نمايشي به نام «مردخاي وانانو»

 رژيم جعلي صهيونيستي در طول اين دهه با توليد اولين نسل از بمب هاي اتمي (كوتاه برد)، موفقيت خود را در راستاي توسعه تسليحات اتمي به منصه آزمايش گذاشت.
با اجراي موفقيت آميز پروژه توليد و طراحي بمب هاي اتمي كوچك (نوتروني) در طول دهه 70 ميلادي، رژيم صهيونيستي سياست هسته اي خود را در دهه ميلادي، بر مبناي تحكيم قدرت هسته اي و توسعه فرآيند غني سازي جهت توليد بمب هاي دوربرد اتمي قرار داد.
در اين راستا، سران صهيونيستي جهت تحكيم هرچه بيشتر اين رژيم (پس از طي چهار جنگ با اعراب) و تثبيت قدرت هسته اي خود آنهم در فضاي پرتلاطم جنگ سرد، سياست ابهام هسته اي خود را به سياست جنگ قدرت تبديل نمود، بطوريكه سران غاصب صهيونيستي، نيروگاه اتمي «اوزيراك» عراق را مورد هدف حملات هوايي قراردادند. البته نبايد فراموش كرد كه عمليات تخريب نيروگاه اتمي عراق كه با كمك اطلاعات فرانسه (بدليل اينكه كشور فرانسه در احداث نيروگاه اتمي نقش بسزايي داشت) و سرويس هاي اطلاعاتي خود كه در طي جنگ عراق و ايران به بهانه كمك به ارتش بعث در طول جنگ با ايران وارد عراق شده بودند، در راستاي بازدارندگي و تثبيت موقعيت اين رژيم (ضميمه كرد بلندي هاي جولان به خاك خود) و همچنين نابودي تاسيسات اتمي عراق به عنوان مهم ترين كانون خطر در جبهه شرقي، صورت گرفت.
مدرنيزه كردن راكتورهاي غني سازي اورانيوم و توسعه كيفي و كمي تسليحات موشكي اتمي است. بطوريكه در طي اوايل دهه 80 ميلادي، رژيم صهيونيستي تجهيزات پيشرفته اي جهت توليد اورانيوم با درصد غناي بالا وارد زرادخانه هسته اي خود كرد. براي مثال در اوايل دهه 80 ميلادي راكتورهاي اتمي جهت فرآيند غني سازي اورانيوم در درجه حرارت و فشار بالا را به تأسيسات هسته اي خود اضافه كرد.
همچنين در راستاي توسعه و ارتقاء پروژه توليد موشكهاي اتمي بالستيك، تجهيزات نوسان نما با دقت بسيار بالا، ابركامپيوترهاي پيشرفته تر جهت شبيه سازي و محاسبه دقيقه شليك و انفجار موشكهاي اتمي، چاشني هاي انفجاري نوتروني، خازنهايي با ولتاژ بالا و... را با كمك سرويس هاي اطلاعاتي و امنيتي خود و حمايت غرب بطور آرام و نامحسوس در فضاي جنگ سرد وارد سرزمينهاي اشغالي كرد.
رژيم صهيونيستي در طول اين دهه بدنبال آن بود كه نسل ابتدايي و ساده تسليحات اتمي خود را كه طي دهه 60 و 70 ميلادي به تكنولوژي توليد آنها دست يافته بود، با توسعه و مدرنيزه كردن تأسيسات و تجهيزات اتمي خود ارتقاء دهد.
از آنجايي كه رژيم جعلي صهيونيستي جهت گسترش حاشيه امنيتي خود، جنگ را در نهان در طي سال 1982 با هدف تصرف جنوب لبنان شعله ور كرده بود، جهت بازدارندگي اعراب و همچنين تثبيت موقعيت هسته اي خود جهت عدم واكنش جدي از سوي جهان شرق و خصوصاً روسيه در فضاي جنگ سرد سياست نمايش و جنگ قدرت را پيگيري نمود. بطوريكه در سپتامبر 1986، رژيم جعلي با يك اقدام پوششي و حساب شده، پرونده افشاگري «مردخاي وانانو» (Mordecai vanunu) از تسليحات و تجهيزات هسته اي اسراييل را در بورد تبليغات رسانه اي افكار عمومي جهان قرار داد.
«مردخاي وانانو» با يك هماهنگي از پيش تعيين شده از سوي سرويس اطلاعاتي رژيم صهيونيستي، تعداد 60 تصوير رنگي مونتاژ شده از تأسيسات اتمي ديمونا به همراه اطلاعاتي درباره كارخانه زيرزميني توليد بمب اتمي در زير نيروگاه اتمي ديمونا را به روزنامه انگليسي (fhylondonsunday Tims) ! ارائه داد. اين روزنامه انگليسي طي گزارشي به نقل از «وانانو» اعلام داشت كه نيروگاه اتمي ديمونا با تكميل فرآيند غني سازي اورانيوم توانسته است حدود 100 تا 200 بمب پيشرفته اتمي را توليد كند.
با بررسي اظهارات و افشاگريهاي ظاهري، مردخاي وانانو» در رابطه با بزرگنمايي تأسيسات اتمي و تسليحات هسته اي رژيم صهيونيستي، مي توان به خوبي به اين مسئله پي برد كه اين افشاگري «وانانو» در راستاي سياست جنگ قدرت رژيم صهيونيستي و تثبيت موقعيت اتمي اسراييل بوده است.
از طرفي، از آنجايي كه اسراييل با درز اطلاعات و جاسوسي از اين رژيم، محكم ترين برخورد را مي كند، اما در رابطه با «مردخاي وانانو»، با محكوميت وي به چند سال زندان بسنده مي نمايد، كه اين امر گواهي بر پوششي و ظاهري بودن «افشاگريهاي دروغين «وانانو» مي باشد. به عنوان تحليل سياست هسته اي رژيم صهيونيستي در خلال دهه 80 ميلادي مي توان چنين نتيجه گرفت كه اين رژيم با ارتقاء طراحي و توليد كلاهك هاي اتمي بالستيك (دوربرد) خود، در راستاي سياست مقطعي جنگ قدرت و افشاي توان اتمي اسراييل، بدنبال تحكيم موقعيت خود در منطقه پس از جنگهاي پي درپي با اعراب و همچنين تثبيت هسته اي شدن اين رژيم جهت عدم واكنش از سوي ساير كشورها با بهره گيري از فضاي جنگ سرد بوده است.