به گزارش
اسلام تایمز به نقل از «نزویسیمایا گزتا»، هفته گذشته «مولود چاوش اوغلی» وزیر خارجه ترکیه به دعوت دولت ازبکستان به این کشور سفر کرد.
وی در این سفر با «شوکت میرضیایف» رئیس جمهور، وزیر خارجه و رئیس پارلمان ازبکستان دیدار و همکاریهای دوجانبه را بررسی کرد.
در این سفر موارد مختلف حائز اهمیت است، نخست ترکیه با وجود مشکلات اقتصادی داخلی آمادگی سرمایهگذاری اقتصادی در ازبکستان را دارد.
دوم این که «آنکارا» در نظر دارد تا در درجه اول رژیم ویزای بین 2 کشور را برای اتباع ترکیه لغو نماید.
و موضوع سوم، وزیر خارجه ترکیه در این سفر برای دعوت رسمی رئیس جمهور ازبکستان به آنکارا به ازبکتستان سفر کرده بود.
چاوش اوغلی در این سفر ضمن مطرح کردن لغو رژیم ویزا در نظر داشت تا زیانهایی را که از طرف غرب متوجه ترکیه شده با همکاری با ازبکستان تعدیل نموده و ارتباط از دست رفته با شرق را احیا نماید.
کارشناسان ترک بر این باورند که ترکیه در سال 1990 زمانیکه موضوع الحاق به اتحادیه اروپا مطرح شد، دچار اشتباه بزرگی شد.
در آن زمان سیاست خارجه ترکیه در اجرای این طرح میسر بود ولی در حال حاضر آنکارا بسیار با احتیاط زنگ الحاق به اروپا را به صدا در میآورد زیرا نفوذ این کشور عملا در آسیای مرکزی تضعیف شده و حالا ترکها تلاش میکنند تا موقعیت از دست رفته را با حضور در رقابتهای ژئوپلیتیکی با ایران و عربستان سعودی و جهان اسلام احیا نمایند.
در این رابطه «دوسیم ساتپایف» کارشناس سیاسی روسیه گفت: ترکیه به خوبی متوجه شده که در رویارویی با غرب باید یک متحد پیدا نماید و روسیه در بسیاری از جهات شرایط مطلوب این نزدیکی را دارا میباشد همانطور که با تغییر دولت در ازبکستان این زمینه برای «تاشکند» نیز فراهم شده است.
ساتپایف با اشاره به سفر «رجب طیب اردوغان» در نوامبر سال گذشته خاطر نشان کرد: رئیس جمهور ترکیه در سفرش به تاشکند مسیر همکاری 2 کشور را هموار نمود زیرا ترکها به خوبی میدانند که قزاقستان و ازبکستان 2 بازیکن کلیدی در آسیای مرکزی هستند.
«استانیسلاو پریچین» پژوهشگر شرق شناس روس در رابطه با سفر میرضیایف گفت: شاید لغو رژیم روادید اولویت اول تاشکند نباشد زیرا در نوامبر سال گذشته وزیر خارجه ترکیه تأکید کرد که ازبکستان چندان تمایلی به لغو رژیم ویزا ندارد.
وی ادامه داد: در سال 2007 در پی توافق بین 2 کشور اتباع ازبکستان میتوانند به مدت یکماه بدون ویزا وارد ترکیه شوند در حالی که از طرف ازبکها هیچ تعجیلی برای لغو رژیم ویزایی برای اتباع ترک دیده نمیشود.
پریچین گفت: در حال حاضر حجم تبادلات تجاری بین 2 کشور به یک میلیارد دلار میرسد و کارشناسان افزایش یک میلیارد دلاری در این حوزه را در ماه مارس سال جاری نوید میدهند.
وی افزود: ترکها آمادگی دارند تا در ساخت پالایشگاه، کشاورزی، نساجی، صنعت چرم فعالیت نمایند ضمن اینکه ازبکستان علاقه شرکتهای ترکی در منطقه آزاد «اورگوت» در «سمرقند» را به خود جذب کرده است.
پریچین تصریح کرد: سیاست ترکیه در توسعه اقتصادی شناخته شده است و امروزه با توجه به بسته شدن مدارس و مؤسسات وابسته به «عبدالله گولن» در سراسر دنیا فعالتر از همیشه خواهد بود.
وی گفت: با توجه به این افزایش فعالیت ترکیه میتواند بخشی از بازار ازبکها را نیز تصاحب نماید و شرایط جدیدی را در روابط اقتصادی ایجاد نماید که این فرصتهای جدید برای رئیس جمهور جدید ازبکستان به ویژه در فضای ورود سرمایهگذاران خارجی نیز بسیار مغتنم است.
«الکساندر کنیازاف» کارشناس سیاسی آسیای مرکزی در اینباره گفت: ترکها در پی شکست در سوریه، مشکلات با ایران و روسیه و عادی نبودن روابط با اتحادیه اروپا نیاز به احیا سیاست خارجی خود دارند.
وی ادامه داد: اردوغان باید این موفقیت را بدست بیاورد و به همین منظور در سفری غیرمنتظره به ازبکستان و سمرقند قطب مهمی را برای گسترش روابط با ازبکها باز کرد.
کنیازاف افزود: ترکها در تاشکند نمیتواند شریکی ارزشمند و مهم باشد زیرا ترکیه مکانی برای تجمع ازبکهای مهاجر و مخالفین دولت ازبکستان شده که برای پان ترکیسم و جهان اسلام فعالیت میکنند.
این کارشناس تصریح کرد: در مقایسه با سالهای 1990 و فعالیت زیاد ترکها در منطقه، در حال حاضر ترکیه در زمینه اقتصادی شریک جذابی برای ازبکستان به حساب نمیآید.
وی گفت: در پی سفر میرضیایف به «مسکو» و چین، فرصت فعالیت اقتصادی برای ترکیه بسیار کم رنگ شد که در چنین شرایطی همکاری با ترکها ممکن است عامل محرکی برای دیگر شرکا محسوب شود.
کنیازاف ادامه داد: آرزوها و بلندپروازیهای ترکیه برای بدست آوردن رهبری کشورهای ترک زبان در تضاد مستقیم با نقش و اهمیت این کشور در پایتخت ازبکستان بوده، هست و خواهد بود.
این کارشناس در پایان گفت: اردوغان، میرضیایف را به آنکارا دعوت نموده ولی هنوز تاریخ و زمان این سفر مشخص نشده و این نشان میدهد که ازبکستان در توسعه روابط خود با ترکیه در آینده نزدیک به ظاهر چندان تمایلی نشان نمیدهد.