۰
دوشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۱۷
به گزارش اسلام تایمز، به تازگی آلمان از درخواست پناهندگی ۱۳۶ شهروند ترکیه که گذرنامه دیپلماتیک دارند، خبرداده است. به گزارش رسانه‌های آلمانی این درخواست‌های پناهندگی درحد فاصل اوت سال ۲۰۱۶ تا ژانویه ۲۰۱۷ ارائه شده است.
در همین ارتباط بر اساس بررسی‌های انجام شده توسط گزارشگران دو شبکه تلویزیونی WDR و NDR و روزنامه آلمانی "زود دویچه"، در فاصله ماه اوت ۲۰۱۶ تا ژانویه سال جاری ۱۳۶ نفر با گذرنامه‌های دیپلماتیک ترکیه از آلمان تقاضای پناهندگی کرده‌اند. این گزارش به نقل از وزارت کشور آلمان این آمار را تائید کرده و می‌افزاید، ظاهرا شماری از این متقاضیان پناهندگی اعضای خانواده دیپلمات‌های ترکیه‌ای هستند.
همچنین مقام‌های محلی در برلین، پایتخت آلمان، در ماه نوامبر سال گذشته ثبت تقاضای پناهندگی ۵۳ شهروند ترکیه با گذرنامه دیپلماتیک را تائید کرده بودند.
پناهندگی، بدلیل ترس
با وجود آن که وزارت کشور آلمان، تقاضای پناهندگی بیش از 130 نفر از دیپلمات‌های ترکیه را تائید کرده است، اما این تنها دیپلمات‌های ترک نیستند که از زمان کودتای جولای 2016 درخواست پناهندگی و خروج خود از ترکیه را اعلام کرده‌اند.
پس از شکست کودتای جولای، ینس استولتنبرگ، دبیر کل پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیز اعلام کرد که تعدادی از افسران ارتش ترکیه که در ناتو ماموریت داشته‌اند بعد از کودتای نافرجام اخیر تقاضای پناهندگی کرده‌اند. استولتنبرگ گفت که این افسران از کشورهایی که در آن ماموریت داشتند درخواست پناهندگی کرده‌اند، اما او درباره این کشورها، افسران یا تعداد آنها توضیح بیشتری نداد.
در پی کودتای نافرجام ژوئیه، هزاران تن از کارکنان نهادهای دولتی اخراج و بازداشت شده‌اند.
در پی کودتای نافرجام ژوئیه، هزاران تن از کارکنان نهادهای دولتی اخراج و بازداشت شده‌اند.
علاوه براین یک هفته بعد از کودتا گزارش شد که "تعدادی" از نفرات ارتش ترکیه مستقر در مرکز فرماندهی پایگاه هوایی رامشتاین متعلق به سازمان پیمان اتلانتیک شمالی - ناتو - خواستار دریافت پناهندگی سیاسی شده‌اند.
حجم قابل توجه کارمندان سیاسی و نظامیان ترکیه که پس از کودتای جولای به خارج از این کشور گریخته یا در محل خدمت خود در خارج از ترکیه تقاضای پناهندگی کرده‌اند، یادآور روزهای سخت فرار و گریز مقامات دولتی شیلی پس از کودتای 1973 به خارج از این کشور است، با این تفاوت که کودتا در ترکیه شکست خورد، اما در شیلی به نتیجه رسید.
با این حال تعداد بسیار زیاد بازداشتی‌ها، اخراج‌ها و تصفیه ادارات از کارمندان دولتی در ترکیه شاید در صورت مقایسه حتی بسیار بیش از آن چه باشد که پس از کودتا در شیلی انجام شد. بنابر برخی گزارش‌ها از جمله گزارشی که رویترز در فوریه 2017 یعنی نقریبا شش ماه پس از وقوع کودتا منتشر ساخت، با اخراج ۴۴۰۰ نفر دیگر از کارمندان دولت ترکیه که بیشتر شامل اساتید دانشگاه،معلمان و ماموران پلیس می‌باشند، مجموع کسانی که در رابطه با کودتای نافرجام این کشور اخراج شده اند به ۲۲۰ هزار تن رسید. به عبارت دیگر دولت ترکیه پس از شکست کودتا بطور متوسط در هر ماه نزدیک به 36 هزار نفر از کارمندان خود را در بخش‌های مختلف دولتی از کار برکنار کرده است.
