۰
دوشنبه ۲۳ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۴۵
شیوه‌های نفوذ فرهنگی به روایت اسناد لانه جاسوسی
تشویق متفکران آمریکایی به حضور در ایران
توجیه اندیشمندان و متفکران آمریکایی از سوی اداره اطلاعات آمریکا برای مسافرت به ایران و حضور در دانشگاه‌ها و مراکز آکادمیک به منظور تبلیغ و اشاعه فرهنگ آمریکایی، از دیگر مسائلی است که راکول در گزارش خود به آن اشاره دارد و حتی برای توجیه بودجه آن، پیمان نظامی سنتو (که از سوی آمریکا در کنار پیمان ناتو با حضور آمریکا و مابین کشورهای ایران و ترکیه و پاکستان بسته شد) را واسطه قرار می‌دهد:
«...ج: از آنجایی که احتمال کمتری می‌رود که اندیشمندان برجسته آمریکایی به دیدار از ایران به تنهایی آمادگی داشته باشند، ما معتقدیم که بایستی برنامه ویژه‌ای برای ایران تنظیم شود و دراین برنامه کشورهای همجواری که برای فعالیتهای مشابه نیازهایی دارند گنجانده شوند. مثلاً برای یک برنامه‌ای برای آوردن اندیشمندان دیدارکننده ( شاید نه تنها از آمریکا) به هر سه کشور عضو سنتو ( ایران و پاکستان و ترکیه) در صورتی که نیاز مشابهی از سوی سفارت‌های آمریکا در آنکارا و کراچی نیز احساس شود، بتوان یک برچسب سنتو نیز به آن زد کاملاً روشن است که برنامه فولبرایت برای آن نوع از دیدارهایی که ما در نظر داریم مناسب نیست. چنانچه در طبقه بندی از کارشناسان دیدارکننده پول لازم در دسترس نباشد وزارت (مقصود وزارت امور خارجه است) باید با بنیادهای دیگری براساس فوریت تماس بگیرد. البته اندیشمندان برجسته دیدارکننده آمریکایی باید پاداشی متناسب با درآمدهای جاری خود دریافت کنند و عوامل مشوقه ویزایی باید به وجود آید تا آنها را به انصراف از فعالیتهای جاری خود مثلاً برای یک ترم، تشویق کنند، دیدار چنین اشخاصی ازایران باید برای حدود دو ماه برای هردیدار کننده از جمله سفر به دو مرکز آموزشی شهرستانی در نظر گرفته شود. عقیده بر این است که پروفسور «سیدنی هوک» رئیس بخش فلسفه دانشگاه نیویورک برای رسیدگی به امکان برقراری و تهیه یک برنامه در جهت فوق بسیار مناسب خواهد بود، در صورتی که وی این کوشش‌ها را به موازات کوشش‌هایی که در ژاپن انجام داده قرار دهد. در ژاپن جامعه اندیشمندان آن کشور از او استقبال خوبی به عمل آوردند، هر چند معتقدات او و به ویژه عقاید ضد کمونیستی مبارزه جویانه او بایستی از عقایدی که در ژاپن امروز متداول است در تضاد بوده است. پایبندی پروفسور هوک به ایده‌آل دموکراتیک و درک احراز عرف و اعمال دموکراتیک همراه با سمپاتی او نسبت به نقطه نظر چپ‌گرایان حتی در عین حالی که او از یک موضع آگاهانه ضدکمونیستی طرفداری می‌کند، او را برای انجام گفت و شنود با اندیشمندان بیگانه دچار اغتشاش فکری، مناسب‌ترین شخص قلمداد می‌کند و آنها او را به عنوان یک هم صحبت به نحو مقاومت ناپذیری جذاب خواهند یافت...»
قابل ذکر اینکه «سیدنی هوک» از پیشانی سفیدترین عناصر آمریکایی در دوران جنگ سرد محسوب شده که «فرانسیس ساندرس» در کتاب معروف خود به نام «جنگ سرد فرهنگی»، براساس اسناد و مدارک سازمان‌های اطلاعاتی و سرویس‌های امنیتی، درباره وی مطالب قابل تاملی نوشته است. هوک از جمله مزدوران سازمان سیا بود وکنگره آزادی فرهنگی این سازمان را پس از آغاز جنگ سرد در ژوئن 1950 اداره کرد. کنگره‌ای که مهم‌ترين اقدام سيادر دهه 50 میلادی به شمار آمد و با حضور بيش از يکصد نويسنده از سراسر جهان در برلين گشايش يافت. در اين اجلاس روشنفکران برجسته‌اي چون «آرتور کاستلر»، «سيدني هوک»، «ملوين لاسکي»، «ايناتسيو سيلونه» و «جرج ارول» شرکت کردند. کاستلر در نطق خود اعلام کرد: «دوستان، آزادي تهاجم خود را آغاز کرده است.»
آرتور کاستلر رابطه نزديک با «سازمان سيا» داشت و راهنمايي‌هاي او در فعاليت‌هاي سيا در ميان روشنفکران بسيار مؤثر بود. «سيدني هوک» در 1949 به مقامات آمريکايي گفته بود:
«... به من يکصد ميليون دلار و يکهزار انسان مصمم بدهيد؛ تضمين مي‌کنم که چنان موجي از ناآرامي‌هاي دمکراتيک در ميان توده‌ها، بله حتي در ميان سربازان امپراتوري استالين، ايجاد کنم که براي مدتي طولاني تمامي دغدغه وي به مسائل داخلي معطوف شود...»
