شنبه ۷ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۰۲
بخش اول
اين نوشتار خلاصه اي است برگرفته از بحث و تفسير آقاي مهدي حمدالفتلاوي پيرامون آيات 4 الي 8 سوره اسرا که در کتاب ارزشمندشان؛ "سقوط اسرائيل" بيان نموده اند.
اين کتاب توسط آقاي محمدباقر ذوالقدر به فارسي ترجمه شده و توسط انتشارات بوستان کتاب به چاپ رسيده است.
آقای فتلاوی در این بحث ثابت می کنند که بر طبق آیات مذکور و برخی احادیث، نابودی و سقوط اسرائیل، توسط مولایمان امام مهدی (ع) و یارانش که غالبا ایرانیان اند واقع خواهد شد، انشاءالله.
امروز همه ى دنياى اسلام بايد قضيه ى فلسطين را قضيه ى خود بداند؛ اين، كليد رمزآلودى است كه درهاى فرج را به روى امت اسلامى مى گشايد.
آیت الله خامنه اي؛ سومين كنفرانس بين المللى قدس و حمايت از حقوق مردم فلسطين، 25 فروردين 1385
آيات نويد
خداوند تبارک و تعالي در آيات 4 الي 8 سوره ي اسرا چنين مي فرمايد:
وَ قَضيْنَا إِلى بَنى إِسرءِيلَ فى الْكِتَبِ لَتُفْسِدُنَّ فى الاَرْضِ مَرَّتَينِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كبِيراً(4)
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً(5)
ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً(6)
إِنْ أَحْسنتُمْ أَحْسنتُمْ لاَنفُسِكمْ وَ إِنْ أَسأْتمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً(7)
عَسى رَبُّكمْ أَن يَرْحَمَكمْ وَ إِنْ عُدتمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَفِرِينَ حَصِيراً(8)
ترجمه
ما در كتاب (تورات)، به بنى اسرائيل اعلام كرديم كه قطعاً شما دوبار در زمين فساد مى كنيد و برترى جويىِ بزرگى خواهيد كرد. (4)
پس همين كه وعده ى نخستين فتنه فرا رسد، گروهى از بندگان توانمند و جنگجوى خويش را (براى سركوبى شما) بر انگيزيم. پس درون خانه ها را جستجو كنند (تا فتنه گران را يافته كيفر دهند) و آن، وعده اى قطعى است.(5)
سپس، جنگ را به سود شما و عليه آنان برگردانيم و شما را با اموال و فرزندان كمك كنيم و نفرات شما را بيشتر قرار دهيم.(6)
اگر نيكى كنيد به خودتان نيكى كرده ايد واگر بدى كنيد (باز هم) به خود بد كرده ايد. پس همين كه وعده ى (فسادگرى) دوّم فرا رسد، سيماى شما را زشت نمايند و به مسجدالاقصى وارد شوند، همان گونه كه بار نخست وارد شدند وتا آنچه را زير سلطه درآورده اند، به سختى ويران كنند.(7)
اميد است كه پروردگارتان بر شما رحم كند و اگر باز گرديد (و دوباره فتنه كنيد) ما نيز برمى گرديم (و قهر خود را مى فرستيم) و ما دوزخ را براى كافران، زندانى سخت قرار داده ايم.(8)
تطبيق آيات
نويسنده در اين بخش از کتاب به بررسي تطبيق هاي ارائه شده توسط مفسران شيعه و سني و دانشمنداني چون سيد قطب، شيخ ابراهيم انصاري، شيخ تميمي و شيخ علي کوراني پرداخته و نقدهايي را بر تمامي اين تطبيق ها وارد دانسته که علاقه مندان مي توانند براي آگاهي از اين مباحث به کتاب سقوط اسرائيل مراجعه کنند.
در ادامه نويسنده خود اقدام به تطبيق آيات نموده است که خلاصه اي از آن به شرح زير تقديم مي گردد.
تطبيق صحيح آيات نويد
قبل از ورود به جزئيات تفسير آيات افساد بني اسرائيل و تطبيق تاريخي آن، بايد به يک سوال مهم پاسخ گفت.
