حقوق بشر یکی از پازل های هجمه غرب به ایران

به گزارش اسلام تایمز، توجه اتحادیه اروپا و به طور کلی غرب به مسائل داخلی ایران، از حد متعارف گذشته و تبدیل به یک دغدغه و در سطح بالاتر سیاست کشورهای اروپایی و غربی در برابر ایران شده است. به گونه ای که آن را می توان در سیاست ها و عملکردهای اتحادیه اروپا به عنوان بازتاب دهنده سیاست های سازماندهی شده کشورهای اروپایی به خوبی مشاهده کرد. برای مثال اخیرا در روز دوشنبه اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای مداخله‌جویانه با تکرار ادعاهای همیشگی از ایران بابت مسائل حقوق بشری انتقاد کرده است. اتحادیه اروپا در این بیانیه، درگذشت عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره مسائل حقوق بشر ایران را تسلیت گفته و از گزارش اخیر وی درباره ایران استقبال کرده است. بیانیه بروکسل همچنین در بخش دیگری از این بیانیه، آنچه ”موج اخیر دستگیری‌ها، از جمله گروهی از فعالان محیط زیست و چند خودکشی در زندان‌های ایران ” خوانده شده ابراز نگرانی کرده و از مقام‌های ایران خواسته درباره این موارد تحقیق کند.

سوالی که در این بین وجود دارد این است که چرا غرب، اروپا و اتحادیه اروپا نسبت به مسائل حقوق بشری ایران تا این اندازه حساس است تا حدی که سبب می شود این گمان به وجود آید که اروپایی ها در امور داخلی ایران مداخله می کنند. در پاسخ بایستی به طراحی کلان غرب برای انقلاب اسلامی و تبدیل کردن انقلاب اسلامی به یک دولت سازگار با غرب، تلاش برای استفاده از حقوق بشر به عنوان اهرمی برای مهار ایران، فشار گروه های ضد ایرانی و ضد انقلابی در کشورهای اروپایی برای ایجاد فشار علیه ایران و ... اشاره کرد.

1. طراحی کلان غرب برای انقلاب اسلامی

غرب شدیدا از ماهیت انقلابی ایران نگران است و بارها در نظر و عمل بیان داشته که ”انقلاب ایران تمام شده است” و حالا نوبت آن رسیده که ایران دولتی همسو با کشورهای غربی باشد. کلید واژه ای هم که غرب برای این موضوع انتخاب می کند مطرح کردن مسائل و موضوعاتی از قبیل «شکل گیری مطالبات در نسل جوان ایران» است. هر از گاهی مشاهده می شود که یکی از نشریات مطرح غرب بر روی عکس روی جلد خود تصویری از یک دختر یا زن ایرانی را منتشرمی کنند و تلاش می کند اینگونه بازنمایی کند که این طیف از مردم ایران با الگوی کلانی که جمهوری اسلامی تلاش می کند به دنیا مخابره کند، متفاوت هستند و اینها مسیری متفاوت از آن چیزی را می روند که نظام ایران از مردم خود می خواهد. این تلاش برای بازنمایی شخصیت های «متفاوت» دقیقا آن چیزی است که کشورهای غربی در خصوص شوروی نیز تلاش می کردند تا آن را پی گیری کنند. تلاش غرب برای بازنمایی غربی از جامعه شوروی و تبدیل کردن استانداردهایی که در جامعه غربی وجود داشت با توجه به معیارهای جامعه روسی، سبب شد تا بسیاری از جوانان روسیه به این نتیجه برسند که مدل شوروی برای آن ها ناکارآمد است و آن ها بایستی به دنبال مدلی دیگر برای پیشرفت و توسعه یافتگی خود بروند و آن مدل غربی توسعه یافتگی و التزام به اصول لیبرال اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است.

همین تلاش ها توسط غربی ها برای استحاله ایران نیز صورت می گیرد به گونه ای که آن ها تلاش می کنند جامعه ایران را به سمت غربی شدن سوق دهند. در همین خصوص ابتدائا الگوهای غربی را در جامعه ترویج می دهند و نسبت به نبض سنجی جامعه بسیار حساسیت نشان می دهند. سپس خود را در مقام مدعی العموم مسائل حقوق بشری ایران جا زده و از ایران مطالبه گری می کنند.

