برای ملموس‌تر شدن جریان فرگوسن به مثالی مستند اشاره می‌کنیم: در ماه می سال 1992 میلادی، لس آنجلس ناآرامی‌های شدیدی را تجربه کرد. بیش از پنجاه نفر کشته و بیش از دو هزار نفر مجروح شدند. تصمیم هیئت منصفه که تمام اعضای آن سفیدپوست بودند درباره تبرئه یک پلیس سفید پوست که یک جوان سیاه پوست به نام «رادنی کینگ» را بشدت مورد ضرب و شتم قرار داده بود، جرقه ای برای شروع اعتراضات خشونت بار شد.

اما شعله آتش بزرگ حادثه فرگوسن با مرگ نوجوان 18 ساله سیاهپوست به نام "مایکل براون" (Michael Brown) توسط یک پلیس سفیدپوست به نام "دارن ویلسون" (Darren Wilson) افروخته شد.

مایکل براون، در 9 آگوست 2014 در شهر "فرگوسن" ایالت "میسوری" آمریکا حداقل شش مرتبه هدف شلیک دارن ویلسون، افسر پلیس 28 ساله فرگوسن قرار گرفت و جان باخت. براون، اسلحه به همراه نداشت و دارای سوء سابقه نبود. بنا بر اظهارات ادارهٔ پلیس شهر فرگوسن، درگیری براون و ویلسون چند دقیقه پس از سرقت توسط براون رخ داده است و لذا ویدئوی انجام سرقت را منتشر کرد. اما همین ادارهٔ پلیس، چندین بار روایتش از ماجرا را تغییر داده‌ است.

این حادثه باعث بروز ناآرامی‌های گسترده در فرگوسن و دیگر شهرهای آمریکا شد. معترضان معتقد بودند که نژادپرستی علت اصلی تیراندازی پلیس خاطی به سمت براون بوده چرا که براون آفریقایی-آمریکایی (سیاه‌پوست) بود و ویلسون سفیدپوست. اعتراض‌های مسالمت‌آمیز، و البته انواع و اقسام ناآرامی‌های مدنی تا جایی ادامه پیدا کرد که پلیس مقرارت منع رفت و آمد در شب‌ها وضع کرد و خشونت‌ها شدیدتر شد. اداره‌های محلی پلیس، خود را به سلاح‌های مخصوص ارتش مجهز و مسلح کرده و در مقابل اعتراض‌‌کنندگان و خبرنگاران با شیوه‌های نظامی واکنش نشان می‌دادند. شهرها و ایالت‌های دیگر آمریکا نیز به اعتراضات علیه نژادپرستی پلیس پیوستند.



مورد نیویورکی

"اریک گارنر" (Eric Garner) -محافظ فضاهای تفریحی- نیز مورد دیگری است که توسط پلیس نیویورک به اتهام فروش غیرقانونی سیگار محاصره و توسط یکی از مامورین به نام "دانیل پانتالیو" (Daniel Pantaleo) که دست بر روی گردن وی گذاشته بود (روش موسوم به Chuckhold) در روز 17 جولای  2014 خفه شد.



روش Chuckhold، یک روش ممنوع است. در ابتدا افسر "جاستین دامیکو" به گمان فروش "سیگار تک نخی" به وی نزدیک شد. گارنر مدام به وی می‌گوید که سیگار نمی‌فروشد اما 2 مامور برای دستگیری او به سمتش می‌روند. مامور "دانیل پانتالیو" اسلحه خود را به سمت گارنر می‌گیرد. از طرفی "رمزی اورتا" (Ramsey Orta) -دوست 22 ساله گارنر- فیلم صحنهٔ دستگیری وی را ضبط کرده و به طور گسترده‌ در یوتیوب به نمایش گذاشته شده است. 4 افسر سفیدپوست قوی هیکل وی را بر روی پیاده‌رو انداخته و بر او فشار می‌آورند. پانتالیو بشدت گردن او را فشار می‌دهد و گارنر مکرراً فریاد می‌زند "من نمی‌توانم نفس بکشم". یک ساعت بعد در بیمارستان اعلام می‌کنند که وی بر اثر خفگی مرده است.

شغل اریک گارنر محافظت از پارک و فضاهای تفریحی شهر نیویورک بود. وی 44 سال سن داشت و توسط اطرافیان به عنوان "مصلح محله" و به عنوان یک شخص خوش‌ اخلاق و سخاوتمند شناخته می‌شد. حالا، 6 فرزندش او را از دست داده‌اند.

البته پلیس نیویورک آنقدر نسبت به پخش فیلم برخورد با گارنر خشمگین شده که اخیرا رمزی اورتا که از این صحنه فیلم گرفته بود را به اتهام حمل بدون مجوز سلاح دستگیر کرده است.

