اقدامات اخير دونالد ترامپ ، رئيس جمهور جديد ايالات متحده آمريکا در تقابل با ملت ايران، بار ديگر پرده از چهره واشنگتن برداشته است. اين اقدام ترامپ،نقطه آشکار ساز تاريخ مصرف نگاه ايجابي و خوش بينانه به دشمن است، دشمن قسم خورده اي که تنها هدف آن ضربه زدن به نظام و ملت ايران است.....

در سال 2003 ميلادي و زماني که جرج واکر بوش رئيس جمهور ايالات متحده آمريکا بدون جلب نظر شوراي امنيت سازمان ملل متحد به کشور عراق حمله کرد، "نقض قوانين بين المللي" توسط آمريکا به اندازه اي محرز بود که حتي نومحافظه کاران افرادي مانند جان بولتن و ايروينگ کريستل و پل ولفويتس نيز قدرت توجيه آن را نداشتند.

با اين حال جرج بوش با همکاري توني بلر نخست وزير سابق انگليس يکي از بزرگترين فجايع بين المللي در دنيا را آفريدند. در اينجا محرز ترين قواعد و قوانين حقوقي نتوانست خوي درندگي نومحافظه کاران آمريکايي را مهار کند .آنچه امروزه در افغانستان و عراق و در قبال نقض پيمانهاي امنيتي واشنگتن-کابل و واشنگتن-بغداد رخ مي دهد نيز نمايانگر عدم تعهد پذيري واشنگتن در قبال عهدنامه ها، پيمانها، قرار دادها و اسناد و قوانين بين المللي است. يکي از اصلي ترين مفاد توافقنامه امنيتي واشنگتن-بغداد، احترام به تماميت ارضي و ملي عراق توسط آمريکا بود اما هم اکنون نمايندگان کنگره و حتي برخي مقامات دولت اوباما مانند بايدن، تز تجزيه عراق به سه بخش " شيعه نشين"،" کرد نشين " و " سني نشين" را در قالب يک راهبرد آشکار دنبال مي کنند! در افغانستان نيز پس از سر کار آمدن دولت جديد و اعتماد مشترک " اشرف غني" و" عبدالله عبدالله" به طرف آمريکايي شاهد امضاي توافقنامه امنيتي واشنگتن -کابل بوديم. هم اکنون، در حالي که هنوز جوهر امضاي توافقنامه خشک نشده است، نمايندگان پارلمان افغانستان نسبت به نقض اين توافقنامه توسط آمريکا ( به واسطه بي تعهدي واشنگتن در قبال تامين امنيت مناطق خاص در افغانستان ) معترض بوده و خواستار لغو پيمان مذکور هستند.

بدعهدي ايالات متحده آمريکا در قبال ايران نيز مسبوق به سابقه است. در سال 1981 و در بيانيه الجزاير ، واشنگتن متعهد گرديد در قبال آزادي گروگانهاي آمريکايي در امور داخلي ايران مداخله نکرده و مجازاتهاي اقتصادي و تجاري را لغو و دارايي هاي مسدود شده ايران را آزاد کند. اين در حالي‌است که واشنگتن به هيچ يک از تعهدات خود عمل نکرد و حتي در دوران 8 سال دفاع مقدس نيز در کسوت اصلي ترين حامي نظامي صدام قرار گرفت.

در جريان امضاي برجام توسط اعضاي 5+1 و اجرايي شدن آن نيز شاهد کار شکني هاي دولت اوباما و خصوصا وزارت خزانه داري آمريکا بوديم. هم اکنون دونالد ترامپ نيز به عنوان رئيس جمهور جديد ايالات متحده آمريکا، راه سلف خود را طي مي کند. آيا اين رخدادها نبايد طرفداران مراوده با آمريکا را کمي به فکر وادار سازد؟ آيا استراتژي "تبديل دشمن به دوست " اساسا مي تواند در قبال ايالات متحده آمريکا مصداق و کاربرد داشته باشد؟پاسخ اين سوال کاملا منفي است. نگاه خوش بينانه نسبت به دشمن قسم خورده اي که خواستار نابودي انقلاب اسلامي ايران مي باشد، خطايي سخت با عواقبي خطرناکي در پي دارد.

در حوزه سياست خارجي و در دوران پسا برجام، دشمن در صدد است ضمن دفرمه کردن استراتژي ها و ثوابت بازي ما در قبال منطقه و جهان، استراتژي هاي جديدي را جايگزين آنها نمايد. نخستين گام دشمنان نظام در اين مسير، "قابل معامله جلوه دادن اصول کلان سياست خارجي" کشور است. به عبارت بهتر، ايالات متحده آمريکا و ديگردشمنان نظام دروهله نخست، ثوابت و اصول سياست خارجي کشورمان (که آنها نيز منبعث از آرمانهاي انقلاب اسلامي هستند) را به تاکتيکهايي قابل انعطاف تقليل مي دهند و پس از شکستن پوسته و هسته سخت اين اصول، آنها را بر اساس اهداف خود انعطاف پذير مي سازند.

در اين خصوص بازي واشنگتن و متحدانش بسيار پيچيده است. حتي آنها در مواردي حاضر هستند "پوسته ظاهري" اصول سياست خارجي کشورهاي مخالف آنها حفظ شود اما "هسته دروني "آن را نرم و منعطف مي کنند. حتي آنها بر ديالوگهايي که در داخل کشور و ميان طرفداران و مخالفانشان در اين خصوص صورت مي گيرد نيز نظارت کرده و دست به شکل دهي گفتماني مي زنند که پذيراي تزئيني و ويتريني کردن استراتژي ها و از درون تهي کردن آنها باشد در نهايت اينکه در برهه زماني فعلي، بايد به رصد دقيق و هوشمندانه بازي رئيس جمهور جديد آمريکا و کاخ سفيد پرداخت وگارد بسته و بسيار محکمي را در برابر دشمن قسم خورده نظام و ملت ايران اتخاذ کرد.

اسلام تايمز