علاوه بر این اخراج و تصفیه‌های دولتی در ترکیه تنها بخشی از رویکرد داخلی به شدت اقتدارگرایانه و سرکوب‌گرایانه اردوغان در برنامه‌های پس از کودتا بوده است. همزمان با اخراج گسترده کارمندان دولتی، موج گسترده‌ای از بازداشت روزنامهنگاران و تعطیلی دفاتررسانه‌ها نیز در ترکیه در جریان بوده است. کمیته بین‌المللی حمایت از روزنامه نگاران اعلام کرده است مقام های ترکیه پس از کودتای نافرجام ژوئیه 2016 میلادی حداقل 81 روزنامه نگار و خبرنگار را به اتهام ارتباط با این کودتا، فعالیت های ضد نظام و پیوستن به گروه های تروریستی بازداشت کرده‌اند. این گزارش همچنین درباره محدودیت های اعمال شده از سوی حکومت ترکیه علیه مطبوعات پس از کودتای نافرجام مانند زندانی ساختن روزنامه نگاران و تعطیل نمودن بیشتر از صد رسانه در دو ماه، سخن گفته است.
دست‌کم یک سوم روزنامه نگاران زندانی در جهان در ترکیه بازداشت هستند.
دست‌کم یک سوم روزنامه نگاران زندانی در جهان در ترکیه بازداشت هستند.
همچنین آمار روزنامهنگاران زندانی در سال 2016 در ترکیه در مقایسه با سال‌های مشابه پیش از آن رشد بسیار قابل توجهی داشته و شمار روزنامه نگاران زندانی در اول دسامبر 2016 میلادی به 259 نفر در مقابل 199 نفر در سال 2015 و 232 نفر در سال 2013 رسیده است. حتی در سال 2013 نیز که آمار روزنامهنگاران زندانی ترک کمتر وضعیت فعلی بود، کمیته دفاع از روزنامهنگاران در گزارش سالانه خود برای دومین سال متوالی اعلام کرد که ترکیه بزرگ‌ترین زندان روزنامهنگاران در جهان است.
در شرایط اخراج و تصفیه بسیاری از کارمندان دولتی در ترکیه همراه با افزایش بی‌سابقه بازداشت روزنامهنگاران پس از کودتای جولای بسیار طبیعی به نظر می‌رسد که تعداد قابل توجهی از کارمندان سیاسی و نظامی ترکیه در شرایط پس از کودتا در خارج از این کشور پناهنده شوند. سربازانی که پس از کودتای نافرجام از ترکیه گریخته‌اند اعلام کرده‌اند که نگران هستند که در دادگاهی ناعادلانه به پرونده آنها رسیدگی شود.
چرا کارمندان سیاسی و نظامی ترکیه در آلمان پناهنده می‌شوند؟
با این حال آن چه در این میان قابل توجه است حجم گسترده تقاضاهای مطرح شده پناهدگان سیاسی ترکیه پس از کودتا در آلمان است. هرچند که برخی کشورهای دیگر از جمله یونان و فرانسه نیز مقصد انتخابی برخی از پناهندگان ترکی بوده است، اما آلمان بیشترین حجم درخواستی پناهندگان ترکیه را دریافت کرده است.
حتی حجم روبه افزایش درخواست پناهندگی کارمندان و نظامیان ترکیه در آلمان باعث شد تا رجب طیب اردوغان در دیدار اخیر خود با آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان از او بخواهد تا همه نظامیانی را که پس از کودتای نافرجام تابستان گذشته درخواست پناهندگی داده‌اند، به ترکیه بازگرداند. هرچند این درخواست مورد موافقت قرار نگرفت، اما تائیدی بر حضور غیرقابل انکار مخالفان دولت فعلی ترکیه بود که آلمان را به عنوان مقصد تبعید خودخواسته انتخاب کرده بودند.