سوال اين است: با اين که تاريخ بني اسرائيل، پر از فساد و تباهي است، چه عوامل تاريخي وجود دارد که قرآن کريم، تنها بر اين دو فساد انگشت گذاشته است؟
در چارچوب پاسخ به اين سوال بايد گفت که اين دو عقوبت، موجوديت و سرشت مفسد و تبهکار يهود را در زمين هدف قرار داده و در مرحله نهايي مبارزه تمدن ها، ريشه آن را برمي کند.
راه رسيدن به پاسخ درست و کشف واقعيت و آيات افساد بني اسرائيل، استخراج مفاهيم ثابت اين آيات در سوره اسراء است.
مفاهيم ثابتي که به روشني از آيات مزبور استخراج مي شود به شرح زيرند:
مفهوم اول: برجسته سازي حتميت وقوع مجازات الهي به دليل اين دو فساد و نه ديگر فسادهاي بزرگ يهود در تاريخ، تاکيدي است بر اينکه اين دو فساد، بزرگترين و مهم ترين فساد يهود در تاريخ است.
مفهوم دوم: عقوبت فساد دوم، به عنوان آخرين عقوبت يهود در تاريخ معرفي شده است؛ به گونه اي که موجوديت اجتماعي يهود را درهم خواهد کوبيد و پس از آن نمي توانند همچون گذشته به قدرت رسيده و در جهان فسادانگيزي کنند.
اين مفهوم، گواهي است بر اين حقيقت که آن دو عقوبت هنوز تحقق نيافته اند وگرنه روزگار ما شاهد موجوديت سياسي قدرتمند و تباه کار اسرائيل، با برتري چشم گير نظامي نسبت به دشمنان خود نبود.
مفهوم سوم: در اين سوره از داستان معراج که در مسجدالاقصي و در داخل سرزمين مقدس انجام شد سخن رفته است، سپس با اشاره به ورود مبارزاني که در هر دو مرحله وارد مسجد خواهند شد «وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ» تصريح مي کند که نبردهاي عقوبت بني اسرائيل در هر دو مرحله، در داخل سرزمين مقدس خواهد بود.
مفهوم چهارم: دقت در سياق آيات افساد بني اسرائيل، وقوع چهار نبرد بزرگ را بين بني اسرائيل و دشمنان مامور مجازات آنها در هر دو فساد، قطعي مي سازد.
نبرد اول در آيه:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً»
نبرد دوم در آيه:
«ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً»
نبرد سوم در آيه:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً»
نبرد چهارم در آيه:
«عَسى رَبُّكمْ أَن يَرْحَمَكمْ وَ إِنْ عُدتمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَفِرِينَ حَصِيراً»
همچنين با دقت در اين آيات، با قطعيت مشخص مي شود که اين نبردها از يکديگر جدا نبوده، بلکه به هم پيوسته اند. در اين آيات تصريح شده است که اسرائيلي ها در نبرد اول شکست مي خورند و به دنبال آن، تمامي نيروهاي سياسي و نظامي و ياران و فرزندان خود را در سرتاسر جهان، براي حمله دوم آماده مي کنند و دشمنان خود را که ماموريت مجازات افساد اول آنها را داشتند شکست مي دهند. اين معناي کلام خداي متعال است که:
«ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً»
بعد از اين مرحله، دشمنان بني اسرائيل با قدرت، خشم و کينه بيشتري پا به صحنه نبرد مي گذارند.
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً»
تمامي حقايقي که آشکارا در بند بند آيات نويد آمده است، نشان دهنده يکي بودن ملتي است که ماموريت مجازات بني اسرائيل را در اين نبردها بر عهده دارند و ضمائري که در عبارت هاي زير آمده است، در هر دو مرحله جنگ، به آنها برمي گردد:
بندگاني از ما... دارندگان قدرت فراوان... پس خانه به خانه مي گردند... بار ديگر بر آنها پيروزتان مي کنيم... چهره تان را زشت خواهند کرد... و همچون بار اول به مسجد درخواهند آمد و بر هرچه دست يابند نابود خواهند ساخت.
