به گزارش
اسلام تایمز، روند تحولات سوریه که با شتاب به سمت تثبیت وضعیت مسلط دمشق و اضمحلال نیروهای تروریستی و معارضان در حال پیگیری بود موجب شده است تا بازیگران خارجی حامی مخالفان مسلح و گروههای تروریستی در جهت افزایش نقشآفرینی مستقیم در جنگ و بحران حرکت کنند. در همین راستا طی هفته گذشته در حالی که نیروهای دولتی آخرین سنگرهای تروریستها در غوطه شرقی را فتح میکردند، ابتدا در حادثهای مشکوک خبر حمله شیمیایی به دوما در ریف دمشق منتشر گردید، سپس جنگندههای رژیم صهیونیستی با تجاوز به حریم هوایی سوریه روز دوشنبه پایگاه هوایی تی فور را مورد حمله قرار دادند و در نهایت حمله موشکی دولتهای غربی آمریکا، انگلیس و فرانسه به برخی مناطق سوریه روی داد. پس از انجام این حمله، رژیم صهیونیستی یکی از بازیگرانی بود که بسیار از این رویداد حمایت کرده و مورد استقبال قرار داد. مجموعه این رویدادها به طور حتم کاملاً در راستای منافع و سیاستهای این رژیم حادث شد تا جایی که تحلیلگران معتقد هستند که کنشگری تلآویو در سوریه در راستای هدف نهایی کشاندن پای آمریکا به جنگی منطقهای در سوریه قابل خوانش و ردگیری است. اما دلایل و قرائن این ادعا چیست؟ و تا چه حد با واقعیات تحولات منطقه همخوانی دارد؟
سوریه، منافع و چالش های اسرائیل
با آغاز جنگ سوریه، رژیم صهیونیستی از منتفعین اصلی تداوم بحران و از عاملان مهم تلاش برای جلوگیری از خاتمه بحران به منظور تجزیه این دشمن دیرینه ( یعنی سوریه) بوده است. حملات متعدد هوایی و موشکی به مواضع ارتش سوریه در طول سالهای گذشته برای کمک به گروههای تروریستی، ارسال باواسطه و بیواسطه سلاح به سوریه برای تجهیز مخالفان دمیدن در آتش جنگ، انتقال زخمیهای گروههای تروریستی به مناطق اشغالی و ... تنها بخشی از اقدامات اسرائیل بوده است. با وجود این اقدامات در پی گذشت زمان و اتحاد نیروهای مقاومت و روسیه در ورود موثر به مقابله با تروریسم برای خنثی کردن برنامههای غرب و متحدان منطقهای آن برای سوریه، اکنون ورق کاملاً به سود دولت سوریه و بر خلاف انتظارات و منافع رژیم صهیونیستی برگشته است به صورتی که طرح منزوی کردن و قطع ارتباط کمربند مقاومت نه تنها شکست خورده است بلکه امروزه نیروهای مقاومت در سوریه در نتیجه تجارب جنگی طی 6 سال گذشته و سازماندهی بین بخشهای مختلف نیرویی بیش از پیش تقویت گردیده است. در واقع نقشه امنیتی و نظم منطقهای غرب آسیا اکنون دستخوش تغییر شده است اما این تغییر نه مطابق با اهداف و برنامههای آمریکا و اسرائیل بلکه به سود جریان مقاومت اسلامی سمت و سو یافته است به همین دلیل طبیعتاً در این شرایط این رژیم تقلا برای تغییر معادلات سیاسی و میدانی سوریه از طریق بحرانآفرینی برای جلوگیری از تثبیت اوضاع در روند کنونی را هدف مهمی اصلی خود میداند.
حرکت در پناه آمریکا
مطابق آنچه گفته شد حمله شیمیایی هفته گذشته به دوما در ریف دمشق کلید طلایی برای باز کردن قفلهای پیش رو در بن بستهای بوجود آمده برای تلآویو بود چرا که روسیه و دمشق پس از افزایش تعداد حملات اسرائیل به خاک سوریه طی ماههای گذشته به این رژیم در مورد تکرار این اقدامات در آینده هشدار داده بودند که هدفگیری جنگنده این رژیم در 10 فوریه گذشته جدیت چنین هشداری را برای تلآویو به اثبات رسانید. لذا در این شرایط که مذاکرات پرتعداد مقامات صهیونیستی با مسکو برای نادیده گرفتن اتحاد با مقاومت و عدم واکنش به تجاوزات این رژیم به آسمان سوریه، با دست رد پوتین بر سینه صهیونیستها مواجه شده است، اکنون وارد کردن آمریکا به فاز مقابله نظامی با حضور نیروهای مقاومت در سوریه که میتواند فوراً به فراتر از این کشور گسترش یابد وارد کند.
اما اعلام یکباره و غافلگیرکننده ترامپ مبنی بر خروج قریبالوقوع و سریع نظامیان آمریکایی از سوریه (امری که در مورد اهداف طرح آن مناقشه وجود دارد) برای صهیونیستها یک زنگ خطر بزرگ محسوب میشد که باید به هر صورت ممکن از آن جلوگیری شود. در این شرایط حمله شیمیایی هفته گذشته به دوما چنین خدمتی را به تلآویو کرد تا با امید به محاسبه غلطی که آمریکائیها و متحدان آنها در رابطه با نتایج جنگ گسترده علیه سوریه می نمایند، بار دیگر قدرتهای غربی به جنگی سنگین در راستای منافع اسرائیل کشیده شوند. طبیعتاً در پی بروز این جنگ رژیم صهیونیستی میتوانست بدون انجام هزینهای بزرگ (از دیدگاه خود) تهدیدات پیش رو را رفع کند.
در بعدی دیگر تجربه رویکرد و عملکرد سران صهیونیستی طی دهههای گذشته نشان داده است که این رژیم همواره در سایه بروز بحران در منطقه طرح فشار بر فلسطینیان و فرار از همان مقدار اندک از تعهدات داده شده در مذاکرات به اصطلاح صلح را پیش گرفته است. اکنون نیز در حالی که فشارها بر این رژیم برای به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان از سوی افکار عمومی جهان و منطقه و حتی سازمانهای بینالمللی روز به روز بیشتر میشود، سوق دادن آمریکا به سوی آتش جنگی دیگر در منطقه مورد نظر صهیوینستها می باشد.