در این شرایط چرا آلمان مقصد بسیاری از تبعیدیان سیاسی ترکیه به شمار می‌رود؟ این موضوع مرتبط با زمینه و سابقه فرهنگی جمعیت قابل توجهی از مهاجران ترکی در آلمان می‌تواند تحلیل شود. از زمانی که سربازان عثمانی در قرن 16 میلادی به پشت دروازه‌های شهر وین، پایتخت اتریش امروز رسیدند، همواره از آن زمان تا کنون حجم مهاجرت ترک‌ها به آلمان و اتریش بسیار قابل توجه است. آمارها از جمعیت ترک‌های آلمان در حال حاضر متفاوت است اما این آمار حداقل 2.5 میلیون و حداکثر 4 میلون نفر را شامل می‌شود. برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند که در این ارتباط این تعداد 5 درصد از جمعیت 81 میلیونی آلمان را شامل می‌شود.
برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند.
برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند.
همچنین علاوه بر زمینه‌های فرهنگی و تاریخی حضور ترک‌ها در آلمان، بخش دیگر از چرایی تقاضای پناهندگی ترک‌ها در آلمان مرتبط با شرایط سیاسی جاری در روابط آلمان و ترکیه است. در میان کشورهای اروپایی، آلمان بیشترین حساسیت‌ها و نگرانی‌ها را نسبت به تحولات ترکیه دنبال کرده است که البته این مسئله نیز بدون ارتباط با اقلیت ترک در این کشور نیست. براین اساس تبعید خودخواسته بسیاری از پناهندگان سیاسی ترک به مقصد آلمان شاید بدون ارتباط با نوعی حساسیت همیشگی مقامات آلمانی به مسائل ترکیه نباشد. حساسیت‌هایی که گاه زبان گویای مخالفان اردوغان در خارج از ترکیه می‌شود.
در همین ارتباط بر اساس بررسی‌های انجام شده توسط گزارشگران دو شبکه تلویزیونی WDR و NDR و روزنامه آلمانی "زود دویچه"، در فاصله ماه اوت ۲۰۱۶ تا ژانویه سال جاری ۱۳۶ نفر با گذرنامه‌های دیپلماتیک ترکیه از آلمان تقاضای پناهندگی کرده‌اند. این گزارش به نقل از وزارت کشور آلمان این آمار را تائید کرده و می‌افزاید، ظاهرا شماری از این متقاضیان پناهندگی اعضای خانواده دیپلمات‌های ترکیه‌ای هستند.
همچنین مقام‌های محلی در برلین، پایتخت آلمان، در ماه نوامبر سال گذشته ثبت تقاضای پناهندگی ۵۳ شهروند ترکیه با گذرنامه دیپلماتیک را تائید کرده بودند.
پناهندگی، بدلیل ترس
با وجود آن که وزارت کشور آلمان، تقاضای پناهندگی بیش از 130 نفر از دیپلمات‌های ترکیه را تائید کرده است، اما این تنها دیپلمات‌های ترک نیستند که از زمان کودتای جولای 2016 درخواست پناهندگی و خروج خود از ترکیه را اعلام کرده‌اند.
پس از شکست کودتای جولای، ینس استولتنبرگ، دبیر کل پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیز اعلام کرد که تعدادی از افسران ارتش ترکیه که در ناتو ماموریت داشته‌اند بعد از کودتای نافرجام اخیر تقاضای پناهندگی کرده‌اند. استولتنبرگ گفت که این افسران از کشورهایی که در آن ماموریت داشتند درخواست پناهندگی کرده‌اند، اما او درباره این کشورها، افسران یا تعداد آنها توضیح بیشتری نداد.
در پی کودتای نافرجام ژوئیه، هزاران تن از کارکنان نهادهای دولتی اخراج و بازداشت شده‌اند.
در پی کودتای نافرجام ژوئیه، هزاران تن از کارکنان نهادهای دولتی اخراج و بازداشت شده‌اند.
