۰
سه شنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۰۲

آیا روسیه به عربستان برای خروج و نجات آبرومندانه از سوریه و یمن کمک خواهد کرد؟

آیا روسیه به عربستان برای خروج و نجات آبرومندانه از سوریه و یمن کمک خواهد کرد؟
به گزارش اسلام تایمز، به نقل از روزنامه رای الیوم، سفر همزمان ولیعهد ابوظبی و جانشین ولیعهد سعودی به مسکو با وجود اختلاف مواضع آنان در قبال سوریه این سوال را مطرح می‌کند که آیا مسکو نردبانی برای ریاض فراهم می‌کند که از درخت پایین آمده و از مواضع سرسختانه خود در قبال سوریه دست بردارد؟

به هر حال به نظر نمی‌رسد سفر همزمان شیخ «محمد بن زاید» ولیعهد ابوظبی و «امیر محمد بن سلمان» جانشین ولیعهد عربستان به مسکو و دیدار آنان با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه، دیدار پروتکلی باشد که هدف از آن پیگیری مسابقات فورمولا یک یا ابراز نگرانی از حضور نظامی روسیه در سوریه و یا کنجکاوی برای پی بردن به نیت روسیه از این اقدام باشد.

مواضع متفاوت دو مهمان عرب مسکو


گرچه شیخ بن زاید با اقدام نظامی روسیه در خاک سوریه مخالف نبوده و یا کاملا موافق آن نیست، اما مهمان سعودی یا همان بن سلمان دیدگاه متفاوتی دارد و موضع او بیشتر به سمت مخالفت با حضور نظامی روسیه در سوریه گرایش دارد، زیرا این اقدام روسیه تمام نقشه‌های عربستان در طول پنج سال گذشته برای حمایت از مخالفان مسلح سوریه با هدف سرنگونی نظام حاکم این کشور را ناکام گذاشت.

به عبارت بهتر در طول دست کم شصت سال گذشته عادت کردیم که مقصد رفت و آمد عرب‌های خلیج فارس، واشنگتن و کاخ سفید باشد نه مسکو، به اضافه اینکه معمولا پول‌ها و سرمایه گذاری‌ها و معاملات تسلیحاتی آنان روانه کارخانه‌ها و شرکت‌های آمریکایی و اروپایی می‌شد.

زیر و رو شدن مواضع عرب‌های خلیج فارس


اما به قدرت رسیدن پوتین و اتخاذ سیاست‌های قاطعانه در خصوص مسائل جهانی از جمله اوکراین و خاورمیانه به‌ویژه سوریه موجب انقلاب کنونی در مواضع عرب‌های خلیج فارس شد.

به هر حال دو میهمان عرب خلیج فارس مسکو، مواضع متفاوتی در خصوص پرونده سوریه دارند، در حالی که یک نقطه مشترک نیز بین آنان وجود دارد که همان پیوستن به ائتلاف مشترک و جنگ زمینی و هوایی علیه یمن است.

عربستان به دنبال حفظ آبروی خود در سوریه


اما مواضع این دو در قبال سوریه دستخوش اختلافات جزئی و یا کلی است به این معنی که مهمان سعودی در تلاش است تا از درخت پایین آمده و از درخواست سرنگونی نظام بشار اسد کوتاه بیاید، همانطور که عادل الجبیر وزیرخارجه عربستان بارها تاکید کرده و امیدوار است که پوتین صلح مورد نظر را از راهی که آبروی عرسبتان حفظ شود، ارائه دهد.

این موضوع برای ولیعهد ابوظبی چندان مهم نیست، بلکه تمام چیزی که برای او حائز اهمیت است موضوع ایران به عنوان متحد قوی مسکو در منطقه و نیز چگونگی جلب دوستی پوتین و حمایت او از امارات متحده عربی به عنوان تضمین سیاسی و چه بسا نظامی است و تلاش دارد این دوستی را با سرازیر کردن میلیاردها دلار از صندوق سرمایه گذاری کشورش به روسیه انجام دهد به‌ویژه اینکه اکنون موجودی صندوق سرمایه گذاری امارات حدود 900 میلیارد دلار است که بخش اعظم آن در آمریکا و اروپا سرمایه‌گذاری شده است.

امارات و عربستان پس از هشت ماه جنگ در یمن دست خالی مانده‌اند


به نظر نمی‌رسد که بحران یمن در گفتگوها بین پوتین و دو مهمان عرب وی ذکر نشده باشد به‌ویژه اینکه جنگ زمینی، دریایی و هوایی عربستان و امارات وارد هشتمین ماه خود می‌شود بدون اینکه دستاورد چندانی را محقق کرده باشد.

نکته قابل توجه اینکه روسیه که به طور غیرمنتظره از رأی دادن علیه قطعنامه 2216 شورای امنیت درباره یمن خودداری کرده، اکنون می‌تواند چنانچه اراده کند، به پیشبرد راه حل سیاسی این بحران کمک کرده و برون‌رفت شایسته‌ای برای این گرفتاری پیدا کند.

به هر حال سخت می‌توان در مورد نتایج این دیدارها صحبت کرد، زیرا اخباری که در این مورد درز کرده است، بسیار اندک است اما اظهارات الجبیر که در سفر جانشین ولیعهد کشورش به مسکو او را همراهی کرد، شامل ابراز نگرانی ریاض از عملیات نظامی روسیه در سوریه بود و روسیه نیز توضیح داد که هدف از این اقدام مبارزه با داعش است.

همچنین الجبیر بار دیگر تاکید کرد که کشورش به دنبال تشکیل دولت انتقالی در سوریه است که در نهایت موجب برکناری بشار اسد شود.

جالب اینکه تا پیش از این عربستان تاکید داشت که به دنبال اعطای 500 موشک «تاو» به مخالفان مسلح سوریه و تشکیل ائتلاف برای مبارزه با دخالت روسیه در سوریه است، اما امروز لحن تند مسئولان آن فروکش کرده و تا ابراز نگرانی از دخالت روسیه کاهش یافته است.

به نظر می‌رسد روس ها به منظور اینکه عربستان از موضع سرسختانه خود مبنی بر لزوم کناره‌گیری بشار اسد دست برداشته و دولت انتقالی در سوریه را بپذیرد، نردبان را به آن داده است اما مشخص نیست چقدر طول می‌کشد که عرسبتان از این درخت پایین بیاید، یک ماه یا بیشتر یا یک سال، دو سال و یا ده سال؟ و شاید پوتین بداند برای این کار چقدر زمان لازم است.
کد مطلب : ۴۹۰۷۶۳
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما