موقعیت کنونی جهان معاصر و شیعیان

 
شورای روابط خارجی آمریکا (CFR)، مجمعی از برگزیدگان سیاست و دانش است که سلطة طبقة سرمایه دار آمریکا را، از مجرای دو حزب دمکرات و جمهوری خواه در جغرافیای امور خارجی «ایالات متّحدة آمریکا» برقرار می کند و سران هر دو حزب که به نوبت بر منصب ریاست جمهوری تکیه می زنند، در این شورا عضویت و حضور دارند. در واقع، الیگارشی آمریکایی از مسیر این شورا، تمامی قدرت را در اختیار گرفته و از منافع طبقة خود در این کشور حمایت می کند و در مرتبه ای بالادست کمیسیون سه جانبه قرار گرفته است، این کمیسیون، مرکّب از بزرگترین بانکداران، کارشناسان، رؤسای بنیادها و اقتصاددانان، (همچون کسینجر، دیوید راکفلر و دیگران) از سه منطقة «آمریکا»، «اروپا» و «ژاپن» است. در واقع، در این کمیسیون، تصمیم گیرندگان اروپای غربی، آمریکای شمالی و منطقة آسیا و «اقیانوس آرام»اند که سازماندهی جهانی اقتصاد غرب را در عهده دارند. اینان را  باید قدرتمندترین اربابان بزرگترین بخش جهان شناخت و سرانجام سازمان مخوف بیلدربرگ.

«بیلدربرگ»، یک سازمان جهانی سیاستگذار ماسونی است که با دو شاخة فرعی «لژ نیویورک» و «لژ منچستر» روابط اروپا و آمریکا و مسائل آمریکای شمالی را مدیریت میکند و لژ منچستر نیز بخش اروپایی روابط با آمریکا را تحت کنترل دارد.

همگی این مجامع، تحت مدیریت جهانی اشرار یهود، با در دست داشتن ابزارهای قدرتمند مالی و نظامی، نه تنها مدیریت اقتصاد و سیاست جهانی را عهده دارند؛ بلکه از این مسیر، اهداف کلان خود را دنبال میکنند.

بسیار ساده اندیشی است اگر دونالد ترامپ را مهرة اصلی و تصمیم گیر نهایی در سیاست، اقتصاد و نظامی گری آمریکا  به شمار آوریم.
اعضای بیلدربرگ، متشکّل از یکصد و سی نفر از قدرتمندترین و بانفوذترین افراد در زمینة سیاست، اقتصاد و رسانههای عمومی اند، صاحبان اقتصاد بزرگ (در ابعاد بین المللی)، پادشاهان و اعضای خاندان های سلطنتی اروپایی که همه ساله طیّ اجلاسی، استراتژی های لازم برای کنترل و هدایت مناسبات بین المللی را تعریف و تضمین کرده و توسط عوامل همسو با خود (کمیسیون سه جانبه، شورای روابط خارجی آمریکا و دولتهای آمریکایی و اروپایی) به اجرا می گذارند.

اینان را میبایست جنایتکاران یقه سفید و پشت پرده به حساب آورد که ریشة تاریخی درازی در میان مجامع مخفی گذشته دارند و همة همّت خود را مصروف آن می کنند که با تشکیل «دولت جهانی» (و در پی آن، ارتش جهانی، بازار جهانی و...) و تخریب همة هویت های ملّی، به حکومت یکپارچه و بلامنازعه، دسترسی پیدا کنند.

طیّ دو جنگ جهانی اوّل و دوم و به تدریج، از میزان اختیار دولتهای ملّی و منطقه ای کاسته و آن همه در دستان سازمان های به ظاهر بین المللی قرار داده شد. سازمان هایی که به نیابت این مجامع مخفی، اختیاردار همة اقوام و دولت ها شده و از اختیارات آنان کاستند.
تأسیس «جامعة ملل» پس از جنگ جهانی اوّل (1920م.) و «سازمان ملل متّحد» پس از جنگ  دوم جهانی (1945م.) و سازمان های مرتبط با آن را از دست آوردهای آن دو جنگ باید شناخت.

پژوهشگران، «بیلدربرگ» را به عنوان بازوی اجرایی یکی از بزرگترین مجامع سرّی جهان، یعنی «کمیتة 300» می شناسند.
کانونهای توطئة جهانی، مراد اصلی خویش را در:
• جلوگیری از استقلال کشورها در زمینه های مختلف؛
• تجزیة کشورهای بزرگ؛
• مبتلا کردن کشورهای مختلف به جنگهای فرسایشی با همسایگان خود؛
• سلطه بر منابع و ذخائر نفت و گاز جهان می شناسند.
رؤسای دولتهای مختلف، اعمّ از رؤسای جمهوریها، نخست وزیران و از جمله، حکّام و شیوخ عرب، هر کدام به نحوی و به نوعی وابسته به لژهای فرعی ماسونی و مخفی اند که در نهایت و در سلسله مراتب، به «کانون فراماسونری جهانی اشرار یهود» میانجامند.

گام آخرین در تأسیس دولت جهانی
زمینه های برداشتن گام سوم از «سه گام لازم تأسیس دولت جهانی» با فروپاشی سازمان یافتة «شوروی» فراهم آمد؛ گامهای اوّل و دوم طیّ دو مرحله از جنگهای جهانی برداشته شده بود.
در حالی که گمان می رفت با جهانی شدن فرهنگ (همه گیر شدن لیبرالیسم) و اقتصاد (سرمایه داری) همة مقدّمات لازم برای افتتاح پروژة بزرگ دولت جهانی فراهم آمده است، از نیمة دوم قرن بیستم، زمزمه ها و زمینه های بازگشت به معنویت (با طعم بنیادگرایی) از دو سوی جهان، یعنی غرب و شرق اسلامی به گوش رسید. اگر چه گمان میرفت همة اسباب لازم برای کنترل این جریان فراهم است؛ امّا با آشکار شدن ترکها بر پایه های فرهنگی تمدّن مدرن، زنگ خطر فروپاشی فرهنگی و تمدّنی غرب به صدا درآمد.

میل بازگشت به مذهب و جستوجوی معنویت و معناگرایی در میان ساکنان جهان، چنانکه در خود، ادّعای ورود به عرصة مدیریت کلان و برپایی نظم جدید متّکی به ارزشهای دینی را نداشت، برای مؤسّسان دولت جهانی اشرار یهود و فراماسونری جهانی، خطری به شمار نمی آمد؛ امّا بر هم خوردن تعادل و موازنة مناسبات سیاسی در منطقة خاورمیانه (پس از واقعة انقلاب اسلامی در ایران)، مانع بزرگی فراروی کسانی قرار داد که گمان می بردند، گامی دیگر تا برپایی دولت جهانی نمانده است. در مقابل تقویت جریان تکفیری سلفی و مسلّح ساختن آنها، اگرچه ابتدا به منظور کنترل و خنثی سازی خیزش های اسلامی؛ مصونیت بخشی به اسرائیل و ممانعت از فراگیری نهضت شیعی اتّفاق افتاد و در پی آن نیز ائتلاف خونین «صلیبی، سلفی و صهیونی»، برای سرکوب و کشتار مستضعفان شکل گرفت، امّا در سیر تکوینی به تصمیم نهایی سران پشت پرده برای انعدام و انهدام شیعیان و محبّان اهل بیت(ع) انجامید.

ائتلاف خونین صلیبی، سلفی و صهیونی، اینک در برابر خود، پا گرفتن جریانی را می دید که منکر و مخالف شکل گیری «دولت جهانی» اشرار یهود است؛ بلکه ادّعای نظم دهی به مناسبات و جغرافیای سیاسی، متّکی بر آموزه های دینی را در سر دارد؛ اضافه بر این، در میان آموزه های دینی و مذهبی شیعیان نیز موضوع انتظار و آماده سازی زمینه های ظهور منجیّ موعود از جایگاه خاصّی برخوردار است. بدین سبب، «جریان فکری و فرهنگی شیعی» به عنوان بزرگترین دشمن و مانع شناسایی شد و ائتلاف شیطانی مزبور برای از بین بردن آن، همة توان خود را در کار وارد کرد.