در پی مرگ براون و گارنر در فاصله‌ای زمانی کوتاه، هزاران نفر از مردم آمریکا در شهرهای بزرگی چون واشنگتن، سان فرانسیسکو، نیویورک، بوستون و ایالت آریزونا به اعتراض و راهپیمایی برگزار کردند.



همین تابستان امسال بود که یک نویسنده آمریکایی ابراز داشت: "کسانی که منکر عامل نژادی در قتل این دو جوان سیاهپوست هستند، از آنها ممنون می‌شوم اگر برای من مثالی بیاورند که نشان دهنده قتل یک مرد سفیدپوست توسط پلیس باشد".

در آمریکا یک سیاه‌پوست را معمولا همچون یک متخلف بالقوه می‌بینند. این حقیقت، در زندان‌های آمریکا بسیار مشهود است. سیاهپوستان، 43 درصد از کل زندانیان آمریکا را تشکیل می‌دهند و این درحالی است که تنها 13 درصد از کل جمعیت این کشور را سیاهان تشکیل می‌دهند.



ایالات متحده امریکا هنوز هم از لحاظ نژادی و اقتصادی کشوری است که تبعیض بسیاری بین "آمریکایی‌های سفید" و "رنگین‌پوستان" قائل می‌شود. نمونه‌هایی همچون "باراک اوباما" و دادستان کل هم یا در مسیر بهبود روابط نژادی جهت تلطیف و تسکین اذهان رنگین‌پوستان آمریکا، به این مراتب دست یافته‌اند و یا برای حفظ ژست دموکراسی و روشنفکری آنها را بر اریکه قدرت سوار کرده‌اند. اما سیاهان ساکن مناطق فقیرنشین احساس می‌کنند از رویای آمریکایی کنار گذاشته شده‌اند.

ماجرای بالتیمور

"فردی گری" در 12 آوریل در جریان بازداشت و انتقال به ون پلیس دچار جراحت شدید از ناحیه گردن شد که افسران با وجود درخواست وی برای رسیدگی پزشکی، به وی بی‌توجهی کردند.

فردی گری یک هفته پس از بازداشت بر اثر عارضه نخاعی جان داد و موج گسترده‌ای از ناآرامی‌ها در بالتیمور و سایر شهرهای آمریکا را رقم زد.
با وجود برقراری مقررات منع آمد و شد شبانه در بالتیمور، این شهر همچنان صحنه اعتراض به مرگ "فردی گری" جوان سیاهپوست است. در برخی از ایالت‌های دیگر آمریکا نیز اعتراضات مشابهی برگزار شده است و نیروهای ارتش آمریکا و خودروهای زرهی در شهرهای آشوب‌زده مستقر شده‌اند.

حالا بی‌عدالتی‌های هیئت منصفه صدای رئیس جمهور را هم درآورده و باراک اوباما در واکنش به این اتفاق وعده اجرای عدالت را به مردم می‌دهد: « کاملاً مهم است که عدالت در مورد فردی گری اجرا شود و حقیقت آنچه رخ داده، آشکار شود.» وی ابراز امیدواری کرد که اعتراضات مردمی در سراسر آمریکا بدون توسل به خشونت‌ ادامه یابد. باراک اوباما در برابر خبرنگاران گفت که "عدالت باید حکم‌فرما شود". رئیس‌جمهوری آمریکا افزود که مردم بالتیمور در درجه نخست خواهان "حقیقت" هستند.

باراک اوباما -رئیس‌جمهور آمریکا- در آخرین اظهارنظر خود نسبت به رای دادگاه مرگ مایکل براون گفته است: «تصمیم هیات منصفه در تبرئه دارن ویلسون باید مورد احترام قرار گیرد. ما ملتی هستیم که بر اساس قانون زندگی می‌کنیم، لذا موظفیم به تصمیمی که هیئت منصفه گرفته، احترام بگذاریم. آسیب رساندن به دیگران یا تخریب اموال عمومی، روش اعتراض صحیح نیست. مردم باید آرامش خود را حفظ کنند. از معترضان می‌خواهم که اعتراضات خود را بصورت صلح آمیز برگزار کنند.»

نوآم چامسکی (Noam Chomsky) -اندیشمند، محقق و تحلیلگر امریکایی- در مصاحبه با شبکه تلویزیونی (GRIT) درخصوص اعتراضات فرگوسن گفته: «اتفاقات اخیر، نشان‌دهنده تنزل احترام نژادی در آمریکا است و متاسفانه این روند از زمان پایان جنگ داخلی بیشتر شده است.»