مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیئت دولت(04/06/1396) پس از بیان توصیه‌های دوازده‌گانه خود، اقتصاد و مسائل اقتصادی – معیشتی را مهمترین مسئله کشور دانستند و تأکید کردند که اکنون نوبت اقدام و عمل است. آخرین نکته‌ای که معظم‌له بدان اشاره کردند، دیپلماسی و کیفیت مواجهه با دنیا بود. ایشان،‌ «حفظ جهت‌گیری و روحیه‌ی انقلابی و دینی در دیپلماسی» را مهم دانستند و تأکید کردند: «باید در مسائل دیپلماسی به انقلاب خود افتخار کنیم و از عمل کردن به هنجارهای ملی؛ یعنی هنجارهای برآمده از انقلاب، نظیر ایستادگی در مقابل استکبار، ظلم‌ستیزی و مخالفت با نظام سلطه، احساس عزت کنیم. پایبندی به مواضع و هنجارهای انقلابی باعث تشَخّص و برانگیختن احترام دیگران می‌شود، ضمن اینکه این کار با استفاده از نرمش‌ها و پیچش‌ها و طنازی‌های هنر دیپلماسی منافاتی ندارد.» «گشودن چتر دیپلماسی بر همه‌ی جهان» و «تمرکز نکردن بر روابط با چند کشور محدود» از دیگر نکاتی بود که رهبر انقلاب در زمینه‌ی سیاست خارجی بیان کردند.

تأکید معظم‌له بر پایبندی بر مواضع انقلابی در دیپلماسی را می‌توان در ادامه توصیه‌ها و رهنمودهای مقام معظم رهبری در سال‌های اخیر و بویژه در راستای تأکیدهای اخیر ایشان بر تعامل گسترده با دنیا در عین مقاومت و صلابت در برابر سلطه‌گران در مراسم تحلیف حکم ریاست جمهوری دوازدهم دانست. درواقع، دغدغه و مسئله اصلی موردنظر معظم‌له در این بیانات این بوده که در عین چاره‌اندیشی برای حل مشکلات، جوهره و سیرت انقلاب اسلامی از استحاله و تحریف مصون بماند. درواقع، توصیه‌های رهبری گویای این است که ایشان راه‌حل مشکلات کشور را در نگاه به درون و آنهم با حفظ مواضع، جهت‌گیری‌ها و سیاست‌های انقلابی می‌دانند و از این‌رو، شیوه‌ای که در آن تلاش می‌شود تا مشکلات کشور با نگاه به درون و کنار گذاشتن انقلابی‌گری و استکبارستیزی حل کند، ناقص بوده و این نکته مهمی است که باید موردتوجه دولت دوازدهم قرار گیرد. به بیان دیگر، اینکه رهبری پس از برشمردن مسائل اقتصادی و توصیه‌هایی برای حل آنها، به مسأله دیپلماسی و کیفیت مواجهه با دنیا اشاره می‌کنند، می‌خواهند این نکته را به دولت گوشزد کنند که در برقراری ارتباط با دنیا، جهت حل مشکلات اقتصادی، علی‌رغم باز بودن دست دولت برای تعامل سازنده با دنیا، باید مراقبت شود که این تعامل و ارتباط منجر به عدول از جهت‌گیری‌های انقلابی نشود. درواقع، ایشان بر این نکته مهم تأکید دارند که به بهانه تعامل با دنیا برای حل مشکلات کشور، نمی‌توانیم انقلابی‌گری را کم‌رنگ کرده و یا کنار بگذاریم؛ راه‌حل صحیح آن است که در عین تعامل با دنیا، نگاه‌مان به درون باشد تا میان تداوم انقلابی‌گری با حل مشکلات کشور تصادمی پیش نیاید؛ زیرا عدول از مواضع انقلابی نه تنها حلال مشکلات کشور نیست، بلکه در جری‌تر کردن دشمن و امید بستن وی به تغییر و استحاله انقلاب اسلامی مصمم‌تر می‌کند. علاوه بر این، آنگونه که تاریخ نشان می‌دهد هرگز عدول از مواضع ذاتی و هویتی مایه‌ی عزت یافتن نشده، بلکه آنچه که عزت را به ارمغان می‌آورد، پایبندی به مواضع اصیلِ خودی بوده که به تعبیر مقام معظم رهبری، تشخص یافتن بین‌المللی را در پی دارد.

به تعبیر دقیق‌تر، جمهوری اسلامی در طول سالیان حیات خود همواره به عنوان یک کشور مستقل و انقلابی شناخته شده که حاضر به پذیرش دستورکارهای سلطه‌گران نشده است، حال اگرچه کشور دچار مشکلات اقتصادی است و برای حل بخشی از این مشکلات باید تعاملات گسترده و سازنده با دنیا برقرار کرد، اما اگر چنانچه این برقراری ارتباط منجر به کم‌رنگ شدن آن مواضع انقلابی و پذیرش سلطه‌ دیگران شود، بر ساحت متعالی انقلاب اسلامی خدشه وارد می‌شود و از این جهت، اقدامی خسارت‌بار محسوب می‌شود.

مصطفی قربانی

اسلام تايمز