تغییر توازن قدرت در یمن

ماه‌ها مذاکره در کویت، روش و منش سعودیها را برای توقف تجاوز و مداخله‌گری در امور داخلی یمن تغییر نداد و سراب و توهم قدرت، موجب شد که آنها در مذاکره هم از جایگاه سرکوبگر و قاتل، انتظار تسلیم از تیم حکومتی و یمنی داشته باشند. با اینکه ولد شیخ نماینده دبیر کل از هیچ همراهی زیرکانه‌ای از آل‌سعود دریغ نکرد ولی تیم مذاکره‌کننده یمنی در مقابل دست‌نشاندگان سعودی کوتاه نیامدند. مدتی قبل آمریکایی‌ها در دیدار با سران سعودی، نگرانی‌های خود در قطور شدن پرونده جنایات جنگی در یمن و معکوس شدن روند تحولات را به آنها گوشزد کرده بودند ولی این احساس که دلارهای نفتی راهگشای همه مشکلات آنهاست و قادر است به جز آلوده کردن دبیر کل سازمان ملل که آل‌سعود را از لیست سیاه کودک‌کش‌ها خارج کرد، پیروزی نظامی را نیز به ارمغان بیاورد، آنها را مغرور کرد.

نمایندگان انصارالله و علی عبدالله صالح در مذاکرات کویت از خود سعه صدر نشان داده و خواستار یک حکومت فراگیر و وحدت ملی بودند که طرف سعودی‌ و دوستان یمنی آنها، آن را نپذیرفتند. مذاکرات کویت با فراز و نشیب‌های خود به بن‌بست رسید و مرحله جدیدی از تحولات که ماهیت راهبردی دارند، شکل گرفت. عملیات دفاعی یمنی‌ها در حاشیه مرزهای شمالی با استان‌های جیزان و نجران و عسیر، وارد فاز هجومی در عمق اراضی آنها شد و مراکز نظامی و اقتصادی هدف قرار گرفتند. به موازات اقدامات نظامی در استان‌های شمالی که خسارت‌های جدی بر نیروهای متجاوز و مزدوران تکفیری، اخوانی و یا قبایلی آنها وارد نمودند، یک فاز سیاسی راهبردی نیز شروع شد.

پارلمان یمن که از جایگاه قانونی و بلاتردید برخوردار بود با 140 نماینده و بر اساس قانون اکثریت حاضران تشکیل جلسه داد و شورای عالی سیاسی که بین انصارالله و جریان حزب کنگره با 10 عضو به عنوان حکومت و با اختیارات محدود اداره کشور را مورد تأیید قرار داد و عملاً رأی اعتماد به آنها داده شد.

این اقدام عملاً به هر گونه ادعای حکومتی از سوی منصور هادی خط بطلان کشید و به شکل طبیعی ائتلاف سعودی برای تجاوز و یا رفتار جانبدارانه سامان ملل از دولت مستعفی منصور هادی را با شرایط فقدان مشروعیت مواجه کرد. این شوک راهبردی نظامی و سیاسی به مزدوران داخلی، آل‌سعود متجاوز و حامیان غربی آنها در تجاوز و کشتار مردم یمن و یا رفتار منافقانه سازمان‌های بین‌المللی، آنها را در پارادوکس و شرایط رسوایی قرار داده است.

با اینکه آل‌سعود قبلاً نیز به خوبی درک کرده بود که در جنگ ویرانگر و جنایتکارانه خود پیشاپیش نتیجه را باخته و به سرعت با باتلاق کشنده روبه‌رو می‌شود و در حاشیه نشست سران اتحادیه عرب در موریتانی از وزیر خارجه عمان خواسته بود که آل‌سعود را نجات دهند ولی آخرین خبرهای روزهای گذشته هم تأکید می‌کند که فرستاده ویژه کاخ سفید در دیدار با مقامات سعودی به آنها تأکید شده که باید جنگ غیرقانونی خود را متوقف نمایند.

عزم جدی یمنی‌ها برای ورود به خاک سعودی و گسترده‌تر کردن جنگ دفاعی خود، ببر کاغذی ارتش سعودی را سرافکنده خواهد کرد و تسلیحات گوناگون و میلیاردی آمریکایی، نمی‌تواند ارتش و پادشاهی سعودی را نجات دهد. خصوصاً اینکه پروسه جدید سیاسی در یمن و تشکیل شورای عالی سیاسی مورد تأیید پارلمان، از حمایت روسیه نیز برخوردار شده و روند و چشم‌انداز جدیدی را در این کشور مظلوم نشان می‌دهد. بدیهی است که رویکرد سیاسی غربی و سعودی و مزدوران آنها، برای کاستن از خسارت‌های راهبردیست و کشتار روزانه کودکان و مردم و نابودی زیرساخت‌های یمنی که در روزهای گذشته و در طی صدها حمله هوایی با جنگ‌افراز آمریکایی به وقوع پیوسته و هیچ واکنش شایسته‌ای در غرب و سازمان‌های بین‌المللی به وجود نیاورد، شاهد این مدعاست. پیروزی مردم یمن بر متجاوزین سعودی و توهم قدرت‌افزایی و هژمونی‌سازی آنها، پیامدهای عمیقی در درون یمن و سطح منطقه به جای خواهد گذاشت.

دیپلماسی منطقه‌ای ایران باید با عزمی جزم و برنامه‌ای روشن، مراحل پایانی تجاوز به یمن را مدیریت و برای روند مذاکرات سیاسی نیز، حمایت از مردم یمن را با اولویت دنبال نماید.