دولت آمریکا بلافاصله پس از شکست اهدافش در فرآیند انتخاب دولت جدید عراق، نسبت به تغییر سفیر خود در این کشور اقدام کرده و با برداشتن داگلاس سلیمان، متیو تولر را که از سال ۲۰۱۴ تا کنون به عنوان سفیر آمریکا در یمن فعالیت داشت، جایگزین وی کرد. تقارب زمانی فی مابین انتخاب دولت در عراق و معرفی سفیر جدید آمریکا در این کشور سبب شده است تا گمانهزنیهای مختلفی را در محافل سیاسی، کارشناسی و رسانهای در ارتباط با اهداف و سیاستهای آتی آمریکا در عراق شاهد باشیم. در این خصوص نکاتی قابل ذکر است؛
متیو تولر به عنوان یک دیپلمات برجسته و آشنا به تحولات منطقه غرب آسیا و با سابقه فعالیت دیپلماتیک در قاهره، ریاض، دوحه، کویت، بغداد و یمن و با تسلط کامل به زبان عربی فصیح و عامیانه، به دلیل غلبه نگاه و رفتار تهاجمی خود در پیگیری سیاستهای منطقهای آمریکا، به شاهین دیپلماسی شهره است.
تولر در تحولات منطقه، در کنار رابطه بسیار دوستانه و نزدیک با امارات و عربستان، از نگاهی کاملا خصمانه در قبال ایران برخوردار بوده و در سالهای اخیر انتقادات شدیدی را متوجه سیاست های منطقهای ایران کرده است.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی و کارشناسان مسائل منطقهای، فجایع کنونی یمن شامل محاصره اقتصادی، تلاش برای تصرف بندر حدیده و قطع واردات کالاهای اساسی به این کشورجنگ زده، انتقال بانک مرکزی یمن از صنعا به عدن و مواردی از این دست را به نوعی محصول اقدامات جسورانه و تهاجمی تولر در راستای پیشبرد و تحقق سیاستهای آمریکا و هم پیمانان منطقه ای آن قلمداد میکنند.
اظهارات و تحرکات اخیر مقامات وزارت دفاع تا وزارت خارجه آمریکا، این سناریو را محتمل میسازد که دولت ترامپ از یکسو به دنبال پایان بخشیدن به جنگ یمن و قطع حمایتهای بینتیجه خود از ائتلاف سعودی و از سوی دیگر تمرکز بر یک سیاست تهاجمی و با هدف اعمال فشار به ایران و گروه های مقاومت مورد حمایت آن در عراق و در نهایت متقاعد ساختن دولت جدید این کشور به اجرای سیاست تحریمی ایالات متحده بر ضد ایران است.
بنابراین به نظر می رسد که مناسبترین تصمیم در راستای تحقق این سناریو از دید دولتمردان آمریکا، دور کردن متیو تولر از فضای یمن به عنوان حامی ائتلاف سعودی و ورود ایشان به فضای سیاسی عراق، به عنوان گزینهای مؤثر جهت مقابله با نفوذ ایران در این کشور و مسدودسازی یکی از گلوگاههای مهم تنفسی ایران در برابر تحریم های یکجانبه آمریکاست.
مرجع : اندیشکده راهبردی تبیین