در تصوّر غرب، مسلمانان به صورت عام و شیعیان به صورت خاص، «زامبی»1هایی خطرناک هستند؛ موجوداتی با ماهیتی پلید و با ظاهری انسانی که به هرکجا پا بگذارند، حمله آورده و دیگران را نیز مبتلا و قربانی می کنند و برای خلاصی از دست آنها، گریزی جز قتل عامّ آنها و احداث دیواری عظیم میان خود و زامبی های مهاجم وجود ندارد.
سینمای «هالیوود» از نیمة دوم قرن بیستم، مأمور به تصویر کشیدن زامبی ها و نشان دادن خطرات ناشی از رسوخ و نفوذ آنها به حوزة تمدّنی مدرن غربی شد.

در فیلم سینمایی «جنگ جهانی Z»2 محصول سال 2013م.، نشان داده شد که تنها کشور «اسرائیل» (فلسطین اشغالی) است که در هجمة بزرگ زامبی ها، با کشیدن دیوار عظیمی میان دولت غاصب یهودی و همسایه هایش، خود را از حملات زامبیها مصون داشته است.

به موازات ارائة تصویر زامبی از مسلمانان در سینما، در جهان سیاست نیز، از مسلمانان و شیعیان منتظر ظهور منجی موعود، به عنوان موجوداتی شرور یاد شد که در تقابل با جبهة خیر (یعنی غرب و یهود) قرار گرفته اند و در بحبوحة جنگ جهانی «آرمگدون» به دست ائتلاف صلیب و صهیون نابود می شوند و سرانجام، «حکومت جهانی» فرزندان اسرائیل در «بیت المقدّس» برای دورهای طولانی و یک هزارساله، جهان را از دست نیروهای شرور نجات می دهد.

در ادبیات سینمای غرب، زامبی ها، موجوداتی افسانهای و ترسناکند که از اعماق تاریخ برگشت کرده (بسان رجعت کنندگان در ادبیات دینی شیعی) و پس از مرگی طولانی، حیات دوباره می یابند و قصد جان انسان های زنده می کنند.
در انی نگرش، زامبی ها موجوداتی احمق و بی عقل و وحشی اند که دیگران را طعمة خود ساخته و به سوی آنان، حمله می آورند.

همواره در این دست از آثار سینمایی، قهرمانی به نمایش گذاشته می شود که متعلّق به جبهة خیر است و ساکنان غرب و جهان را از دست زامبی های شرور خلاصی می بخشد.
وقتی دونالد ترامپ از مسلمانان و مهاجران یاد میکند، گویی به تازگی از تماشای فیلمی ترسناک و نمایش دهندة هجمة زامبی ها برخاسته است!

با یک بررسی آماری در سایت IMDb میتوان دریافت که از سال 1966م. تا امروز، حدوداً 300 فیلم با موضوع یا حضور زامبیها در سینمای جهان ساخته شده که بیش از 50% از این آثار، یعنی حدود 150 فیلم بعد از سال 2001م. بوده است.

مطالعه و بررسی این آثار نشان می دهد که مفاهیم و عباراتی، همچون «اسلام»، «دیوار حائل»، «تروریسم» و «آخرالزّمان» همراه و همنشین با کلمة «زامبی» است.
به موازات این ژانر سینمایی، طیّ دهه های اخیر نیز، شاهد صدها فیلم با موضوع و محتوای جنگهای آخرالزّمانی، آرمگدون و منجی گرایی بوده ایم.

پیکرة اصلی اکثر فیلم های آخرالزّمانی را مفاهیمی، چون شیطان، ضدّ مسیح و جامعة جهانی و درگیری میان ابلیس و عنصر آخرالزّمانی بر سر جامعة جهانی تشکیل می دهد.
مبارزه با شیطان و قوای شیطانی، به منظور حفظ و حراست از جامعة جهانی (به ویژه غرب) مأموریت اصلی قهرمانان این دست فیلم ها را تشکیل می دهد.

باعث شگفتی است اگر اعلام شود پرهزینه ترین و در عین حال پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای هالیوود با موضوع اخرالزّمان ساخته شده است.

سازندگان این آثار به انحای مختلف و با استفاده از نمادهای اسلامی (ساختمانها، اشخاص، اصوات و...) سعی در این دارند که مسلمانان را در زمرة نیروهای شرور، ضدّ مسیح، دجّال و نابودکنندة جهان معرفی کنند.

