفندماه گذشته گفته می‌شد که اوکراین بعد از گذشت هشت ماه از آغاز حمله روسیه هم‌چنان یک کشور مستقل خواهد بود؛ یا این که در این موقع از سال ارتش اوکراین 80000 روس را کشته یا زخمی خواهد کرد؛ یا اگر گفته می‌شد که اوکراین خواهد توانست پرچمدار ناوگان روسیه در دریای سیاه را در قعر آن دریا غرق کند؛ و در این موقع از سال نیروی هوایی اوکراین هم‌چنان قادر به پرواز خواهد بود؛ احتمالا هر تحلیلگر کارکشته‌ای این احتمالات را مسخره می‌کرد. اما اوکراین در این ماه‌ها فراتر از انتظارات عمل کرده و در حال برنده شدن در جنگ است. با این حال زمستان در راه است و روسیه نیز در حال بسیج نیروهای بیشتر است. تحولاتی که می‌توانند باعث شوند سه سناریوی مختلف پیش‌روی جنگ اوکراین- در سال آینده- قرار داشته باشد.

به گزارش اکونومیست؛ طبق اولین سناریو؛ روسیه در آستانه شکست پیروزی را از دهان شیر بیرون خواهد آورد. این یعنی ارتش روسیه خواهد توانست در طول ماه‌های زمستان خطوط مقدم خود را تثبیت کرده و هم‌زمان گردان‌های جدیدی با نیروهای تازه بسیج‌شده بسازد. هم‌زمان با این روند، و البته هم‌زمان با اتمام ذخیره تسلیحاتی زرادخانه‌های اروپا، جمهوری‌خواهان آمریکا نیز از ارسال بسته‌های تسلیحاتی جدید به اوکراین جلوگیری خواهند کرد. این اتفاقات روند جنگ را می‌توانند تغییر دهند. این درست است که صنعت دفاعی روسیه قادر به ساخت تسلیحات تخصصی و مدرن نیست، با این حال این کشور هنوز آن‌قدر تسلیحات و تجهیزات زرهی و توپخانه‌ای دارد که با اتکا به آن‌ها بتواند نیروهای جدید خود را تجهیز کند.

طبق این سناریو با ادامه این روند روسیه واحدهای جدید خود را تا بهار به مناطق جنگی خواهد فرستاد و در موقعیت حمله قرار خواهد داد و این نیروها خواهند توانست نیروهای اوکراینی را که به دلیل ماه‌ها درگیری و حمله خسته شده‌ا‌ند، عقب برانند. پهپادهای روسیه نیز زیرساخت های انرژی و آب اوکراین را زیر هجوم خواهند گرفت، و این منجر به این خواهد شد که اوکراین در تابستان آینده دست به عقب‌نشینی بزند و شهرهای کلیدی خود را در شمال خرسون و البته چند شهر دیگر را نیز در دونتسک به روسیه بسپارد. در چنین شرایطی کشورهای غربی از اوکراین خواهند خواست پیشنهاد آتش‌بس روسیه را بپذیرد. ولودیمیر زلنسکی نیز که چاره‌ای جز پذیرش ندارد، این اقدام را انجام خواهد داد. این یعنی همه چیز متوقف خواهد شد، تا ماه‌ها و شاید هم سال‌های بعد، که روسیه یک بار دیگر تجدید قوا کرده و تلاشی دیگر برای تسخیر کی‌یف انجام خواهد داد.

طبق سناریوی دوم؛ روسیه به رغم بسیج کردن صدها هزار مرد جوان، قادر به تبدیل آن‌ها به جنگجویان موثر نخواهد شد. بیشتر هم به این دلیل که بیشتر مربیان و البته بهترین مربیان نظامی این کشور در خط مقدم هستند. در واقع در شرایطی که افسران باتجربه روسی یا مرده‌اند یا در مناطق دیگری در حال جنگ هستند، سربازان تازه‌واردی که نه آموزش خوبی دیده‌اند و نه وسایل رزمی و زرهی قابل توجهی برای آغاز حملات جدید دارند، تنها به درد پر کردن سنگرها و استحکامات انسانی می‌خورند- و همین کار را هم انجام خواهند داد.

