چرا خشونت در انگلیس افزایش یافته است؟

لندن یکی از شهرهایی است که آمار جرم و جنایات در آن بسیار بالاست. شهری که به لحاظ نصب دوربین های امنیتی در بالاترین رتبه ها قرار دارد و آمار جرایم عجیب و غریب نیز در آن هر روز افزایش می یابد. ایندیپندنت در همین خصوص نوشته جرایم ناشی از نفرت مذهبی و نژادی در خطوط ریلی، مترو و اتوبوس‌های انگلیس از سال ۲۰۱۳ تاکنون دو برابر قبل شده است. آمار پلیس حمل و نقل انگلستان که به دست ایندیپندنت رسیده، نشان می‌دهد حملات مربوط به نفرت مذهبی در مدت ۵ سال گذشته، چهار برابر شده است. همچنین آمار پلیس انگلیس و ولز نشان می‌دهد، تنها طی یک سال گذشته جرایم ناشی از نفرت یک سوم سال در مقایسه با سال قبل افزایش داشته‌اند.

اکثر جرایمی که در حمل و نقل عمومی دیده می‌شوند، توهین‌های لفظی هستند اما حملات فیزیکی نیز مشاهده شده است. افزایش جرایم در وسایل حمل و نقل عمومی، مشکلاتی را برای پلیس ایجاد کرده است. یک استاد جرم‌شناسی در دانشگاه هوپ لیورپول می‌گوید، تلاش برای افزایش نظارت‌های عمومی مانند استفاده از دوربین‌های مداربسته، نتوانسته با حضور فیزیکی افسران پلیس برابری کند و نسبت به این موضوع انتقاداتی را مطرح می کند. از جمله دیگر اتفاقاتی که سبب نگرانی در انگلستان در خصوص نفرت افکنی شده است، موضوع اسید پاشی است. تقریبا می توان گفت اخبار مربوط به اسید پاشی در لندن به صورت روزانه منتشر می شود. هر روز اخبار مبنی بر اسید پاشی به رسانه ها منتقل می شود. یک گزارش می گوید 450 حمله اسیدی در سال گذشته در لندن صورت گرفته است. سی ان ان می نویسد این روند در لندن در حال افزایش است. شبیه به مهاجمان کوکتل، در اسید پاشی نیز مهاجمان به قربانیان نزدیک می شوند و از مواد اسیدی خود استفاده می کنند.

تعداد حملات اسیدپاشی لندن در سالیان اخیر به شدت افزایش داشته است – از 166 مورد ثبت شده در سال 2014 تا 458 مورد در سال گذشته. آمارهای سال 2016 عدد 450 حمله را در لندن ثبت کرده، هر چند هنوز آمارهای 2017، در دسترس نیستند، اما پلیس می­گوید که روند رو به بالای حملات همچنان ادامه داشته است. در اوایل ماه ژوئیه، پنج حمله اسیدی، تنها ظرف مدت 72 دقیقه طی یک سلسله از سرقت­ها در شمال شرق لندن به وقوع پیوستند. این حملات، که دو نوجوان 15 و 16 ساله در رابطه با آنها دستگیر شدند، جرقه اعتراضات خیابانی از سمت تحویل دهندگان غذای رستوران­ها گردید که نگران بودند در حملات موتوری توسط مایعات سمی و اسیدی مورد حمله قرار بگیرند، مگر آنکه تلاش بیشتری در جهت مبارزه با شرایط موجود صورت بگیرد.

چرایی افزایش میزان جنایات در لندن

تعداد جرایم ناشی از نفرت در سراسر انگلستان طی ۵ سال گذشته دو برابر شده است. این موضوع نیز برگرفته از آماری است که رسانه های انگلیسی بیان کرده اند. برای بررسی چرایی این موضوع می توان به دو دلیل اشاره کرد؛ نخست سیاست های ضد مهاجرتی دولت در انگلستان که سبب افزایش نفرت در این کشور نسبت به مسلمانان شده است و دوم، برگزیت و تقویت سیاست های ناسیونالیستی در انگلیس در صحنه اجتماعی.