همچنين توجه به مسجد به عنوان هدف استراتژيک جنگجويان در هر دو نبرد «وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ» نه تنها بر وحدت مبارزان در هر دو مرتبه دلالت دارد، بلکه کوتاهي زمان نبردهاي چهارگانه بالا را نشان مي دهد، تا جايي که با اطمينان مي شود گفت اين درگيري از ناحيه يک رهبري و يک ارتش و در يک نسل، در هر دو اردوگاه، مديريت مي شود.
مفهوم پنجم: قرآن کريم جامعه يهودي را عامل نابودي و فساد و ويران گري و نسل کشي در تاريخ معرفي مي کند. به همين جهت، مجازات آنها را در رابطه با فساد دوم، برکندن ريشه هاي فسادشان از روي زمين مي داند.
هيچ دليلي در قرآن يا سنت يا تاريخ وجود ندارد که پاکسازي زمين را از يهود و نجات بشر از مفاسد و شرارت ها و حيله هاي آنان را اثبات نمايد، مگر همين متون غيبي قرآني و نبوي که ظهور مصلحي جهاني؛ يعني امام منتظر (ع) را نويد داده است. اصلاح گري که زمين را همان گونه که از ستم و فساد پر شده است، از عدل و انصاف آکنده مي سازد و اين ما را به قطعيت و يقين مي رساند که نبردهاي مجازات يهود در خصوص افساد دوم آنان و پاک سازي جهان از وجود اسرائيل، لزوما بايد به رهبري امام زمان (ع) صورت گيرد.
تفسير و تطبيق آيات افساد بني اسرائيل
شرح نبرد افساد اول
خداوند متعال مجازات کنندگان بني اسرائيل را در افساد اول آنها، در اين آيه توصيف فرموده است:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً»
اسرا،آيه 5
کلمه «بعثنا» هفت بار در قرآن آمده، پنج بار براي پيغمبران، يک بار براي نقباء بني اسرائيل و يک بار هم براي جماعتي که خداوند آنها را براي مجازات بني اسرائيل برمي گزيند.
اين که کلمه «بعثنا» در قرآن براي پيغمبران و کساني شبيه آنها به کار رفته و براي کفار و غيرمومنان استفاده نشده، بدين معناست که کساني براي مجازات بني اسرائيل برگزيده خواهند شد که از مومنان مجاهدند و نه از کافران و «لام» اختصاص در جمله «عبادا لنا» (بندگاني از خودمان) دليل روشني است که آنها از بندگان خالص خدا بوده و ايمانشان به کفر و شرک و نفاق آميخته نيست.
تعبير «أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ» (صاحب سختي شديد) نيز توصيف قدرت و اوج سرسختي و شدت آنان در مبارزه با دشمن است و بعيد نيست که منظور، دست يابي آنها به سلاح هاي پيشرفته باشد.
اما تعبير «جَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ» (درون خانه ها را جستجو مي کنند) توصيفي است از اقدام نظامي آنها در برخورد با يهود در حين جنگ، آنها نظاميان فراري يهود را تعقيب مي کنند و به دنبال واحدهاي منهزم شده آنها شهرها و خيابان ها و حتي درون خانه هايشان را جستجو مي کنند.
سقوط اسرائيل به رهبري ايرانيان
از جمله احاديث غيبي که با سرنوشت مبارزه اسرائيل و فلسطين در سرزمين مقدس ارتباط دارند، احاديثي است که بشارت دهنده آمدن جماعتي از مشرق زمين، از سرزمين فارس مي باشند، که قبل از ظهور امام مهدي (ع) در آخرالزمان زمينه ساز حکومت او هستند.
از آن جمله حديث عبدالله بن حارث که مي گويد:
پيامبر (ص) فرمود: «جماعتي از مشرق زمين قيام مي کنند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي نمايند.»
سنن ابن ماجه 2/4088؛ البدء و التاريخ 2/174؛ مجمع الزوائد 7/318؛ الحاوي للفتاوي 2/60 و نهايه البدايه 1/41
در روايت محمد بن حنفيه آمده است:
پرچم سياهي از بني العباس بلند مي شود، سپس از خراسان پرچم هاي سياه ديگري برافراشته مي گردد که پيشاپيش آنها مردي به نام شعيب بن صالح است تا آنکه در بيت المقدس فرود مي آيند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي سازند، آنگاه سيصد نفر از شام به ياري او مي شتابند.
