مرزهای دموکراسی در آمریکا توسط چه کسانی تعیین می شود؟ + عکس

ساختار حکومت آمریکا بر مبنای تأسیس نهاد ریاست جمهوری، مجلس ریش سفیدان و بزرگان و اشراف، مجلس سنا و مجلس نمایندگان مردم از ایالت ها پایه گذاری شده است که عهده دار تنظیم قوانین و اجرای خواستته های مردم در حکومت هستند. آنچه تحت عنوان دموکراسي در آمريکا مطرح است اصول و مباني ليبرالي داشته و مبتني بر آموزه هاي سکولاريسم و اومانيسم است. آبراهام لینکلون در 1865 در مورد نظام آمریکا گفته است: «از مردم، به وسیله مردم و برای مردم»! بر این اساس آنچه که رسانه های آمریکایی در مورد نظام سیاسی آمریکا به خورد مردم این کشور می دهند همواره وجود یک دموکراسی قدرتمند و کامل است که باید الگوی جهانیان قرار بگیرد. اما آیا واقعا در این کشور دموکراسی برقرار است؟!

سیاست مداران آمریکایی همیشه دم از بسط و گسترش دموکراسی در جهان می زنند و در برابر مردم خود این کار را به عنوان وظیفه ای برای نظام آمریکا نشان می دهند. اما سوال این است که آیا در خود آمریکا دموکراسی وجود دارد؟! آیا مردم آمریکا واقعا دارای یک نظام دموکراتیک هستند؟! هرچند از نظر ساختاری آمریکا یک جمهوری محسوب می شود اما تا دموکراسی واقعی فاصله زیاددی دارد. در این مقاله به برخی از وجوه تحرکات ضد دموکراسی مدعی ترین نظام جهان در مورد دموکراسی خواهیم پرداخت:


انتخابات و کالج های الکترال

در نظام آمریکا قدرت اجرایی در دست معدودي‌ از اغنيا و ثروتمندان‌ قرار دارد و مردم فقط از طریق قوه مقننه و قوه قضاییه اختیارات و اعمال خودسرانه این عده قلیل را تا جایی که بتوانند محدود می سازند. البته با نگاهی به تاریخ آمریکا مردم موفقیت چندانی در این محدود سازی نداشته اند. برای مثال اگرچه شهروندان آمریکایی اعضای کنگره و برخی قضات را با رای خود انتخاب می کنند؛ اما انتخاب قدرت های اجرایی فدرال و انتصاب حقوق دانان عالی رتبه در اختیار آنها نیست. در واقع آنچه که به عنوان انتخابات در آمریکا برگزار می شود در اصل دعوت از شهروندان به اظهار نظر در انتخاب رئیس جمهور است و رأی آنان صرفاً جنبه مشورتی دارد.
گذشته از آن که تنها تقریبا نیمی از افراد واجد شرایط قانونی در انتخابات ریاست جمهوری مشارکت می کنند مشارکت در انتخابات های دیگر از جمله انتخابات های ایالتی و شهرداری ها به سختی به 30 درصد می رسد. یکی از مهم ترین عوامل زایل کننده دموکراسی در آمریکا کالج های الکترال است که میراثی از قرن هجدهم بوده و کارایی آن در دنیای امروز جای سوال دارد. ای کالج ها بارها باعث شده اند که به جای برنده بازنده انتخابات به کاخ سفید راه یابد. در سال 2000 با این که ال گور 540 هزار رای بیشتر از بوش کسب کرده بود؛ این کالج الکترال بود که باعث شد بوش بتواند وارد کاخ سفید شود. بر اساس این سیستم عجیب و غریب تنها آرای الکترال که از سوی محافل سیاسی تعیین می شود شمارش شده و در نتیجه مثلا در سال 2000 چند صد رای در ایالت فلوریدا از بیش از نیم میلیون رای آمریکایی های دیگر وزن بیشتری به دست آورده و بوش را به کاخ سفید رساند.


