ریشه اتهامات سعودی ها به ایران در ارتباط با یمن چیست؟

معمار جنگ یمن که امروز که در قامت ولیعهد سعودی کنش می کند از همان آغاز تجاوز به یمن بدنبال رسانه ای کردن این نبرد و پوشش تمامی اتفاقات انجام شده در همسایه جنوبی خود به سود ائتلاف عربی بود.

در واقع محمد بن سلمان از همان ابتدا با این فرافکنی که حوثی ها و نیروهای انصارالله به عنوان نمایندگان ایران در مرزهای جنوبی سعودی فعالیت می کنند درصدد بود به توجیه رفتاری عمل خود در تجاوز به یمن بپردازد. از سوی دیگر محمد بن سلمان با علم به اینکه از طریق دشمن سازی برای سعودی می تواند به پیاده سازی اهداف خود بپردازد، در دسترس ترین و قابل حصول ترین دشمن در زمینه دستیابی به اهداف فوری و حیاتی خود را ایران قرار داد و تعریف کرد؛ بطوریکه با دشمن سازی از ایران به عنوان رقیب سنتی سعودی ها در حوزه های مختلف اعتقادی - سیاسی – فرهنگی و منطقه ای، توانست به محمد بن سلمان عنوان یک شاهزاده سعودی و بی تجربه در عالم سیاست و قدرت سعودی، شخصیتی اعطا کند که وی را در جایگاه یک رهبر معرفی کند.

از این رو با گذشت قریب به سه سال از حمله سعودی ها به یمن در قالب ائتلاف عربی و فرسایشی شدن نبردها در یمن و به بن بست رسیدن سعودی ها از دستیابی به اهداف حمله به یمن یعنی نابودی و سرکوب حوثی ها که آنها را تهدیدی جدی در مرزهای جنوبی (عربستان) تعریف می کردند، اتهام زنی ها به ایران از سوی مقامات سعودی و ائتلاف عربی مانند امارات مراحل مختلفی را پشت سر گذارده و وارد فاز تازه ای شده است. در واقع این اتهامات از مورد خطاب قرار دادن انصارالله به عنوان نیروی ایران در یمن آغاز شد و اکنون به اتهام حمایت های تسلیحاتی و نظامی ایران از انصارالله در یمن برای نبرد با سعودی ها و ائتلاف خود ساخته عربی، در حال جریان است.

در واقع سعودی ها با اتهام به دخالت و کمک ایران به حوثی ها در یمن این هدف را برنامه ریزی کرده اند تا مقداری از بار شکست های متحمل شده در جبهه های نبرد با انصارالله و کمیته های مردمی و ارتش یمن را به این سمت ارجاع دهند. به عبارتی سعودی ها با اتهام زنی های بی اساس و بدون هرگونه تامل به ایران درصدد هستند تا عامل پویایی و مقاومت مردم یمن در برابر آنها را کمک های ایران معرفی کنند.

در مجموع می توان گفت که ارتباط میان جنگ افروزی های منطقه ای سعودی بویژه در یمن با پروژه ایران هراسی تبیلیغی – ترویجی آنها، ارتباط تنگاتنگ و ویژه ای است. بطوریکه از طریق ایران هراسی هم به اهداف داخلی برای همراه سازی ها عمومی – سیاسی با اهداف ساختار حاکم در جامعه سعودی دست خواهند یافت و هم به برنامه های طراحی شده خود در عرصه خارجی در ورای مرزهای سعودی برای احیا نقش منطقه ای شان خواهند رسید. در واقع می توان اینگونه ادعا کرد که ایران هراسی موجود در سیاست خارجی عربستان سعودی نه تنها بخشی از برنامه های این کشور در عرصه خارجی است بلکه دارای مصرف داخلی نیز می باشد بطوریکه از این طریق خواهند توانست شرایط را برای اجرای اهداف داخلی از امنیتی سازی را فراهم سازند.

دکتر مصطفی مطهری* دکترای علوم سیاسی و کارشناس مسائل شبه جزیره