بحران معنویت در جهان معاصر

هدف: معنویت به عنوان خواست درونی انسان ها باید باز تعریف شده و با تفکیک معنویتهای حقیقی از شبه‏ معنویت ها تبیین شود. با معنویت ‏زدایی و ترویج عقلانیت محض و مادی‏ گرایی، معنویت در سراشیبی بحران قرار گرفته است. قابل توجه است که عنایت به مبانی فکری معنویت های دینی آنها را کاملاً از رقبای بدلی خود تفکیک می ‏کند. روش: روش این تحقیق، روش تحلیلی است. با تعریف معنویت و توجه به ابعاد مختلف آن، ویژگی‏ های شبه ‏معنویت و مؤلفه‏ های معنویت دینی بازخوانی شده است. یافته‏ ها:تک ‏بعدی بودن، داشتن اغراض تشکیلاتی، عدم التزام به دین، داشتن رهبران شکست ‏خورده و تناقض ‏گویی جزء خصیصه‏ های شبه‏ معنویت هاست. مبانی فکری معنویت دینی؛ معرفت و خدامحوری، عقلانیت، معادباوری، علم و عمل و ایمان است. عوامل بحران‏ آفرین در مقولۀ معنویت، شامل معنویت ‏زدایی، ظهور شبه‏ معنویت ها و عدم توجه لازم به مناسک و عبادات است. نتیجه ‏گیری: معنویت مورد نیاز بشر، همان معنویت حاصل از آموزه ‏های دین مبین اسلام است و گسترش این معنویت در جامعه، مستلزم آگاهی‏ بخشی نسبت به شبه‏ معنویت ها مثل عرفان حلقه و کیهانی و... است که می ‏تواند با بصیرت ‏افزایی در این باب مفید بوده و زمینۀ برون‏ رفت‏ از بحران های حاصله را فراهم کند.

برای مشاهده کامل مقاله کلیک کنید.


کلیدواژه ها: بحران معنویت؛ معنویت دینی؛ شبه ‏معنویت؛ شاخصه‏ ها‏ی معنویت
نویسندگان:
رضا میرزایی: دکتری تخصصی مبانی نظری اسلام و استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه(نویسنده مسئول)
سمیه دلیر صف آرای اخگر: کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی / دانشگاه ارومیه و طلبه سطح سوم تفسیر و علوم قرآنی حوزه علمیه الزهراء ارومیه
فصلنامه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی - دوره 22، شماره 74، بهار 1397 .