الحاوي للفتاوي 2/67؛ الفتاوي الحديثيه 42 و البرهان باب 7/17
کعب بن علقمه گفته است:
با پرچم مهدي (ع) جواني کم سال، کم ريش و گندم گون به پا مي خيزد، که اگر با کوه ها بجنگد آنها را نابود مي سازد، تا در ايليا (بيت المقدس) فرود آيد. الحاوي للفتاوي 2/68 و البرهان باب 217
در روايتي از علي (ع) آمده است:
قبل از آمدن مهدي (ع) مردي از خاندان او در مشرق زمين قيام مي کند و هشت ماه شمشير بر دوش مي گيرد... و به سمت بيت المقدس حرکت مي کند. کنز العمال 14/39669
در روايتي از شريح و راشد و ضمره آمده است که:
شعيب بن صالح مخفيانه به بيت المقدس مي رود و مقدمات ورود مهدي را مهيا مي کند. الحاوي للفتاوي 2/70، عقد الدرر 128
آنچه مؤيد انطباق اين خصوصيات قرآني بر قوم سلمان فارسي است و نه ديگران، اين است که وعده انتخاب هيچ قومي براي رهبري امت، پيش از ظهور امام زمان (ع) مگر قوم سلمان از سوي خداوند داده نشده است.
با توجه به همين موارد است که هنگامي که در مورد آيه «پس آنگاه که وعده نخستين آن دو (فساد) فرا رسد بندگاني از خود را که جنگاوراني نيرومندند بر شما برانگيزيم تا (براي تعقيب شما) داخل خانه ها را جستجو کنند و اين وعده انجام شدني است.» از امام صادق (ع) سوال شد: فدايت شويم! آيه به چه کساني اشاره مي کند؟ سه بار فرمود:«به خدا آنها اهل قم هستند.» بحار:60/216
و در جاي ديگر هنگامي که از ايشان در خصوص جمله «بندگاني از خود را که صاحب سختي شديد هستند، بر شما برانگيزيم.» پرسش شد فرمود:
جماعتي هستند که خداوند قبل از قيام قائم آنها را برمي انگيزد، آنها خون (به ناحق ريخته اي) از آل محمد (ص) را وانمي گذارند مگر آن که انتقام آن را مي گيرند و اين وعده اي است حتمي.
تفسير البرهان 6/53/6250، کامل الزيارات 62/1، المحجة 121
روزي پيامبر (ص) از ائمه خاندان خود براي سلمان صحبت مي فرمود، وقتي به نام حضرت مهدي (ع) رسيد، سلمان براي شناخت و ديدار او بي تابي کرد؛ پيامبر (ص) به او فرمود:
تو و کساني همچون تو و هر کس که او را با حقيقت ايمان دوست بدارد، او را درک خواهد نمود.
سلمان گفت: خدا را بسيار شکر کردم و گفتم: اي رسول خدا! آيا من تا زمان او زنده خواهم ماند؟
پيامبر (ص) پاسخ مستقيمي به اين سوال نداد و اين آيه را تلاوت فرمود:
پس آنگاه که وعده نخستين آن دو (فساد) فرا رسد بندگاني از خود را که جنگاوراني نيرومندند بر شما برانگيزيم تا (براي تعقيب شما) داخل خانه ها را جستجو کنند و اين وعده انجام شدني است.
تفسير البرهان 7/320/8096، دلائل الائمه 447/424، بحارالانوار 15/9/9، المحجة 168
از اين گفتگو فهميده مي شود که پيامبر (ص) از نسل هاي مجاهدي از قوم سلمان سخن مي گفته است که از مشرق زمين به پا مي خيزند و زمينه استقرار حکومت حضرت مهدي (ع) را فراهم مي نمايند و مصداق اين حديث شريف نبوي هستند که فرمود:
جماعتي از مشرق زمين قيام مي کنند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي نمايند.
سنن ابن ماجه 2/4088؛ البدء و التاريخ 2/174؛ مجمع الزوائد 7/318؛ الحاوي للفتاوي 2/60 و نهايه البدايه 1/41
ادامه دارد...
اين کتاب توسط آقاي محمدباقر ذوالقدر به فارسي ترجمه شده و توسط انتشارات بوستان کتاب به چاپ رسيده است.
