دخالت در سوریه و تاثیرات ناشی از آن برای آمریکا خطرناک است/شورشیان سوریه «مبارزین راه آزادی» نیستند

اندیشکده پروژه امنیت آمریکا در مقاله‌ای به قلم «متیو والین» می‌نویسد: هم‌چنانکه مذاکره در رابطه با اوضاع سوریه، ادامه دارد، اخیرا طی نشستی با دکتر «فیلیپ سیب» از مرکز دانشگاه کالیفرنیای جنوبی موضوع سیاست‌های کلی آمریکا در چند سال آینده مورد بررسی قرار گرفت. «سیب» بطور منظم از بعضی کشورهای عربی دیدن کرده است، که شامل سوریه نیز می شود. وی طی مقاله‌ای در «هافینگتون پست» نظرات خود را راجع به دیدگاه های آمریکا در مورد رویدادهای خاورمیانه نوشته است.

*آمریکا بیش از زور بازو به تفکر و قدرت اندیشه نیاز دارد

با توجه به طبیعت خشونت بار تروریسم و همزمان با تحولات جاری در کشورهای عربی، «سیب» از استراتژی قدرت خردمندانه حمایت می کند. وی می‌نویسد: «پاسخ آمریکا باید بر اساس یک استراتژی دو جانبه باشد. اولی نیاز به پذیرش بدون دلهره و شتابزده جنگ سرد به هنگام لزوم دارد. بدون تردید جنگ علیه القاعده باید دوباره مورد بررسی قرار بگیرد، چون خط مشی های اتخاذ شده از سوی ایالات متحده  در دهه 1990 موجب افزایش قدرت این گروه شد.

جنبه دوم پیچیده تر است. آمریکا بیش از زور بازو به تفکر و قدرت اندیشه نیاز دارد. سیاست عمومی آمریکا در ارتباط با تحولات جاری در کشورهای عربی باید با تکیه بر آن هایی باشد که خواهان مدرنیته و زندگی سیاسی بر مبنای آن هستند.

*دخالت در سوریه و  تاثیرات ناشی از آن برای آمریکا خطرناک است

توجه بیشتر به جنگ در سوریه و تاثیرات ناشی از آن برای آمریکا خطرناک است. آمریکا باید پیامدهای طولانی مدت دخالت در این کشور را مورد بررسی قراردهد.

آیا ایالات متحده  بردی کوتاه مدت را به باختی طولانی ترجیح می‌دهد؟

از دیدگاه سیاست عمومی، آمریکا باید از حمایت نظامی گروه‌های شورشی دوری کند و در مورد آن ها محتاط باشد. استراتژی ایالات متحده باید مبتنی بر ایجاد روابط طولانی مدت، همراه با درک هوشمندانه مسائل خاورمیانه باشد.

*از شورشیان سوریه نباید به عنوان «مبارزین راه آزادی» نام برد

«سیب» در ادامه هشدار می دهد: از شورشیان سوریه و دیگر گروه‌های ضد «اسد» نباید به عنوان «مبارزین راه آزادی» نام برد، بلکه باید به دقت در مورد آن ها تحقیق شود.

درکی استراتژیک از منافع طولانی مدت آمریکا این پیام را می رساند که مسلح کردن گروه‌ها فقط به خاطر اینکه مخالف «بشار اسد» هستند ممکن است به ضرر افرادی  باشد که ایالات متحده مایل به حمایت از آن ها است. همان‌طور که در مورد لیبی اتفاق افتاد، مسلح کردن گروه‌های شورشی به این معنا نیست که بخواهند بلافاصله بعد از پایان تضادها سلاح‌هایشان را زمین بگذارند. آن‌ها چرا باید به اینکار علاقه نشان بدهند؟

این مسائل باید به هنگام برنامه‌ریزی برای اتخاذ سیاست‌های استراتژیک بررسی شوند. پیش از انتخاب گزینه‌ها باید بهتر بدانیم با چه کسانی سر و کار داریم. به نظر می رسد در سوریه به این امر واقف نیستیم.