آنچه از حیث نظری وضع گیری سیاستمداران آمریکایی و انگلیسی را در مجادلات سیاسی علیه مسلمانان و سینماگران را در ساخت مجموعة آثاری در ژانر زامبی ها، حمایت می کند، «بنیادگرایی مسیحیان صهیونیست» است.

بنیادگرایی مسیحی، جنبشی مذهبی و سیاسی و برخاسته از ادبیات مذهبی پروتستان های ساکن ایالات متّحدة آمریکا و انگلستان است و هستة اصلی اندیشة آنها، نبرد میان نیروهای خیر و شرّ و مبتنی بر اندیشة مطلق گراست.

شاخص های بنیادگرایی مسیحی را می توان در مواردی، چون اعتقاد به آخرالزّمان زودرس، جنگ مقدّس آرمگدون، ظهور مسیح و تشکیل حکومت جهانی بنی اسرائیلی در گسترة «فلسطین اشغالی» شناسایی کرد.

درگیری و نزاع خونین با پشتوانه های مذهبی و دینی، تحت عنوان جنگ مقدّس آرمگدون، جزو لاینفکّ اعتقادی بنیادگرایان مسیحی است که هماینک جمعیت حدّاکثری ایالات متّحدة آمریکا را به خود اختصاص داده اند. از منظر اینان، این درگیری، در آستانة ظهور منجیّ موعود (مسیح) به اوج خود رسیده و سرانجام به تأسیس حکومت جهانی نیروهای خیر می انجامد.

کلام آخر!
کلام خود را با سخنان معاون رئیس جمهوری آمریکا، مایک نیس، خاتمه می دهم. به گزارش روزنامة «جروزالیم پست» (شنبه هفتم اسفند ماه) وی در گردهمایی سالانة لابی صهیونیستی، «ائتلاف یهودیان جمهوریخواه» با تأکید بر عزم جدّی «واشینگتن» برای تأمین امنیت یهودیان و حمایت از روند «صلح خاورمیانه» تأکید کرد: دولت ترامپ بر سر امنیتِ - به گفتة او- کشور یهودی اسرائیل، سازش نخواهد کرد.

دیگر جهان غرب، جای امنی برای مسلمانان و به نحو خاص، شیعیان نیست و صدای شیپور جنگ فراگیر صلیبی دوم، از هر سو به گوش می رسد. گویی «ائتلاف صلیب و سلفی و صهیون» اقتضای هلاکت می کند.

مؤمنان به آئین محمّدی(ص) میبایست خود را برای این موقعیت آماده کنند.

دیگر غرب در خود تکرار نمی شود و با سرآمدن تاریخش، روی به اضمحلال و نابودی می گذارد. هیچ حوزة فرهنگی و تمدّنی جایگزینی نیز پس از این همه تجربة دراز بشر در عرصة زمین، متصوّر نیست. ضرورتاً می بایست آمادگی روحی و مادّی لازم برای رویارویی با این واقعیت، استقبال از تاریخ فردا و همنوایی با خاستگاه امام منتظران را در خود و دیگران فراهم آورد
باید به خانه برگشت.

باید به سرزمین مؤمنان برگشت.

در معنی مهاجرت از قول امیرمؤمنان علی(ع) آمده است که فرمودند:
«نام هجرت بر احدی واقع نمی‏ شود؛ مگر حجّت خدا را در زمين بشناسد. كسی كه حجّت الهی را شناخت و به او اقرار كرد، مهاجر است.»3

پی نوشتها:
1. زامبیها، موجوداتی افسانهای در داستانها و فیلم های ترسناکند که پس از مرگ، دوباره به این جهان برمی گردند و قصد جان دیگران می کنند. محتمل است که ریشة کلمة زامبی از فولکلورهای کشور «هائیتی» سرچشمه گرفته باشد.
2. Wolrd War Z
3. قال امیرالمؤمنین علیه السلام:  لَا يَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِرٌ وَ لَا يَقَعُ اسْمُ الِاسْتِضْعَافِ عَلَى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ فَسَمِعَتْهَا أُذُنُهُ وَ وَعَاهَا قَلْبُه (شريف الرضي، محمّد بن حسين، نهج البلاغه (للصّبحي صالح)، قم، چاپ اوّل، 1414هـ. ق.، ص280، خطبة 189.)