درهای آلمان و اتریش به روی مهاجران گشوده شد

 آیا تصویر نمادین خواب ابدی کودک 3 ساله سوری بر ساحل مدیترانه به سیاستمداران و جوامع اروپایی نهیب‌ زده است؟ آیا مرگ معصومانه آیلان کردی توانسته گره‌گشای مشکل هزاران پناهجویی باشد که با فرار از جنگ و عسرت روی به اروپا آورده‌اند. می‌توان گفت دست‌کم تا داستان سرنوشت تلخ آیلان و مادر و برادرش موضوع داغ رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی جهان است، مهاجران این بخت را دارند تا راهشان را به سوی قاره سبز باز کنند. روز جمعه در حالی نخستین اولین اتوبوس حامل پناهجویان ممنوع‌الورود به اروپای غربی و سرگردان در مجارستان از مرز اتریش عبور کرد که ساعاتی پیش‌تر چشم جهانیان به مراسم تدفین پیکرهای آیلان، برادر5 ساله‌اش گالیپ و مادرشان در کوبانی در شمال سوریه بود. آنها با حضور پدر و عمه 2 کودک، عبدالله و تیما کردی و سایر بستگانشان در زادگاهشان دفن شدند.

ترکیه به هنگام انتقال اجساد حضور نیروهای امنیتی را در منطقه تشدید کرده بود اما عبدالله کردی پدر داغدار آیلان به هنگام عبور از مرز و بازگشت به سوریه پیشنهاد اعطای تابعیت از سوی کانادا را که پیش‌تر توسط دولت این کشور رد شده بود رد کرد و گفت می‌خواهد در کنار مدفن عزیزانش بماند. او سپس پیامی مهم نه برای رهبران غربی بلکه برای شیوخ عربی منطقه فرستاد. او در پیامی آنلاین که از یک ایستگاه رادیویی محلی پخش می‌شد، گفت: «از کشورهای عربی - نه کشورهای اروپایی‌– می‌خواهم ببینند چه بر سر فرزندانم آمده است، چون آنها کمکی به مردم نکردند».
اما صدها کیلومتر آن سو‌تر در عمق خاک اتحادیه اروپا، این رویداد تاثیری مستقیم بر حل موقتی بن‌بست پناهجویان سوری و خاورمیانه‌ای در مرز مجارستان گذاشت. تعدادی از پناهجویان ممنوع‌الخروج شده از مجارستان که غالبا سوری بودند ناامید از اینکه دولت مجارستان اجازه ورود آنها به آلمان و اتریش را بدهد، خودشان با پای‌پیاده به سمت این کشورها به راه افتادند و سرانجام با موافقت دولت‌های آلمان و اتریش تحت‌تاثیر ماجرای آیلان، اولین اتوبوس حامل آنها وارد اتریش شد. این یکی از 100 اتوبوسی بود که مجارستان برای انتقال اجباری هزاران پناهجوی سرگردان در ایستگاه راه‌آهن کلتی بوداپست و همچنین قطار حامل مهاجران در مرز به اردوگاه‌های ویژه اختصاص داده بود. طی روزهای اخیر، این پناهجویان برای مقابله با اقدام پلیس مجارستان دست به اعتصاب غذا زده و با پلیس درگیر شده بودند.

سرانجام شنبه مجارستان به هزاران مهاجر و پناهجویی که در این کشور بلاتکلیف مانده بودند اجازه تردد داد و آنهایی را که با پای‌پیاده راهی اتریش شده بودند بامداد شنبه با اتوبوس به مرز این کشور رساند. مهاجران و پناهجویان پس از آنکه از اتوبوس‌ها پیاده شدند آخرین قسمت از مسیر را با پای‌پیاده طی کرده و وارد خاک اتریش شدند. اتریش در همین روز و از آنجا که مقصد بسیاری از مهاجران آلمان است، گروه‌هایی از آنان را با قطار به شهر سالزبورگ این کشور منتقل کرد. براساس سیاست دولت و اظهارات مقامات آلمان، انتظار می‌رود این کشور در سال جاری تا ۸۰۰ هزار مهاجر را در خاک خود بپذیرد.

طرح تقسیم مهاجران در اروپا

اما تصویر تکان‌دهنده آیلان به لندن هم رسید و دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا قول داد کشورش «هزاران» مهاجر و پناهجو را بپذیرد. بلافاصله آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان ایده‌ای برای تقسیم حدود 100 هزار مهاجر میان کشورهای اتحادیه اروپا مطرح کرد اما سران کشورهای گروه ویزگراد شامل 4 کشور مجارستان، جمهوری چک، لهستان و اسلواکی روز جمعه در پراگ با هرگونه سهمیه‌بندی پناهجویان مخالفت کردند. در همین حال گما پارکین، سخنگوی بنیاد «کودکان را نجات دهید» می‌گوید بریتانیا می‌تواند ۱۰ هزار پناهجوی سوری را بپذیرد و این تعداد براساس جمعیت، تولید ناخالص داخلی و میزان بیکاری در بریتانیا و در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی، رقمی منصفانه است: «11 میلیون سوری مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. ما می‌خواهیم تا دیوید کامرون با پذیرش
۱۰ هزار سوری موافقت کند». بیش از 230 هزار مهاجر از ابتدای سال‌جاری وارد یونان شده‌اند. مسیر زمینی آنها برای رسیدن به شمال اروپا با موانع و دشواری‌های بسیاری مواجه شده است.