نظامی گری

آرای عمومی جامعه آمریکا نشان می دهد که آمریکای ها همواره سعی داشته اند از درگیری در جنگ و نیز تخصیص مالیاتسان به امور نظامی که هم اکنون به چیزی بالغ بر 1 تریلیون دلار در سال رسیده است به دور بمانند. اما دولت با تاکید بر نظامی گری و تخصیص بودجه های سنگین و روزافزون برای بخش های نظامی و پلیس در حالی که اکثریت مردم با آن مخالفند حقوق شهروندان آمریکایی را پایمال کرده و به نوعی قانون اساسی این کشور را نقض می کند.

در نظرسنجی که اخیرا توسط مرکز یکپارچگی اجتماعی آمریکا انجام گرفته 65 درصد از مردم خواستار پایان دادن به استفاده از مالیات آنها در امور نظامی شده اند. در مقابل هم اوباما و هم رغیب جمهوری خواه او در انتخابات پیش رو خواستار افزایش بودجه نظامی این کشور در سال آینده شده اند! گاهی این بودجه های کلان در پروژه هایی صرف می شود که حاصلی هم ندارند. برای مثال تولید هواپیمای اف-22 پانصد میلیون دلار هزینه در بر داشته در حالی که این هواپیما نتوانسته است در آزمایش های امنیت پروازی نتیجه ای کسب کند.


بهداشت عمومی

سال هاست که نظر سنجی های مختلف نشان می دهد مردم آمریکا از نظام بیمه بهداشت و درمان ناراضی بوده و شیوه متفاوتی از آنچه که اکنون وجود دارد را می پسندند. آنها همواره در پی اجرای نظام کانادایی بهداشت عمومی در کشورشان هستند.در سال 1988 نظرسنجی دانشگاه هاروارد نشان داد که 61 درصد مردم سیستم کانادایی را می پسندند.در سال 199. این آمار به 66 درصد افزایش یافت. در 1991 وال ایستریت ژورنال این رقم را 69 درصد گزارش کرد. در سال 2007 سی ان ان این آمار را 64 درصد اعلام کرد اما با این حال هیچ گاه هیچ یک از کاندیداهای ریاست جمهوری و حزب های مطبوع آنها توجهی به این خواسته مردم نداشته و آن را ندیده گرفته اند و دولت اوباما در سال 2009 حتی حاظر به گفتگو در این مورد هم نشد.


برنامه تامین اجتماعی و مراقبت پزشکی از سالمندان

اوباما هنگام فعالیت های تبلیغاتی در سال 2008 برای انتخابات قول داد که هیچگاه از بودجه تامین اجتماعی و مراقبت پزشکی از سالمندان نکاهد و یک کمیسیون مشورتی تشکیل داد که با افرادی که خواستار کاهش بودجه این دو بخش بودند مذاکره کرده و ار آنها برای تغییر هر دو برنامه پیشنهادهایی بگیرد. با این حال اشاره کرد که همه گزینه ها حتی کاهش نیز مد نظر است. سیاست مداران دست راستی و نیز لابی های تجاری ذینفع در امور بهداشتی و بیمه خواستار کاهش بودجه این دو برنامه هستند و ادعا می کنند که در صورت ادامه این بودجه آنها در آینده با مشکلات مالی بزرگی دست به گریبا خواهند بود. نظرسنجی ها نشان می دهد که 60 درصد مردم مخالف تغییر در این برننامه ها هستند.

با این حال تقریبا تمامی جمهوری خواهان و نیز دموکرات های زیادی که از شرکت های مختلف برای فعالیت های حزبی و تبلیغاتی پول دریافت می کنند خواستار کاهش بودجه این دو برنامه به نفع حامیان مالی خود هستند.