نخست؛ سیاست های ضد مهاجرتی

یکی از مهمترین دلایل افزایش میزان جنایات و جرائم در لندن را می توان در سیاست های ضد مهاجرتی عنوان کرد. بسیاری از قربانیان جرائم مربوط به اسیدپاشی و ضرب و شتم، اصالتی آسیایی و شرقی دارند. معاون کمیسر پلیس شهری، کریگ مکی، در سخنرانی در مقابل انجمن پلیس لندن و کمیته جرایم، شرحی از این همه­گیر شدن را بر اساس افزایش ناگهانی آمارهای سال 2016، ارائه کرده است. اکثر قربانیان در محدوده سنی 15 تا 29 سال قرار داشته و یک سوم آنان اصلیت آسیایی داشتند. حدود 80 درصد از هر دو دسته مهاجمان و قربانیان مذکر بودند. در همین روزهای اخیر ماجرای ارسال نامه هایی به درب منازل مردم که حاوی محتوای اسلام هراسانه بود، سبب جنجال رسانه ای شده بود. این موضوع نشان می دهد که سیاست های پشت پرده زیادی برای تقویب تبعیض قومی و به طور کلی سیاست های ضد مهاجرتی در انگلستان در حال حمایت شدن است. بررسی جامعه هدف این حملات بیانگر این است که سیاست های سازماندهی شده موضوع عدم پذیرش مهاجران را بیشتر دنبال می کند. سیاست های ضد مهاجرتی در انگلستان به صورت شدیدی تقویت و حمایت می شود. مجری اصلی این سیاست ها نیز دولت است. شماری از سیاستمداران در انگلیس ، سیاست های ضد مهاجرتی نخست وزیر انگلیس را شبیه سیاست های آلمان نازی می دانند.
تارنمای روزنامه گاردین به نقل از «باب کرسلیک رئیس پیشین کارکنان دولت انگلیس نوشت: «ترزا می»از زمانی که وزیر کشور بود، فشارها بر مهاجران را افزایش داد و این فشارها کماکان ادامه دارد.

دولت انگلیس چندی پیش تصمیم گرفت فرزندان افرادی را که در دوران استعمار، در کشورهای حوزه کارائیب، به انگلستان خدمت کرده بودند اخراج کند اما درپی واکنش خشمگینانه افکار عمومی، ناچار به صرفنظر از این تصمیم شد. در سال 1948 میلادی، دولت انگلیس شماری از کارگران سیاه پوست را از کشورهای مستعمره همچون جاماییکا، ترینیداد و توباگو با یک کشتی به نام ویندراش به انگلیس آورد تا به کارهای خدماتی در این کشور بپردازند و وزارت کشور انگلیس چندی پیش به فرزندان آن سیاه پوستان دستور داد پس از حدود 70 سال، به علت نداشتن اوراق شناسایی و مجوز ورود، انگلیس را ترک کنند.

«جرمی کوربین» رهبر حزب کارگر انگلیس اخیرا طی اظهاراتی در پارلمان این کشور گفت که عملکرد دولت در قضیه مهاجران و بازگرداندن آن‌ها به کشورهایشان و یا فرستادن آن‌ها به مراکز مهاجرتی، شرم‌آور است. او گفت که اقدام دولت انگلیس از روی سنگدلی و مایه نامیدی است. «نخست‌وزیر انگلیس دولتی را اداره می‌کند که بی‌رحم و بی‌کفایت است.»

همین سیاست های ضد مهاجرتی سبب افزایش میزان جرائم علیه مهاجران نیز شده است. عده ای بر آنند که پشت پرده این جرائم ، دولت انگلیس ایستاده و عامل مشروعیت اعمال خشونت علیه مهاجران بوده است.

دوم؛ برگزیت و تقویت سیاست های ناسیونالیستی در انگلستان

یکی دیگر از دلایل افزایش آمار جرائم مربوط به تبعیض نژادی و مذهبی را می توان سیاست هایی عنوان کرد که بعد از برگزیت دنبال شده و سبب تقویت روحیه ناسیونالیستی در این کشور شده است. در طول تاریخ دو دهه گذشته اروپا با مسئله مهاجرت دقیقا بر خلاف آمریکایی ها می اندیشده است و سیاست های بازی در این خصوص پی گیری کرده است. حالا که اروپا وارد دوره شوک برگزیت است، خروج انگلیس از اتحادیه هر چند ناگوار بوده است، اما اروپایی ها آن را پذیرفته اند. اما روی دیگر این ماجرا برای انگلیس دوری گزیدن از سیاست های همگرایانه اتحادیه اروپا و نیل به سیاست های یک جانبه گرایی بوده است. همین موضوع سبب افزایش گرایش ها به سمت ملی گرایی افراطی شده است. این گرایش های جدید که در بسیاری از جوانان ظهور داشته، سبب شده است تا سیاست های ضد مهاجرتی نیز تقویت شود و همین موضوع سبب شود تا انگلیسی ها، انگلیس را از آن خود بدانند و به سمت سیاست های اخراج مهاجران، ایجاد جرائمی علیه آن ها به منظور مهاجرت معکوس به سمت موطن اصلی خود و ... بروند. موضوعی که به صورت شفاف می توان آن را در روزهای ابتدایی فروردین در لندن مشاهده کرد. محققین بر آنند که رای به برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) در سال ۲۰۱۶ افرادی را که قبلا در خفا دست به اقدامات خشونت‌آمیز ناشی از نفرت می‌زدند، جسورتر کرده است.

سیاست های دولت انگلیس که منجر به خروج این کشور از اتحادیه می شود، به قدری سبب ایجاد نفرت بین شهروندان نسبت به یکدیگر شده است حتی سرو صدای بسیاری از رهبران مخالف دولت مستقر را نیز در آورده است.

ترزا می در حالی خود را در قامت تاچر و منجی انگلستان در شرایط فعلی معرفی می کند که نه تنها اقتدار تاچر را ندارد؛ بلکه آینده مبهمی در خصوص برگزیت نیز پیش چشمان خود ترسیم می کند.