آقای فتلاوی در این بحث ثابت می کنند که بر طبق آیات مذکور و برخی احادیث، نابودی و سقوط اسرائیل، توسط مولایمان امام مهدی (ع) و یارانش که غالبا ایرانیان اند واقع خواهد شد، انشاءالله.
امروز همه ى دنياى اسلام بايد قضيه ى فلسطين را قضيه ى خود بداند؛ اين، كليد رمزآلودى است كه درهاى فرج را به روى امت اسلامى مى گشايد.
آیت الله خامنه اي؛ سومين كنفرانس بين المللى قدس و حمايت از حقوق مردم فلسطين، 25 فروردين 1385
آيات نويد
خداوند تبارک و تعالي در آيات 4 الي 8 سوره ي اسرا چنين مي فرمايد:
وَ قَضيْنَا إِلى بَنى إِسرءِيلَ فى الْكِتَبِ لَتُفْسِدُنَّ فى الاَرْضِ مَرَّتَينِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كبِيراً(4)
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً(5)
ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً(6)
إِنْ أَحْسنتُمْ أَحْسنتُمْ لاَنفُسِكمْ وَ إِنْ أَسأْتمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً(7)
عَسى رَبُّكمْ أَن يَرْحَمَكمْ وَ إِنْ عُدتمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَفِرِينَ حَصِيراً(8)
ترجمه
ما در كتاب (تورات)، به بنى اسرائيل اعلام كرديم كه قطعاً شما دوبار در زمين فساد مى كنيد و برترى جويىِ بزرگى خواهيد كرد. (4)
پس همين كه وعده ى نخستين فتنه فرا رسد، گروهى از بندگان توانمند و جنگجوى خويش را (براى سركوبى شما) بر انگيزيم. پس درون خانه ها را جستجو كنند (تا فتنه گران را يافته كيفر دهند) و آن، وعده اى قطعى است.(5)
سپس، جنگ را به سود شما و عليه آنان برگردانيم و شما را با اموال و فرزندان كمك كنيم و نفرات شما را بيشتر قرار دهيم.(6)
اگر نيكى كنيد به خودتان نيكى كرده ايد واگر بدى كنيد (باز هم) به خود بد كرده ايد. پس همين كه وعده ى (فسادگرى) دوّم فرا رسد، سيماى شما را زشت نمايند و به مسجدالاقصى وارد شوند، همان گونه كه بار نخست وارد شدند وتا آنچه را زير سلطه درآورده اند، به سختى ويران كنند.(7)
اميد است كه پروردگارتان بر شما رحم كند و اگر باز گرديد (و دوباره فتنه كنيد) ما نيز برمى گرديم (و قهر خود را مى فرستيم) و ما دوزخ را براى كافران، زندانى سخت قرار داده ايم.(8)
تطبيق آيات
نويسنده در اين بخش از کتاب به بررسي تطبيق هاي ارائه شده توسط مفسران شيعه و سني و دانشمنداني چون سيد قطب، شيخ ابراهيم انصاري، شيخ تميمي و شيخ علي کوراني پرداخته و نقدهايي را بر تمامي اين تطبيق ها وارد دانسته که علاقه مندان مي توانند براي آگاهي از اين مباحث به کتاب سقوط اسرائيل مراجعه کنند.
در ادامه نويسنده خود اقدام به تطبيق آيات نموده است که خلاصه اي از آن به شرح زير تقديم مي گردد.
تطبيق صحيح آيات نويد
قبل از ورود به جزئيات تفسير آيات افساد بني اسرائيل و تطبيق تاريخي آن، بايد به يک سوال مهم پاسخ گفت.
سوال اين است: با اين که تاريخ بني اسرائيل، پر از فساد و تباهي است، چه عوامل تاريخي وجود دارد که قرآن کريم، تنها بر اين دو فساد انگشت گذاشته است؟
در چارچوب پاسخ به اين سوال بايد گفت که اين دو عقوبت، موجوديت و سرشت مفسد و تبهکار يهود را در زمين هدف قرار داده و در مرحله نهايي مبارزه تمدن ها، ريشه آن را برمي کند.
راه رسيدن به پاسخ درست و کشف واقعيت و آيات افساد بني اسرائيل، استخراج مفاهيم ثابت اين آيات در سوره اسراء است.
