در حالی که به نظر می رسد این جنگ تمام عیار آرام آرام به پایان خود نزدیک می‌شود اما محور آمریکایی شکست خورده سلاح خود را بر زمین نمی‌گذارد و به این سادگی تسلیم نمی‌شود و به هر حربه ای متوسل می شود. کُردها خود را در آغوش آمریکا انداختند و از تجربه بارزانی در عراق درس نگرفتند. کُردها روی سبد آمریکا زیادی حساب کردند. آن ها هنگامی که تهدیدهای اردوغان شروع شد باید به دولت سوریه روی می آوردند.

ارتش ترکیه و هم پیمانانش از گروه موسوم به ارتش آزاد سوریه از شنبه گذشته(سی ام دی ماه) عملیاتی را با نام شاخه زیتون در شمال سوریه علیه کردها شروع کرده اند که این عملیات ادامه دارد و طبق آخرین اخبار افراد وابسته به ارتش آزاد سوریه بر مناطق جدیدی در اطراف عفرین مسلط شده اند.تحولات عفرین نشان داد که کُردها از تجارب گذشته درس عبرت نگرفتند و فریب آمریکا را خوردند. جنگ تمام عیاری که از هفت سال قبل ضد سوریه آغاز و با هدف محو نقش تاریخی و محوری این کشور در خاورمیانه انجام شد که با پایداری دمشق و کمک متحدانش ناکام ماند.

در حالی که به نظر می رسد این جنگ تمام عیار آرام آرام به پایان خود نزدیک می‌شود اما محور آمریکایی شکست خورده سلاح خود را بر زمین نمی‌گذارد و به این سادگی تسلیم نمی‌شود و به هر حربه ای متوسل می شود.کُردها خود را در آغوش آمریکا انداختند و از تجربه بارزانی در عراق درس نگرفتند. کُردها روی سبد آمریکا زیادی حساب کردند. آن ها هنگامی که تهدیدهای اردوغان شروع شد باید به دولت سوریه روی می آوردند.به گزارش مهر؛ کردها پیشنهادی از سوی روسیه برای حل مشکل داشتند و آن تحت کنترل دولت سوریه قرار گرفتن مناطق تحت سیطره شان بود تا مسکو بتواند به آن ها کمک کند اما اغواهای آمریکا و وعده های واشنگتن آن ها را به سمت و سوی دیگری سوق داد و دلخوش به وعده آمریکا برای سیطره بر مناطق گسترده‌ای در مرزهای شمالی سوریه بودند. حوادث عفرین گواه سیاست های دوگانه آمریکاست که از هم پیمانان خود به عنوان برگه ای برای پیشبرد منافع خود بهره می‌گیرد.روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی احتمال داد که واشنگتن هر لحظه حمایتش را از نیروهای کُرد در سوریه متوقف کند و جوبایدن معاون رئیس جمهور سابق آمریکا نیز اعلام کرده است که کردها باید به شرق فرات بازگردند یا خود را در معرض از دست دادن حمایت آمریکا ببینند.

هم پیمانان آمریکا بارها در مناطق مختلف دنیا نتیجه هم پیمانی با آمریکا را مشاهده کرده‌اند اما باز قربانی خیانت ژئوپلیتیک آمریکا می‌شوند. هم پیمانان آمریکا در عراق، سوریه و افغانستان و دیگر مناطق بهای سنگینی به خاطر هم پیمانی با آمریکا می پردازند. تنها راه، دوری جستن از ماجراجویی های نظامی واشنگتن است به ویژه که مداخلات آمریکایی در سال های آتی ادامه دار خواهد بود.اما موضوعی که در تحولات عفرین قابل توجه است درخواست کردها از ارتش سوریه برای حضور در عفرین است که اوضاع را وارد مرحله جدیدی کرد.

