با اين شرايط اين سوال مطرح ميشود که دلايل و اهداف طرفين از اين ديدارها چيست و چه اهدافي را پيگيري ميکنند؟ در باب اهداف صهيونيستها بيش از هر چيز خروج از انزواي منطقهاي و کسب منابع مالي داراي اهميت است. جمعيت يک ميليارد نفري هند و نقشي که اين کشور در معادلات اقتصادي دارد براي صهيونيستها داراي جذابيتهاي بسياري است چنانکه براي تحقق اين امر حتي به بحرانسازي نيز روي آورده است.
بسياري بر اين عقيدهاند که حمله تروريستي به هتل ماريوت بمبئي در سال ۲۰۰۸ اقدامي از سوي صهيونيستها براي نفوذ اطلاعاتي و اقتصادي بيشتر در هند بوده است. اکنون که صهيونيستها با انزواي جهاني با تهديد مواجه شده و حتي اروپاييها نيز چندان تمايلي به روابط با اين رژيم ندارند. روابط با کشوري مانند هند براي آنان داراي اهميت بسياري است. استفاده از هند به عنوان ابزاري براي فشار بر ايران و روسيه نيز از ديگر اهداف اين رژيم از سفر يعلون به هند عنوان شده است. در نقطه مقابل هند نيز در ازاي روابط با اين رژيم به دنبال مطالباتي است که بخش عمدهاي از آن را مسائل اقتصادي و بهرهگيري از دانش نرمافزاري اين رژيم تشکيل ميدهد.
هند در حوزه نظامي نيز در حالي تقويت توان بومياش را در دستور کار دارد که به دنبال مجموعهاي از بازارهاي خارجي نيز ميباشد که از آن جمله خريد تسليحات از روسيه، آلمان، فرانسه، انگليس و ... است و اکنون نيز با رژيم صهيونيستي چنين توافقي را امضاء ميکند.
نکته مهم آنکه بخش عمدهاي از اين خريدها براي تقويت جبهه خود در برابر پاکستان و چين ميباشد تا توازن قدرت را به نفع خود سنگين سازد.
در اين ميان نقش آمريکا در رويکرد هند به رژيم صهيونيستي را نميتوان ناديده گرفت. سفر يعلون پس از سفر اوباما به هند اين گمانه را ايجاد کرده که اوباما براي جلب نظر صهيونيستها نقش دلال را در هند ايفا ميكند و در ازاي برخي امتيازات براي دهلي خود خواستار پذيرش اين سفر و توافق نظامي هند با اين رژيم شده است.
با تمام اين تفاسير روابط ميان هند و رژيم صهيونيستي با چالشي بزرگ به نام مخالفتهاي گسترده مردم هند با اين روابط است. مردم اين کشور در جمع حاميان فلسطين ميباشند و همچنان ديدگاه ضد صهيونيستي در آن مشاهده ميشود. بر اين اساس است که دولتمردان دهلينو چندان تمايلي براي روابط گسترده با صهيونيستها از خود نشان نداده و تلاش دارند که اين روابط به صورت محدود باشد. اکنون نيز بهانه آنها براي توافق نظامي با اين رژيم، بحرانهاي منطقه و تقويت قوا در برابر پاکستان ميباشد.
علي تتماج