در ادامه این روند روسیه که در ماه نوامبر اعلام کرده بود از شهر خرسون عقب‌نشینی می‌کند، حدود 30000 سرباز مستقر در ساحل غربی رودخانه دنیپر را نیز با خیال راحت تخلیه خواهد کرد و آن‌ها هم به سمت شرق عقب‌نشینی خواهند کرد و البته مقادیر زیادی از تسلیحات نظامی خود را پشت سر جا خواهند گذاشت. این با این که به معنای پیروزی اوکراین است، اما در عین حال روسیه را نیز در موقعیت نظامی قوی‌تری قرار می‌دهد و پیشروی اوکراین را تا حد خزیدن کند می‌کند و این نیروها مجبور می‌شوند در ازای آزادی هر کیلومتر از خاک سرزمین‌شان تلفات سنگینی متحمل شوند.

در نقطه مقابل پوتین هم که قادر به پیروزی در میدان نبرد نیست، سعی می‌کند با طولانی‌تر کردن درگیری اقتصاد اوکراین را تضعیف کند. روسیه در عین حال تلاش خواهد کرد روحیه اوکراین را از طریق حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی‌اش تضعیف کرده و هم‌زمان متحدان و شرکای این کشور را نیز خسته کند. به خصوص اروپا را- که با تمام تلاش‌هایی که برای پر کردن مخازن ذخیره‌سازی گاز خود در سال 2023 انجام داده، با فرا رسیدن زمستان بی‌شک دچار کمبودهایی از این نظر خواهد شد. بنابراین می‌توان گفت که پوتین قصد دارد جنگ را تا اواخر سال 2024 ادامه دهد. یعنی تا زمانی که احتمالا دونالد ترامپ دوباره وارد کاخ سفید خواهد شد و به حمایت از اوکراین پایان خواهد داد. اما این یک قمار پرمخاطره است، چرا که نه تنها افکار عمومی روسیه مخالف جنگ است، بلکه در ماه‌های اخیر اقتصاد این کشور نیز تحت فشار بوده و البته خود آقای پوتین نیز آسیب‌پذیرتر از همیشه به نظر می‌رسد.

سناریوی سوم اما امیدبخش‌ترین و دلگرم‌کننده‌ترین و البته شاید هم خطرناک‌ترین سناریوی پیش‌رو است. طبق این سناریو اوکراین طی ماه‌های آینده ابتکار عمل و شتاب خود را حفظ خواهد کرد و خسارات سنگینی به نیروهای روسی وارد خواهد کرد- و بعد از وارد آوردن تلفات گسترده به نیروهای روسی که از خرسون عقب‌نشینی کرده‌اند، برای اولین بار موشک‌های دوربرد خود را روانه محدوده کریمه نیز خواهد کرد. این به معنای فروپاشی خطوط روسیه در لوهانسک خواهد بود و بازپس‌گیری مناطق تحت اشغال از سوی اوکراین. در ادامه این روند، با افزایش تلفات روسی، نیروهای جدید از جنگیدن خودداری خواهند کرد. کشورهای غربی نیز سامانه‌های جدید پدافند هوایی خود را به اوکراین ارسال کرده و تأثیر تاکتیک‌های تروریستی روسیه را- که قدرتش را کاملا از زرادخانه موشک‌های دقیق این کشور می‌گیرد- کاهش خواهند داد.

در ادامه این روند، در بهار آینده زلنسکی به ارتش خود دستور باز کردن جبهه جدیدی را در زاپوریژیا خواهد داد که به محاصره ماریوپل در حوالی تابستان منجر خواهد شد. هم‌چنین اوکراین با موشک‌های دوربرد خود بنادر، پایگاه‌ها و انبارهای روسیه را در کریمه اشغال‌شده هدف خواهد گرفت و هم‌زمان تهدید به ورود به شبه‌جزیره کریمه را خواهد کرد- که پوتین در واکنش اولتیماتوم خواهد داد که اوکراین یا باید جنگ را متوقف کند یا این که آماده مواجهه با تسلیحات هسته‌ای روسیه باشد. این یعنی پیروزی در چشم‌انداز هر یک از طرفین درگیری قرار دارد. با این حال خطرات هم پرشمارند.

اسلام تايمز