مفاهيم ثابتي که به روشني از آيات مزبور استخراج مي شود به شرح زيرند:
مفهوم اول: برجسته سازي حتميت وقوع مجازات الهي به دليل اين دو فساد و نه ديگر فسادهاي بزرگ يهود در تاريخ، تاکيدي است بر اينکه اين دو فساد، بزرگترين و مهم ترين فساد يهود در تاريخ است.
مفهوم دوم: عقوبت فساد دوم، به عنوان آخرين عقوبت يهود در تاريخ معرفي شده است؛ به گونه اي که موجوديت اجتماعي يهود را درهم خواهد کوبيد و پس از آن نمي توانند همچون گذشته به قدرت رسيده و در جهان فسادانگيزي کنند.
اين مفهوم، گواهي است بر اين حقيقت که آن دو عقوبت هنوز تحقق نيافته اند وگرنه روزگار ما شاهد موجوديت سياسي قدرتمند و تباه کار اسرائيل، با برتري چشم گير نظامي نسبت به دشمنان خود نبود.
مفهوم سوم: در اين سوره از داستان معراج که در مسجدالاقصي و در داخل سرزمين مقدس انجام شد سخن رفته است، سپس با اشاره به ورود مبارزاني که در هر دو مرحله وارد مسجد خواهند شد «وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ» تصريح مي کند که نبردهاي عقوبت بني اسرائيل در هر دو مرحله، در داخل سرزمين مقدس خواهد بود.
مفهوم چهارم: دقت در سياق آيات افساد بني اسرائيل، وقوع چهار نبرد بزرگ را بين بني اسرائيل و دشمنان مامور مجازات آنها در هر دو فساد، قطعي مي سازد.
نبرد اول در آيه:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً»
نبرد دوم در آيه:
«ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً»
نبرد سوم در آيه:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً»
نبرد چهارم در آيه:
«عَسى رَبُّكمْ أَن يَرْحَمَكمْ وَ إِنْ عُدتمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَفِرِينَ حَصِيراً»
همچنين با دقت در اين آيات، با قطعيت مشخص مي شود که اين نبردها از يکديگر جدا نبوده، بلکه به هم پيوسته اند. در اين آيات تصريح شده است که اسرائيلي ها در نبرد اول شکست مي خورند و به دنبال آن، تمامي نيروهاي سياسي و نظامي و ياران و فرزندان خود را در سرتاسر جهان، براي حمله دوم آماده مي کنند و دشمنان خود را که ماموريت مجازات افساد اول آنها را داشتند شکست مي دهند. اين معناي کلام خداي متعال است که:
«ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكرَّةَ عَلَيهِمْ وَ أَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْنَكُمْ أَكْثرَ نَفِيراً»
بعد از اين مرحله، دشمنان بني اسرائيل با قدرت، خشم و کينه بيشتري پا به صحنه نبرد مي گذارند.
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِيَسئِئُوا وُجُوهَكمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً»
تمامي حقايقي که آشکارا در بند بند آيات نويد آمده است، نشان دهنده يکي بودن ملتي است که ماموريت مجازات بني اسرائيل را در اين نبردها بر عهده دارند و ضمائري که در عبارت هاي زير آمده است، در هر دو مرحله جنگ، به آنها برمي گردد:
بندگاني از ما... دارندگان قدرت فراوان... پس خانه به خانه مي گردند... بار ديگر بر آنها پيروزتان مي کنيم... چهره تان را زشت خواهند کرد... و همچون بار اول به مسجد درخواهند آمد و بر هرچه دست يابند نابود خواهند ساخت.
همچنين توجه به مسجد به عنوان هدف استراتژيک جنگجويان در هر دو نبرد «وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسجِدَ كمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ» نه تنها بر وحدت مبارزان در هر دو مرتبه دلالت دارد، بلکه کوتاهي زمان نبردهاي چهارگانه بالا را نشان مي دهد، تا جايي که با اطمينان مي شود گفت اين درگيري از ناحيه يک رهبري و يک ارتش و در يک نسل، در هر دو اردوگاه، مديريت مي شود.