هر چند برخی منابع کُردی اخباری را که در این زمینه مخابره می شود تماما تکذیب کرده اند اما تکذیب افرادی که در خارج از عفرین قرار دارند به نظر نمی رسد که واقعیت اوضاع را تغییر دهد. به نظر می‌رسد که کردها هم اکنون با توجه به این که حقایق برای شان آشکار شده است به این باور رسیده اند که باید با این موضوع یعنی حضور ارتش سوریه برای حمایت از عفرین موافقت کنند.

آمریکایی ها همان طور که انتظار می رفت از کردها در عفرین حمایت نکردند و ادعای آن ها نیز این است که کردها را فقط در برابر داعش تجهیز کرده‌اند و این که عفرین منطقه مهمی از نظر آمریکا محسوب نمی‌شود و آن ها به شرق فرات که میادین نفتی، گازی، گندم و... دارد اهتمام دارند.واشنگتن کردها را در عفرین در برابر حمله ترکیه و گروه موسوم به ارتش آزاد سوریه تنها گذاشت و روس ها نیز نیروهای خود را از عفرین خارج و به شکل تلویحی با این حمله موافقت کردند و این پس از مخالفت کردها با استقرار یگان های ارتش سوریه در منطقه عفرین بود.

به نظر می رسد که کردها به پیشنهاد سابق درباره استقرار ارتش سوریه در عفرین بازگشته اند تا مانع از عملیات نظامی ارتش ترکیه در عفرین شوند به ویژه که رهبران آنکارا اعلام کرده اند که ارتش آن ها به رویارویی با ارتش سوریه و روس ها و آمریکایی ها نخواهد پرداخت و این که بهانه ترکیه مبنی بر تشکیل منطقه کُردی در مرزهایش با ورود ارتش سوریه به منطقه از بین می رود.با ورود ارتش سوریه به عفرین، ترکیه خود را در برابر عمل انجام شده می بیند همچنان که در حلب با این موضوع کنار آمد و چه بسا درباره ادلب نیز این مسئله صادق باشد. البته ترکیه مایل به حضور معارضان سوری وابسته به خود در مناطق مرزی است تا در قدم بعدی آن ها را به راهکار سیاسی فراگیر در سوریه وارد کند.حضور ارتش سوریه در عفرین برای کردها و مشارکت شان در روند سیاسی سوریه نیز موثر است و آن ها را وارد این عرصه و زمینه را برای حضور در نشست سوچی فراهم می کند.

اگر از بُعد دیگری نیز به موضوع بنگریم متوجه می شویم که سناریوی آزاد سازی حلب درباره ادلب نیز در حال تکرار شدن است. هنگام آزادسازی حلب، جبهه النصره اعلام کرد که عقب نشینی گروه های وابسته به ترکیه از جبهه های حلب به جرابلس و الباب در چارچوب عملیات سپرفرات سبب تضعیف جبهه ها و پیشروی ارتش سوریه و تسلط نیروهای دولت سوریه بر حلب شد. هم اکنون نیز به نظر می رسد که هیئت تحریر الشام شکست در حومه ادلب را این گونه توجیه می کند که عقب نشینی افراد وابسته به ترکیه و ورود آن ها به جبهه های جنگ در عفرین عامل پیشروی های ارتش سوریه و متحدانش است.

اما ارتش سوریه و متحدانش تصمیم به بازپس گیری ادلب گرفته اند و جبهه النصره و هم پیمانانش نمی توانند مانعی برای آزادسازی ادلب باشند و از نظر نظامی نیز نبرد ادلب به مراتب آسان تر از نبرد آزادسازی حلب خواهد بود فقط موضوع به منافع ترکیه مربوط می شود.به هر حال درخواست کردها از دمشق برای دخالت به منظور حمایت از عفرین نقطه عطف مهمی در جنگ سوریه است و این درخواست به مثابه صرف نظر کردن از خواسته های کردها برای منطقه خودمختار در شمال سوریه هم می تواند، باشد.

اسلام تايمز