افزایش میزان سفر مقامات صهیونیستی به روسیه

 اتحاد جماهیر شوروی در پی جنگ شش روزه سال 1967، روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل قطع کرد، اما در سال 1992 روسیه این روابط را احیا کرد. از آن سال تاکنون روند ارتباط دو طرف رو به افزایش بوده است.

با این وجود تعدد سفرهای مقامات اسراییل به مسکو در یک سال اخیر به قدری چشمگیر بوده که برخی مقامات صهیونیستی به همین میزان به آمریکا نرفته اند.

مقامات صهیونیستی روسیه را یک بازیگر اصلی در سوریه می دانند و برای حفظ منافع خود نیازمند تعامل و ارتباط گسترده مقامات کرملین هستند.

با برقراری آتش بس در برخی مناطق سوریه و نمایان شدن فضای سیاسی، سبب شد که مقامات اسراییلی برخی منافع خود به خصوص تحرکات اخیر در بلندی های جولان را از طریف روس ها تثبیت کنند.

به اعتقاد کارشناسان، گرچه پرونده سوریه از جمله عواملی بوده که به تعدد این سفرها افزوده ولی عزم اسراییل برای نزدیکی و توسعه به روسیه را نباید تنها در این عامل جستجو کرد.

به همین دلیل صهیونست ها در سالهای گذشته تلاش کرده اند که با روس وارد تنش نشوند. حتی زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد اقدامات روسیه برای الحاق کریمه را به شدت محکوم کرد و آن را به رأی گذاشت، علی رغم درخواست های مکرر مقامات آمریکایی برای شرکت در این رأی‌گیری، دیپلمات‌های اسرائیل از شرکت در چنین اقدامی علیه روسیه خودداری نمودند.

حتی به نوشته روزنامه «جروزالم‌پست»، اسرائیل صرفا به دیپلماسی اکتفا نکرد و عملا نیز اقدام کرد. از زمان شروع بحران اوکراین، وزارت جنگ این رژیم از اجازه دادن به دلالان اسلحه و مشاوران امنیتی اسرائیل برای فروش تجهیزات به کی‌یف خودداری کرد. این در حالی است که اوکراین بارها به سمت اسرائیل آمده و خواستار خرید سیستم‌های پیشرفته تسلیحاتی به ویژه در زمینه اطلاعاتی و پهپادها شد.

از این سو، پوتین نیز در برابر اقدامات خاص رژیم صهیونیستی همانند جنگ های نظامی علیه نوار غزه، موضع در اعلام مخالفت جدی نگرفته است.

ضمن اینکه این واقعیت که بیش از یک‌میلیون از شهروندان اسرائیلی در اصل از شوروی سابق هستند نیز یکی از فاکتورهایی است که در سیاست مسکو در قبال اسراییل لحاظ شده است. از سوی دیگر قراردهای اقتصادی میان رژیم صهیونیستی و روسیه در حال گسترش است و حتی گردشگران دو طرف برای سفر نیازی به ویزا ندارند.

بنابراین فراتر از پرونده سوریه، سیر توسعه روابط اسراییل با روسیه بسیار حائز اهمیت بوده و نشان می دهد که توسعه روابط برای هر دو طرف یک مسئله جدی است.

از منظر راهبردی، صهیونست ها در کنار وابستگی شدید به آمریکا، تلاش می کنند روابط خود با دیگر قدرت ها را نیز گسترش بدهند. به اعتقاد مقامات صهیونیستی این گسترش روابط حتی در برخی موارد، می تواند آمریکایی ها را در برخی مواضع اختلافی نسبت به رژیم صهیونیستی تعدیل هم بکند.

البته نتانیاهو نزدیکی با پوتین را با هدف تاثیرگذاری بر روابط کرملین با تهران و محور مقاومت نیز دنبال می کند. همچنانکه نتانیاهو پس از سفر اخیر به مسکو نیز تاکید کرده که وی یکی از عوامل تاخیر در تحویل اس 300 به ایران از طرف روسیه بوده است. حفظ و تدام و گسترش ارتباط با روسیه برای تعدیل کرملین در قبال همکاری های هسته ای با ایران نیز برای صهیونیست ها بسیار مهم و حیاتی است.

اما با وجود کارشکنی صهیونیست ها ولی روابط تهران، مسکو رو به افزایش بوده و تحویل سامانه های دفاعی اس 300 به ایران به اذعان تحلیلگران صهیونستی شکست رژیم صهیونیستی در تاثیر گذاری بر کرملین در مقابل تهران است.

اما رفتار شناسی کرملین با رژیم صهیونیستی نیز بسیار اهمیت دارد. کرملین در نگاه و توسعه روابط با غرب نمی تواند از کنار توسعه روابط با رژیم صهیونستی بگذرد. با این وجود، سیاست های جدید روس ها در قبال خاورمیانه نیز بخش قابل توجهی از نوع رفتار کرملین با کابینه اسراییل را شکل می دهد. روس ها که نگاه خود را به خاورمیانه با حضور نظامی در سوریه تقویت کرده اند، نمی توانند از تاثیرات رژیم صهیونیستی در خاورمیانه به راحتی بگذرند.

اما در همین زمینه تحلیلگر روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست» معتقد است: اسرائیل سال‌هاست به دو دلیل سیاست فروتنی را در قبال کرملین در پیش گرفته است؛ نخست به امید اینکه این امر (فروتنی در برابر روسیه) در تلاش اسرائیل برای جلوگیری از تعامل تسلیحاتی با ایران، به نفع تل‌آویو باشد. اما کابینه اسرائیل شکست (فروش اس 300 به ایران) و این اتفاق رخ نداد. دومین دلیل ترس اسرائیل از روسیه است. بنابراین، در حالی که نتانیاهو با بزرگترین متحد اسرائیل یعنی آمریکا سر شاخ می‌شود،‌ در مقابل پوتین، مانند برگی که باد آن را تکان می‌دهد، رفتار می‌کند.

بررسی رفتار پوتین با رژیم صهیونیستی نیز نشان می دهد که وی ضمن توسعه روابط با اسراییل، تلاش کند می کند که آنها را نسبت به مواضع و منافع روسیه متواضع نگه دارد. همچنانکه این مسئله در پرونده سوریه خود را نیز نشان می دهد. متواضع نگه داشتن صهیونست ها شاید مهم ترین کلید واژه راهبردی روس ها در معادله مواجه و توسعه روابط با اسراییل است.