شوک اردوغان با طعم دیپلماسی

به گزارش اسلام تایمز، انتشار اخبار مربوط به پناهندگی 136 دیپلمات ترکیه ای در آلمان، شوک تازه ای را بر پیکره دولت اردوغان و حزب عدالت و توسعه وارد کرده است. این اخبار درست در زمانی منتشر می شود که رئیس جمهور ترکیه سعی دارد خود را مسلط به دوران پساکودتا در کشورش نشان دهد.

در چنین شرایطی، انتشار خبر پناهندگی دهها دیپلمات ترکیه ای در آلمان، سیگنال مثبتی را به مخاطبان رئیس دولت ترکیه مخابره نمی کند! اردوغان طی ماههای اخیر تلاش کرده است تا فضای سیاسی ترکیه را آرام نشان دهد. او حتی ضمن ائتلاف با حزب حرکت ملی در ترکیه( به رهبری دولت باغچه لی) در صدد ایجاد اصلاحات قانون اساسی و افزایش اختیارات ریاست جمهوری بر آمده است.

بنابراین، پناهندگی دیپلماتهای ترکیه ای به آلمان، بدترین خبر ممکن برای اردوغان و اعضای ارشد حزب عدالت و توسعه و وزارت امور خارجه ترکیه محسوب می شود. این خبر، تلاش حزب عدالت و توسعه برای پروژه قدرتمند نشان دادن دولت مستقر در آنکارا را با بحران مواجه می سازد.

هنوز مقامات دولت ترکیه در قبال پناهندگی دیپلماتهای این کشور در آلمان واکنشی جدی و صریحی نشان نداده اند. بسیاری از منتقدین اردوغان معتقدند که رفتارهای دولت ترکیه پس از وقوع کودتا آغشته به تسویه حسابهای سیاسی و حزبی رئیس جمهور و حزب حاکم این کشور بوده است.

اخراج بسیاری از کارکنان دولت، معلمین، نظامیان، دیپلماتها، دانشگاهیان و قضات ترکیه ای از محل کار و دستگیری ده‌ها هزار نفر (که به ادعای دولت ترکیه در کودتا دست داشته اند)، این کشور را ار شرایط عادی خارج کرده است.

اردوغان که تصور می کرد پس از وقوع کودتا می تواند بر شرایط موجود در کشورش غلبه پیدا کند، هم اکنون شاهد انتشار اخباری است که نشان دهنده ناکامی وی در این مسیر می باشد.

شمار پناهندگان ترک در آلمان از آگوست 2016 تا اواخر ژانویه سال 2017 نسبت به شش ماه قبل از آن بیش از 60 درصد افزایش پیدا کرده است.بر این اساس از آگوست 2016 تا ژانویه 2017 بیش از 3100 درخواست پناهندگی از طرف شهروندان ترک وجود داشته است در حالی که در شش ماه قبل از آن 1900 درخواست پناهندگی ثبت شده است.

اردوغان بارها کشورهای اروپایی را به عنوان حامیان کودتا درترکیه معرفی کرده است. بدیهی است که با استقرار دیپلماتهای پناهنده در آلمان، شبکه ای قوی از مخالفان سیاست خارجی و داخلی اردوغان در اروپا تشکیل خواهد شد. این مسئله می تواند معادلات امنیتی و سیاسی ترکیه را تحت تاثیر خود قرار دهد و حتی شهروندان بیشتری را در ترکیه در خصوص ترک این کشور یا مقابله با دولت آنکارا تحت تاثیر قرار دهد.

نکته جالب توجه اینکه بسیاری از سربازان و نیروهای نظامی ترکیه ای ناتو نیز در آلمان تقاضای پناهندگی داده اند. بنابراین، ما با شبکه ای از نظامیان و دیپلماتهای ترکیه رو به رو هستیم که دیگر حضور دولت اردوغان در این کشور را بر نمی تابند.

به نظر می رسد اردوغان قدرت مدیریت فضای سیاسی کشورش را به کلی از دست داده است. او نه تنها مولفه های اتحاد سیاسی در کشورش را در دوران پساکودتا تقویت نکرده است، بلکه بر شدت تقابل حزب عدالت و توسعه با دیگر احزاب و گروههای سیاسی و طرفداران آنها افزوده است.

بی دلیل نیست که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی در منطقه، شرایط جاری در ترکیه را به مانند آتشی زیر خاکستر دانسته و به اردوغان بابت استمرار روند فعلی هشدار می دهند.

در هر حال همان گونه که اردوغان با چشمانی بسته در حال افزودن به هزینه شکستهای منطقه ای خود می باشد، در حوزه سیاست داخلی و خارجی نیز هزینه های زیادی را بابت عملکردش به آنکارا تحمیل کرده است. موضوعی که در آینده ای نه چندان دور می تواند به پاشنه آشیل دولت آنکارا و حزب حاکم تبدیل شود.