اخذ مالیات بیشتر از ثروتمندان

در دهه 60 نرخ نهایی مالیات بر درآمد ثروتمندان در آمریکا 95 درصد بود. بدین معنی که اگر درآمد آنها از مقدار معینی تجاوز می کرد 95 درصد مقدار اضافی به صورت مالیات از ثروتمندان گرفته می شد. در آن دوران رشد اقتصادی بزرگی روی داد و فاصله طبقات فقیر و غنی کم تر شد. اما به مرور مالیات بر درآمد ثروتندان کاهش یافت و به رقم 33 درصد کنونی رسید در حالی که مالیات اخذ شده از آمریکایی های کم درآمد دو برابر شده است و بعلاوه شکاف بین فقیر و غنی نیز افزایش یافته است. هنگامی که موضوع کسری بودجه پیش آمد و دولت برای جبران آن خواست از بودجه بخش هایی مانند آموزش و بهداشت کم کند؛ نظرسنجی ها نشان داد که مردم خواستار آنند که به جای کاهش بودجه بخش های مهم مالیات بر درآمد افراد ثروتمند افزایش یابد. این تقاضای مردمی از سوی اوباما و دولتش جدی گرفته نشد.

۸۰ درصد خانواده‌ هاي آمريكایی كم تر از نيمي از مجموع درآمد کل كشور را به دست مي‌آورند. آمريكايي ‌هاي دارای مدارک بالای تحصيلی نیز در برابر كاهش درآمد و نا امني اقتصادي در امان نیستند. براي بيشتر كارگرانی که دوره های كالج ‌را گذرانده اند افزایش دستمزدها از سال ۲۰۰۰ به بعد متوقف شده است و شرایط به گونه ای است كه حتي افرادی كه تحصيلات بالاتر دارند نیز ديگر نمي‌توانند در به دست آوردن شغلي با مزاياي مناسب موفق باشند.

در واقع ۸۰ درصد خانواده‌ هاي امريكایی از توزيع افزایش درآمد کشور محروم بوده اند و این افزایش به جيب امريكايي‌ هايی که بالاترين سطح درآمد را داشته اند و در کل یک درصد جامعه را تشکیل می دهند وارد شده است. سیستم مالی آمریکا در حال ایجاد تمركز افراطي درآمدها و ثروت در یک سطح خاص اجتماعی است که با دموكراسي واقعي تناسبی ندارد. این واقعیت نشان می دهد که سيستم سياسي آمریکا تحت نفوذ ثروتمند هایی است که همزمان با کنترل دنیای سیاست به‌ رشد ثروت خود نیز توجه دارند.

اگر سرزمین آمریکا همانند ثروتش تقسیم می شد 10 درصد از مردم مالک بیش از 3/4 خاک آمریکا می شدند.


جلوگیری از پدیده تغییرات زیان بار آب و هوایی

اوباما در طول فعالیت تبلیغاتی اش برای راهیابی به کاخ سفید قول های زیادی به مردم آمریکا داد. یکی از انها نیز اجرای برنامه هایی برای کاهش اثرگذاری آمریکا در رویدادهای تغییرات آب و هوایی بود. از مهمترین عوامل این تغییرات خطر آفرین در دهه های اخیر گازهای گلخانه ای بوده است. در واقع دولت های مختلف آمریکا از جمله دولت اوباما با هرگونه اقدام موثر بین المللی برای جلوگیری از وقوع تغییرات آب و هوایی از طریق کاهش تولید گازهای گلخانه ای کارشکنی کرده اند.

در حالی که مردم خواستار چیز دیگری هستند. موسسه گالوپ طی یک نظرسنجی اعلام کرده است که 65 درصد آمریکایی ها خواستار آنند که دولتشان تولید گاز دی اکسید کربن را کاهش دهد و به جای مصرف انرژی های فسیلی برنامه هایی برای توسعه استفاده از انرژی های جایگزین داشته باشد. با این حال دولت آمریکا همواره به نگرانی های زیست محیطی مردم بی توجه است.