علاوه براین یک هفته بعد از کودتا گزارش شد که "تعدادی" از نفرات ارتش ترکیه مستقر در مرکز فرماندهی پایگاه هوایی رامشتاین متعلق به سازمان پیمان اتلانتیک شمالی - ناتو - خواستار دریافت پناهندگی سیاسی شده‌اند.
حجم قابل توجه کارمندان سیاسی و نظامیان ترکیه که پس از کودتای جولای به خارج از این کشور گریخته یا در محل خدمت خود در خارج از ترکیه تقاضای پناهندگی کرده‌اند، یادآور روزهای سخت فرار و گریز مقامات دولتی شیلی پس از کودتای 1973 به خارج از این کشور است، با این تفاوت که کودتا در ترکیه شکست خورد، اما در شیلی به نتیجه رسید.
با این حال تعداد بسیار زیاد بازداشتی‌ها، اخراج‌ها و تصفیه ادارات از کارمندان دولتی در ترکیه شاید در صورت مقایسه حتی بسیار بیش از آن چه باشد که پس از کودتا در شیلی انجام شد. بنابر برخی گزارش‌ها از جمله گزارشی که رویترز در فوریه 2017 یعنی نقریبا شش ماه پس از وقوع کودتا منتشر ساخت، با اخراج ۴۴۰۰ نفر دیگر از کارمندان دولت ترکیه که بیشتر شامل اساتید دانشگاه،معلمان و ماموران پلیس می‌باشند، مجموع کسانی که در رابطه با کودتای نافرجام این کشور اخراج شده اند به ۲۲۰ هزار تن رسید. به عبارت دیگر دولت ترکیه پس از شکست کودتا بطور متوسط در هر ماه نزدیک به 36 هزار نفر از کارمندان خود را در بخش‌های مختلف دولتی از کار برکنار کرده است.
علاوه بر این اخراج و تصفیه‌های دولتی در ترکیه تنها بخشی از رویکرد داخلی به شدت اقتدارگرایانه و سرکوب‌گرایانه اردوغان در برنامه‌های پس از کودتا بوده است. همزمان با اخراج گسترده کارمندان دولتی، موج گسترده‌ای از بازداشت روزنامهنگاران و تعطیلی دفاتررسانه‌ها نیز در ترکیه در جریان بوده است. کمیته بین‌المللی حمایت از روزنامه نگاران اعلام کرده است مقام های ترکیه پس از کودتای نافرجام ژوئیه 2016 میلادی حداقل 81 روزنامه نگار و خبرنگار را به اتهام ارتباط با این کودتا، فعالیت های ضد نظام و پیوستن به گروه های تروریستی بازداشت کرده‌اند. این گزارش همچنین درباره محدودیت های اعمال شده از سوی حکومت ترکیه علیه مطبوعات پس از کودتای نافرجام مانند زندانی ساختن روزنامه نگاران و تعطیل نمودن بیشتر از صد رسانه در دو ماه، سخن گفته است.
دست‌کم یک سوم روزنامه نگاران زندانی در جهان در ترکیه بازداشت هستند.
دست‌کم یک سوم روزنامه نگاران زندانی در جهان در ترکیه بازداشت هستند.
همچنین آمار روزنامهنگاران زندانی در سال 2016 در ترکیه در مقایسه با سال‌های مشابه پیش از آن رشد بسیار قابل توجهی داشته و شمار روزنامه نگاران زندانی در اول دسامبر 2016 میلادی به 259 نفر در مقابل 199 نفر در سال 2015 و 232 نفر در سال 2013 رسیده است. حتی در سال 2013 نیز که آمار روزنامهنگاران زندانی ترک کمتر وضعیت فعلی بود، کمیته دفاع از روزنامهنگاران در گزارش سالانه خود برای دومین سال متوالی اعلام کرد که ترکیه بزرگ‌ترین زندان روزنامهنگاران در جهان است.