توجیه اندیشمندان و متفکران آمریکایی از سوی اداره اطلاعات آمریکا برای مسافرت به ایران و حضور در دانشگاه‌ها و مراکز آکادمیک به منظور تبلیغ و اشاعه فرهنگ آمریکایی، از دیگر مسائلی است که راکول در گزارش خود به آن اشاره دارد و حتی برای توجیه بودجه آن، پیمان نظامی سنتو (که از سوی آمریکا در کنار پیمان ناتو با حضور آمریکا و مابین کشورهای ایران و ترکیه و پاکستان بسته شد) را واسطه قرار می‌دهد:
«...ج: از آنجایی که احتمال کمتری می‌رود که اندیشمندان برجسته آمریکایی به دیدار از ایران به تنهایی آمادگی داشته باشند، ما معتقدیم که بایستی برنامه ویژه‌ای برای ایران تنظیم شود و دراین برنامه کشورهای همجواری که برای فعالیتهای مشابه نیازهایی دارند گنجانده شوند. مثلاً برای یک برنامه‌ای برای آوردن اندیشمندان دیدارکننده ( شاید نه تنها از آمریکا) به هر سه کشور عضو سنتو ( ایران و پاکستان و ترکیه) در صورتی که نیاز مشابهی از سوی سفارت‌های آمریکا در آنکارا و کراچی نیز احساس شود، بتوان یک برچسب سنتو نیز به آن زد کاملاً روشن است که برنامه فولبرایت برای آن نوع از دیدارهایی که ما در نظر داریم مناسب نیست. چنانچه در طبقه بندی از کارشناسان دیدارکننده پول لازم در دسترس نباشد وزارت (مقصود وزارت امور خارجه است) باید با بنیادهای دیگری براساس فوریت تماس بگیرد. البته اندیشمندان برجسته دیدارکننده آمریکایی باید پاداشی متناسب با درآمدهای جاری خود دریافت کنند و عوامل مشوقه ویزایی باید به وجود آید تا آنها را به انصراف از فعالیتهای جاری خود مثلاً برای یک ترم، تشویق کنند، دیدار چنین اشخاصی ازایران باید برای حدود دو ماه برای هردیدار کننده از جمله سفر به دو مرکز آموزشی شهرستانی در نظر گرفته شود. عقیده بر این است که پروفسور «سیدنی هوک» رئیس بخش فلسفه دانشگاه نیویورک برای رسیدگی به امکان برقراری و تهیه یک برنامه در جهت فوق بسیار مناسب خواهد بود، در صورتی که وی این کوشش‌ها را به موازات کوشش‌هایی که در ژاپن انجام داده قرار دهد. در ژاپن جامعه اندیشمندان آن کشور از او استقبال خوبی به عمل آوردند، هر چند معتقدات او و به ویژه عقاید ضد کمونیستی مبارزه جویانه او بایستی از عقایدی که در ژاپن امروز متداول است در تضاد بوده است. پایبندی پروفسور هوک به ایده‌آل دموکراتیک و درک احراز عرف و اعمال دموکراتیک همراه با سمپاتی او نسبت به نقطه نظر چپ‌گرایان حتی در عین حالی که او از یک موضع آگاهانه ضدکمونیستی طرفداری می‌کند، او را برای انجام گفت و شنود با اندیشمندان بیگانه دچار اغتشاش فکری، مناسب‌ترین شخص قلمداد می‌کند و آنها او را به عنوان یک هم صحبت به نحو مقاومت ناپذیری جذاب خواهند یافت...»
قابل ذکر اینکه «سیدنی هوک» از پیشانی سفیدترین عناصر آمریکایی در دوران جنگ سرد محسوب شده که «فرانسیس ساندرس» در کتاب معروف خود به نام «جنگ سرد فرهنگی»، براساس اسناد و مدارک سازمان‌های اطلاعاتی و سرویس‌های امنیتی، درباره وی مطالب قابل تاملی نوشته است. هوک از جمله مزدوران سازمان سیا بود وکنگره آزادی فرهنگی این سازمان را پس از آغاز جنگ سرد در ژوئن 1950 اداره کرد. کنگره‌ای که مهم‌ترين اقدام سيادر دهه 50 میلادی به شمار آمد و با حضور بيش از يکصد نويسنده از سراسر جهان در برلين گشايش يافت. در اين اجلاس روشنفکران برجسته‌اي چون «آرتور کاستلر»، «سيدني هوک»، «ملوين لاسکي»، «ايناتسيو سيلونه» و «جرج ارول» شرکت کردند. کاستلر در نطق خود اعلام کرد: «دوستان، آزادي تهاجم خود را آغاز کرده است.»
آرتور کاستلر رابطه نزديک با «سازمان سيا» داشت و راهنمايي‌هاي او در فعاليت‌هاي سيا در ميان روشنفکران بسيار مؤثر بود. «سيدني هوک» در 1949 به مقامات آمريکايي گفته بود:
«... به من يکصد ميليون دلار و يکهزار انسان مصمم بدهيد؛ تضمين مي‌کنم که چنان موجي از ناآرامي‌هاي دمکراتيک در ميان توده‌ها، بله حتي در ميان سربازان امپراتوري استالين، ايجاد کنم که براي مدتي طولاني تمامي دغدغه وي به مسائل داخلي معطوف شود...»
مرجع : روزنامه کیهان
کد مطلب : ۵۳۲۷۰۹
منتخب
۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
۳ ارديبهشت ۱۴۰۳
۲ ارديبهشت ۱۴۰۳
۲ ارديبهشت ۱۴۰۳
پیشنهاد ما