مفهوم پنجم: قرآن کريم جامعه يهودي را عامل نابودي و فساد و ويران گري و نسل کشي در تاريخ معرفي مي کند. به همين جهت، مجازات آنها را در رابطه با فساد دوم، برکندن ريشه هاي فسادشان از روي زمين مي داند.
هيچ دليلي در قرآن يا سنت يا تاريخ وجود ندارد که پاکسازي زمين را از يهود و نجات بشر از مفاسد و شرارت ها و حيله هاي آنان را اثبات نمايد، مگر همين متون غيبي قرآني و نبوي که ظهور مصلحي جهاني؛ يعني امام منتظر (ع) را نويد داده است. اصلاح گري که زمين را همان گونه که از ستم و فساد پر شده است، از عدل و انصاف آکنده مي سازد و اين ما را به قطعيت و يقين مي رساند که نبردهاي مجازات يهود در خصوص افساد دوم آنان و پاک سازي جهان از وجود اسرائيل، لزوما بايد به رهبري امام زمان (ع) صورت گيرد.
تفسير و تطبيق آيات افساد بني اسرائيل
شرح نبرد افساد اول
خداوند متعال مجازات کنندگان بني اسرائيل را در افساد اول آنها، در اين آيه توصيف فرموده است:
«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ وَ كانَ وَعْداً مَّفْعُولاً»
اسرا،آيه 5
کلمه «بعثنا» هفت بار در قرآن آمده، پنج بار براي پيغمبران، يک بار براي نقباء بني اسرائيل و يک بار هم براي جماعتي که خداوند آنها را براي مجازات بني اسرائيل برمي گزيند.
اين که کلمه «بعثنا» در قرآن براي پيغمبران و کساني شبيه آنها به کار رفته و براي کفار و غيرمومنان استفاده نشده، بدين معناست که کساني براي مجازات بني اسرائيل برگزيده خواهند شد که از مومنان مجاهدند و نه از کافران و «لام» اختصاص در جمله «عبادا لنا» (بندگاني از خودمان) دليل روشني است که آنها از بندگان خالص خدا بوده و ايمانشان به کفر و شرک و نفاق آميخته نيست.
تعبير «أُولى بَأْسٍ شدِيدٍ» (صاحب سختي شديد) نيز توصيف قدرت و اوج سرسختي و شدت آنان در مبارزه با دشمن است و بعيد نيست که منظور، دست يابي آنها به سلاح هاي پيشرفته باشد.
اما تعبير «جَاسوا خِلَلَ الدِّيَارِ» (درون خانه ها را جستجو مي کنند) توصيفي است از اقدام نظامي آنها در برخورد با يهود در حين جنگ، آنها نظاميان فراري يهود را تعقيب مي کنند و به دنبال واحدهاي منهزم شده آنها شهرها و خيابان ها و حتي درون خانه هايشان را جستجو مي کنند.
سقوط اسرائيل به رهبري ايرانيان
از جمله احاديث غيبي که با سرنوشت مبارزه اسرائيل و فلسطين در سرزمين مقدس ارتباط دارند، احاديثي است که بشارت دهنده آمدن جماعتي از مشرق زمين، از سرزمين فارس مي باشند، که قبل از ظهور امام مهدي (ع) در آخرالزمان زمينه ساز حکومت او هستند.
از آن جمله حديث عبدالله بن حارث که مي گويد:
پيامبر (ص) فرمود: «جماعتي از مشرق زمين قيام مي کنند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي نمايند.»
سنن ابن ماجه 2/4088؛ البدء و التاريخ 2/174؛ مجمع الزوائد 7/318؛ الحاوي للفتاوي 2/60 و نهايه البدايه 1/41
در روايت محمد بن حنفيه آمده است:
پرچم سياهي از بني العباس بلند مي شود، سپس از خراسان پرچم هاي سياه ديگري برافراشته مي گردد که پيشاپيش آنها مردي به نام شعيب بن صالح است تا آنکه در بيت المقدس فرود مي آيند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي سازند، آنگاه سيصد نفر از شام به ياري او مي شتابند.