2. تبدیل کردن انقلاب اسلامی به الگوی سازگار با غرب

هدف غرب از توجه به ایران این است که انقلاب اسلامی را تبدیل به الگویی سازگار با غرب کند. سازگاری با غرب در این خصوص با توجه به معیارهایی صورت می گیرد که جامعه انقلابی ایران می تواند برای غرب آسیب پذیری ایجاد کند. غربی شدن جامعه انقلابی ایران موضوعی نیست که غرب نسبت به آن با تسامح رفتار کند و نسبت به آن حساسیت نداشته باشد، چرا که غربی ها به خوبی از استحاله جامعه و فرهنگ ایران با خبر هستند. بنابراین تلاش می کنند که این موضوع را تا می تواند به پیش ببرند. آینده نزاع غرب و ایران را بایستی در همین موضوع تمدنی جستجو کرد. سخنان اخیر استیو بنن در خصوص نزاع تمدنی ایران و غرب، موضوعی است که بایستی به آن توجه داشت. استیو بنن البته تلاش می کند در کنار ایران، چین و ترکیه را نیز به عنوان کشورهایی معرفی کند که در رویارویی تمدنی با غرب معرفی کند. وی در مصاحبه با نشریه «جی کیو» بیان داشته «یک محور جدید برای مقابله با غرب که متشکل از کشورهای چین، ایران و ترکیه است، شکل گرفته است.» استیو بنن با استفاده از نام باستانی ایران یعنی «پرشیا» می گوید «آنچه که امروز شاهد آن هستیم، چین، پرشیا و ترکیه است - سه تمدن باستانی - که با یکدیگر در هم آمیخته می شوند تا یک محور جدید در برابر غرب را تشکیل دهند.» البته استیو بنن نیز شبیه به فرانسیس فوکویاما در نظریه پایان تاریخ و ساموئل هانتینگتون در نظریه برخورد تمدن ها تلاش می کند تقابل را به سمت اسلام و مسیحیت سوق دهد و با بیان اینکه شرایط کنونی شبیه به سال های دهه 1930 است، می گوید جهان با این نزاع به سمت جنگ جهانی حرکت می کند. اما آنچه گفته های استیو بنن را با دو متفکر پیشین متمایز می کند، هدایت نظرات به سمت نظمی است که ایران و چین برای نظام بین الملل در نظر دارند.

در همین خصوص مارکو روبیو نماینده مجلس سنای آمریکا در نشست سالانه آیپک در خصوص «گسترش هژمونی ایران در منطقه غرب آسیا سخن گفت: آنها سعی دارند ما را از منطقه بیرون بکشند و این کار را از طریق نائبان خود در منطقه انجام می دهند.» روبیو با بیان عجز آمریکا در منطقه بیان می کند «نمی توانیم از راه حل سوریه و هرچه مربوط به ثبات منطقه شود، بیرون برویم.» این موضوعات نشان می دهد که غربی ها به خوبی محیط منازعه با ایران را فهمیده اند، ایران به لحاظ تمدنی و فرهنگی با غرب متمایز فکر می کند. تلاش غرب برای استحال جامعه و فرهنگ ایران نیز دقیقا در همین بستر صورت می گیرد.

3. تلاش برای استفاده از حقوق بشر به عنوان اهرمی برای مهار ایران

در طی چند سال اخیر یکی از مهمترین الگوهایی که غرب به دنبال آن بوده است تا در خصوص ایران به نتیجه برساند، یکی کردن پازل های سه گانه هسته ای، منطقه ای و حقوق بشر بوده است. غربی ها ابتدا مسئله را با برنامه هسته ای شروع کردند. در همان زمان که مذاکرات هسته ای در جریان بود، غربی ها تلاش می کردند تا مسائل دیگر را به عنوان ضمیمه مذاکرات با ایران مطرح کنند. الگوی کلی گفت و گوی سازنده ای که غربی ها همیشه با ایران پی گیری می کرده اند، تلاش بری جا انداختن این موضوع بوده است.

مروری بر آمار نقض حقوق بشر در اروپا و آمریکا نشان می دهد که غرب در جایگاهی نیست که در خصوص مسائل داخلی کشورهای دیگر اظهار نظر کند. تلاش های غرب در شرایطی صورت می گیرد که بارها توسط نخبگان انقلاب بیان شده است که غربی ها صلاحیت اظهار نظر در مورد مسائل حقوق بشری ایران را ندارند.