جنگ افغانستان

دولت آمریکا قصد دارد که نیروهای خود را در افغانستان حفظ کند. اوباما گفته است که حتی بعد از سال 2014 نیز ارتش آمریکا در افغانستان حضور خواهد داشت. میت رامنی نیز هیچ حرفی در مورد خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان بر زبان نیاورده است. کنگره هم هیچ حرکتی برای پایان این جنگ انجام نمی دهد. در حالی که فقط 27 درصد آمریکایی ها موافق حضور ارتش آمریکا در افغانستان هستند.



تهدید و تهاجم علیه ایران

تبلیغات رسانه ای در آمریکا به شدت علیه ایران فعالیت می کند و روزی نیست که خبری به نقل از کارشناسان و سیاست مداران مختلف در مورد خطر برنامه هسته ای ایران و نظام ان برای منافع امریکا و صلح جهانی مخابراه نشود. با وجود این سطح وسیع از بازارگرمی برای جنگ و برخورد نظامی با ایران نظرسنجی انجام گرفته از سوی دانشگاه مریلند نشان می دهد که 70 درصد آمریکایی ها خواستار حل دیپلوماتیک موضوع ایران هستند. با این حال آمریکا به فرستادن نیروهای تهاجمی خود به حوزه امنیتی ایران ادامه می دهد و به انحاء مختلف از جمله حمایت از اسرائیل همواره خطر حمله نظامی به ایران را گوشزد می کند.



اعتراف

کاملا آشکار است که آنچه که آمریکا به آن افتخار می کند تنها ادعای دموکراسی است و نه خود دموکراسی. در یک دموکراسی بنا به تعریف خود نظام های غربی، حکومت عبارت است از خود مردم. هم اکنون در آمریکا مردم کسانی را انتخاب می کنند که کشور را نه بر اساس گرایش ها و خواسته های مردم بلکه طبق خواست خودشان اداره می کنند و در عوض رسانه ها و پروپاگاندای گسترده مردم را قانع می کنند که باید به این دولت مردان اعتماد داشته باشند چون همیشه مصلحت ها، خطرها و چیزهایی هست که مردم نمی داندد و نباید بدانند! حال آنچه که این دولت اداره کننده کشور را اداره می کند مجموعه ای از اشراف و ثروتمندان هستند که در مردم شایستگی و کفایت لازم برای تنظیم قوانین و مطالبه سیاست گذاری طبق خواست عموم را نمی بینند.



یهودیان و زرمداران آمریکایی هستند که حدود دموکراسی را برای مردم و دولت این کشور تعیین می کنند.

عدم وجود دموکراسی در آمریکا گاهی از سوی خود سیاست مداران دخیل در این نظام نیز تایید می شود. برای مثال یکی از مقام های سابق کاخ سفید پل کریگ اخیرا اعتراف کرده است که آمریکا فاقد نظام دموکراتیک است. "پل کریگ" که دستیار سابق وزیر خزانه داری آمریکا بوده است؛ می گوید: بر اساس چندین دلیل آمریکا نه تنها دارای دموکراسی نیست بلکه نمی‌تواند هم دارای آن باشد. یکی از این دلایل این است که قدرت و نفوذ گروه‌ های ذی نفع مانند وال استریت، بانک دارها، مجموعه امنیتی نظامی و لابی اسرائیل در آمریکا بسیار زیاد است. و این گروه‌ها می‌ توانند بر سرمایه گذاری‌ های مالی و مبارزات انتخاباتی تسلط داشته باشند و بدین ترتیب تاثیر زیادی بر افراد منتخب در سنا، مجلس نمایندگان و ریاست جمهوری خواهند داشت. کریگ دلیل دیگر مبنی بر عدم وجود نظام دموکراتیک در آمریکا را عدم حاکمیت و اجرای صحیح قوانین بین المللی و حتی قوانین داخلی در این کشور می داند.