در شرایط اخراج و تصفیه بسیاری از کارمندان دولتی در ترکیه همراه با افزایش بی‌سابقه بازداشت روزنامهنگاران پس از کودتای جولای بسیار طبیعی به نظر می‌رسد که تعداد قابل توجهی از کارمندان سیاسی و نظامی ترکیه در شرایط پس از کودتا در خارج از این کشور پناهنده شوند. سربازانی که پس از کودتای نافرجام از ترکیه گریخته‌اند اعلام کرده‌اند که نگران هستند که در دادگاهی ناعادلانه به پرونده آنها رسیدگی شود.
چرا کارمندان سیاسی و نظامی ترکیه در آلمان پناهنده می‌شوند؟
با این حال آن چه در این میان قابل توجه است حجم گسترده تقاضاهای مطرح شده پناهدگان سیاسی ترکیه پس از کودتا در آلمان است. هرچند که برخی کشورهای دیگر از جمله یونان و فرانسه نیز مقصد انتخابی برخی از پناهندگان ترکی بوده است، اما آلمان بیشترین حجم درخواستی پناهندگان ترکیه را دریافت کرده است.
حتی حجم روبه افزایش درخواست پناهندگی کارمندان و نظامیان ترکیه در آلمان باعث شد تا رجب طیب اردوغان در دیدار اخیر خود با آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان از او بخواهد تا همه نظامیانی را که پس از کودتای نافرجام تابستان گذشته درخواست پناهندگی داده‌اند، به ترکیه بازگرداند. هرچند این درخواست مورد موافقت قرار نگرفت، اما تائیدی بر حضور غیرقابل انکار مخالفان دولت فعلی ترکیه بود که آلمان را به عنوان مقصد تبعید خودخواسته انتخاب کرده بودند.
در این شرایط چرا آلمان مقصد بسیاری از تبعیدیان سیاسی ترکیه به شمار می‌رود؟ این موضوع مرتبط با زمینه و سابقه فرهنگی جمعیت قابل توجهی از مهاجران ترکی در آلمان می‌تواند تحلیل شود. از زمانی که سربازان عثمانی در قرن 16 میلادی به پشت دروازه‌های شهر وین، پایتخت اتریش امروز رسیدند، همواره از آن زمان تا کنون حجم مهاجرت ترک‌ها به آلمان و اتریش بسیار قابل توجه است. آمارها از جمعیت ترک‌های آلمان در حال حاضر متفاوت است اما این آمار حداقل 2.5 میلیون و حداکثر 4 میلون نفر را شامل می‌شود. برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند که در این ارتباط این تعداد 5 درصد از جمعیت 81 میلیونی آلمان را شامل می‌شود.
برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند.
برخی تحقیقات دانشگاهی جمعیت ترک‌های آلمان را تا 4.1 میلون نفر نیز برآورد کرده‌اند.
همچنین علاوه بر زمینه‌های فرهنگی و تاریخی حضور ترک‌ها در آلمان، بخش دیگر از چرایی تقاضای پناهندگی ترک‌ها در آلمان مرتبط با شرایط سیاسی جاری در روابط آلمان و ترکیه است. در میان کشورهای اروپایی، آلمان بیشترین حساسیت‌ها و نگرانی‌ها را نسبت به تحولات ترکیه دنبال کرده است که البته این مسئله نیز بدون ارتباط با اقلیت ترک در این کشور نیست. براین اساس تبعید خودخواسته بسیاری از پناهندگان سیاسی ترک به مقصد آلمان شاید بدون ارتباط با نوعی حساسیت همیشگی مقامات آلمانی به مسائل ترکیه نباشد. حساسیت‌هایی که گاه زبان گویای مخالفان اردوغان در خارج از ترکیه می‌شود.
مرجع : الوقت
کد مطلب : ۶۱۳۳۵۰
منتخب
۳۰ فروردين ۱۴۰۳
۲۹ فروردين ۱۴۰۳
۲۹ فروردين ۱۴۰۳
۲۸ فروردين ۱۴۰۳
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۵ فروردين ۱۴۰۳
پیشنهاد ما