الحاوي للفتاوي 2/67؛ الفتاوي الحديثيه 42 و البرهان باب 7/17
کعب بن علقمه گفته است:
با پرچم مهدي (ع) جواني کم سال، کم ريش و گندم گون به پا مي خيزد، که اگر با کوه ها بجنگد آنها را نابود مي سازد، تا در ايليا (بيت المقدس) فرود آيد. الحاوي للفتاوي 2/68 و البرهان باب 217
در روايتي از علي (ع) آمده است:
قبل از آمدن مهدي (ع) مردي از خاندان او در مشرق زمين قيام مي کند و هشت ماه شمشير بر دوش مي گيرد... و به سمت بيت المقدس حرکت مي کند. کنز العمال 14/39669
در روايتي از شريح و راشد و ضمره آمده است که:
شعيب بن صالح مخفيانه به بيت المقدس مي رود و مقدمات ورود مهدي را مهيا مي کند. الحاوي للفتاوي 2/70، عقد الدرر 128
آنچه مؤيد انطباق اين خصوصيات قرآني بر قوم سلمان فارسي است و نه ديگران، اين است که وعده انتخاب هيچ قومي براي رهبري امت، پيش از ظهور امام زمان (ع) مگر قوم سلمان از سوي خداوند داده نشده است.
با توجه به همين موارد است که هنگامي که در مورد آيه «پس آنگاه که وعده نخستين آن دو (فساد) فرا رسد بندگاني از خود را که جنگاوراني نيرومندند بر شما برانگيزيم تا (براي تعقيب شما) داخل خانه ها را جستجو کنند و اين وعده انجام شدني است.» از امام صادق (ع) سوال شد: فدايت شويم! آيه به چه کساني اشاره مي کند؟ سه بار فرمود:«به خدا آنها اهل قم هستند.» بحار:60/216
و در جاي ديگر هنگامي که از ايشان در خصوص جمله «بندگاني از خود را که صاحب سختي شديد هستند، بر شما برانگيزيم.» پرسش شد فرمود:
جماعتي هستند که خداوند قبل از قيام قائم آنها را برمي انگيزد، آنها خون (به ناحق ريخته اي) از آل محمد (ص) را وانمي گذارند مگر آن که انتقام آن را مي گيرند و اين وعده اي است حتمي.
تفسير البرهان 6/53/6250، کامل الزيارات 62/1، المحجة 121
روزي پيامبر (ص) از ائمه خاندان خود براي سلمان صحبت مي فرمود، وقتي به نام حضرت مهدي (ع) رسيد، سلمان براي شناخت و ديدار او بي تابي کرد؛ پيامبر (ص) به او فرمود:
تو و کساني همچون تو و هر کس که او را با حقيقت ايمان دوست بدارد، او را درک خواهد نمود.
سلمان گفت: خدا را بسيار شکر کردم و گفتم: اي رسول خدا! آيا من تا زمان او زنده خواهم ماند؟
پيامبر (ص) پاسخ مستقيمي به اين سوال نداد و اين آيه را تلاوت فرمود:
پس آنگاه که وعده نخستين آن دو (فساد) فرا رسد بندگاني از خود را که جنگاوراني نيرومندند بر شما برانگيزيم تا (براي تعقيب شما) داخل خانه ها را جستجو کنند و اين وعده انجام شدني است.
تفسير البرهان 7/320/8096، دلائل الائمه 447/424، بحارالانوار 15/9/9، المحجة 168
از اين گفتگو فهميده مي شود که پيامبر (ص) از نسل هاي مجاهدي از قوم سلمان سخن مي گفته است که از مشرق زمين به پا مي خيزند و زمينه استقرار حکومت حضرت مهدي (ع) را فراهم مي نمايند و مصداق اين حديث شريف نبوي هستند که فرمود:
جماعتي از مشرق زمين قيام مي کنند و زمينه را براي حکومت مهدي (ع) فراهم مي نمايند.
سنن ابن ماجه 2/4088؛ البدء و التاريخ 2/174؛ مجمع الزوائد 7/318؛ الحاوي للفتاوي 2/60 و نهايه البدايه 1/41
ادامه دارد...
مرجع : وعده صادق
کد مطلب : ۳۹۵۷۵۵
منتخب
۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۳ ارديبهشت ۱۴۰۳
۲ ارديبهشت ۱۴۰۳
۲ ارديبهشت ۱۴۰۳
پیشنهاد ما
