آیا توافق اسلو به اهداف خود رسید؟

به گزارش اسلام تایمز، پایگاه خبری فلسطین الیوم امروز در بیست و پنجمین سالروز امضای توافق اسلو در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ در گزارشی نوشت: امروز بیست و پنجمین سالروز توافق اسلو  است که در جریان امضای آن «یاسر عرفات» رئیس وقت سازمان آزادیبخش فلسطین با «اسحاق رابین» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در شرایطی که «بیل کلینتون» رئیس جمهور آمریکا بین آنها قرار گرفته بود دست داد تا در نهایت ساف اسرائیل را در ۷۸ درصد از اراضی تاریخی فلسطین بدون اعتراف اسرائیل به حقوق فلسطینی‌ها، به رسمیت بشناسد. البته در این توافق اعلام شده بود که فلسطینی ها در یک مقطع زمانی پنج ساله به صورت مرحله ای به حقوق خود دست یافته و به صورت نهایی درباره مسائل آنها تصمیم گیری خواهد شد، اما این پنج سال هم به پایان رسید و هیچ اتفاق قابل ذکری برای فلسطینی ها رخ نداد. در سالهای پس از آن هم هیچ تلاشی برای اجرای تعهدات اسرائیل نسبت به فلسطینی ها در توافق اسلو انجام نشد تا این توافق تنها به نفع صهیونیستها تمام شود. اشغالگران از توافق اسلو برای توسعه شهرک سازی و از بین بردن راه حل دو دولتی استفاده کردند، آنها فلسطینی ها و مقاومت مشروع آنها را به تروریسم متهم کردند تا جایی که باعث شدند سازمان آزادیبخش در سال ۱۹۹۸ میثاق نامه آزادی فلسطین را لغو کند.

از مهمترین بندهای توافق اسلو که از سوی همه گروههای فلسطینی در آن زمان حتی از درون سازمان آزادیبخش فلسطین رد شد، واگذاری حق بازگشت آوارگان فلسطینی به تصمیم اسرائیل بود. همچنین این مساله مورد تاکید قرار گرفت که اسرائیل هیچ فلسطینی دیگری را که پس از توافق اسلو متولد شده باشد به رسمیت نخواهد شناخت. این بندها در واقع به منزله گناهی نابخشودنی از سوی امضاکنندگان توافق اسلو به شمار می رفت. این مساله تا جایی برای خود فلسطینی ها نیز غیر قابل باور بود که «نبیل شعث» از مشاوران ارشد یاسر عرفات پس از امضای توافق اسلو با ناراحتی  درباره حس خود گفت: تنها می توانم بگویم که ۸۰ درصد از فلسطین تاریخی به یهودیان اعطا  شد و من دیگر نمی توانم به فرزندانم وعده تشکیل کشور فلسطین را در ۲۰ درصد باقیمانده از آن بدهم!
 


مساله فلسطین از آن زمان با وقایع مختلفی مواجه شده است، ناظران و تحلیلگران توافق اسلو را عامل اصلی به چالش کشیده شدن مساله فلسطین و وضعیت بغرنج آن در شرایط کنونی می دانند، چون باعث تقویت سیاست توسعه طلبانه صهیونیست‌ها، تحمیل سیاست «امر واقع» بر فلسطینی ها و در نهایت از بین رفتن حق بازگشت خواهد شد. در واقع مشروط کردن حق بازگشت آوارگان فلسطینی به تصمیم اسرائیلی ها، در راستای وقت کشی و از بین بردن این حق سرنوشت ساز برای فلسطینی ها بود. در واقع گنجانده شدن همین بند در توافق اسلو بود که باعث شد هزاران فلسطینی از زمان امضای توافق اسلو در کشورهای دیگر مجبور به پذیرش آوارگی شوند، همچنین وضعیت بسیاری از فلسطینی ها با بحران های متعدد گره بخورد.

در همین رابطه «شیخ نافذ عزام» عضو دفتر سیاسی جنبش جهاد اسلامی فلسطین تاکید کرد: توافق اسلو برای دست یافتن به اهدافی فراتر از لغو توافق اسلو طراحی شده بود. دشمنان فلسطین همواره تلاش کرده اند که حق بازگشت را لغو کنند چون از عناصر اساسی مبارزات ملت فلسطین در ۷۰ سال گذشته بوده است. اسلو با هدف وارد کردن اسرائیل به بافت منطقه طراحی شد؛ همچنین پلی برای عادی سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی محسوب می شود. توافق اسلو برای آغاز مرحله نوینی در منطقه برنامه ریزی کرد که در آن اسرائیل به شریک واقعی کشورهای خاورمیانه تبدیل شود و در نهایت اراده ملت فلسطین برای بازگشت به سرزمین خودشان را در در هم بشکند.

وی تاکید کرد: البته پس از گذشت یک ربع قرن از امضای توافق اسلو،  این پیمان در رسیدن به همه اهدافش شکست خورده و باعث نشد که اسرائیل به دوست ملت ها منطقه تبدیل شود. آنها با وجود ارتباطات محرمانه و بعضا علنی با برخی کشورهای عربی منطقه اما به دوست این ملت ها تبدیل نشده اند. همچنین هیچ کشوری روی اسرائیل به عنوان شریک واقعی در منطقه حساب باز نمی کند. توافق اسلو در تحقق مهمترین و خطرناک ترین هدف خود که وارد کردن اسرائیل به بافت منطقه و تبدیل آن به دوست به جای دشمن بود شکست خورد. همچنین این توافق در شکست دادن اراده ملت فلسطین نیز ناکام ماند و فلسطینی ها همچنان به حقوق خود در بازگشت به سرزمینی که پدران و اجدادشان برای آن مبارزه کرده اند، ایمان دارند.

وی افزود: در شرایط کنونی رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین به شکست توافق اسلو در تحقق آرزوهای شان رسیده اند اما به طور علنی به این مساله اعتراف نمی کنند. از طرفی آمریکا با درک ناکامی در توافق اسلو در صدد اجرای توطئه ای جدید و خطرناک علیه فلسطینی ها است. البته هر گونه توافق دیگری نیز سرنوشتی جر توافق اسلو نخواهد داشت و محکوم به شکست خواهد بود.