آیا شاهزادگان سعودی دوستان صادقی برای ما هستند؟

رئیس جمهور بار دیگر پرسشی را مطرح کرده که از زمان جیمی کارتر در آمریکا مطرح بوده است: تا کجا باید اجازه دهیم که در تعیین سیاست خارجی، ارزش های آرمانگرایانه معرف منافع حیاتی ما باشند؟

ترامپ در این مورد که چه کسی دستور قتل خاشقچی را صادر کرده، شاهزاده سعودی را به عنوان مظنون شماره یک معرفی نمی کند: «ملک سلمان و شاهزاده محمد بن سلمان قویا هر گونه اطلاعی را از طراحی یا اجرای نقش این قتل انکار می کنند اما بسیار خوب می شد اگر شاهزاده از این امر اطلاع می داشت.»

با این حال چه محمد بن سلمان این کار را انجام داده باشد و چه نداده باشد، سعودی ها «پذیرفته اند که 450 میلیارد دلار در آمریکا هزینه و سرمایه گذاری کنند.» و  یک چهارم این مبلغ بابت خرید «تجهیزات نظامی از بوئینگ، لاکهید مارتین، ریتئون و دیگر پیمانکاران دفاعی بزرگ آمریکایی است.»

 ترامپ هشدار می دهد که لغو کردن این قراردادها، کاری «احمقانه» است و روسیه یا چین فوری آنها را در هوا خواهند قاپید. بعلاوه سعودی ها پذیرفته اند که برای پایین نگه داشتن قیمت ها، مقدار بیشتری نفت روانه بازار کنند.

ترامپ بدون هیچ رودربایستی منافع اقتصادی و راهبردی آمریکا را مقدم بر هر چیز دیگری گرفته است. او نمی خواهد به رابطه ما با ریاض و خانواده سلطنتی آن لطمه ای وارد آید، حتی اگر پادشاه آینده دستور قتل سنگدلانه یک روزنامه نگار سعودی ساکن آمریکا را که او را دشمن خود قلمداد می کرده، داده باشد.

روش ناخوشایندی که ترامپ در ارتباط با این موضوع در پیش گرفته، اعضای کنگره از هر دو حزب را وادار خواهد کرد تصمیم بگیرند که آیا تمایل دارند ترامپ را به چالش بکشند، تحریم هایی علیه سعودی ها وضع کنند و این رابطه را به مخاطره بیندازند یا نه.

مسائل دیگری که در اعلامیه ترامپ به آنها اشاره شده، حاکی از این هستند که یکی از دلایل مجوز دادن او به شاهزاده سعودی برای قتل خاشقچی، این است که او را به عنوان متحدی غیرقابل نادیده گرفتن علیه دشمن واقعی ما درمنطقه می بیند.

ترامپ بعد از یک سطر مقدمه چینی ترامپ می افزاید: «کشور ایران در یمن مسئول یک جنگ نیابتی خونبار علیه عربستان سعودی است.»

آیا این حرف حقیقت دارد؟

در سال 2015  بعد از آنکه شورشیان حوثی در شمال، دولت دست نشانده عربستان را سرنگون کردند و بر بخش عمده ای از این کشور مسلط شدند، از جمله دستورهای محمد بن سلمان که در آن زمان وزیر دفاع بود، مداخله عربستان سعودی در جنگ داخلی یمن بود.

این نه ایران بلکه عربستان سعودی و امارات متحده هستند که با مهمات و حمایت لجستیک، سربازان، بمب ها و محاصره دریایی آمریکا، مسئول کشته شدن هزاران نفر و رنج بردن هزاران نفر دیگر از وبا، سوءتغذیه و گرسنگی در یمن هستند.
این ایرانیان نیستند که می کوشند آخرین بندر ورود کمک های بشردوستانه برای غیرنظامیان دردمند این کشور مسدود کنند.

ترامپ می گوید که ایران: «از بشار اسد دیکتاتور در سوریه (که میلیون ها تن از شهروندان خودش را به خاک و خون کشانده) حمایت می کند...علاوه بر این ایرانی ها تعداد زیادی از آمریکاییان و مردم دیگر را در سراسر خاورمیانه به قتل رسانده اند.»

اما دلیل مرگ 7 هزار سرباز آمریکایی که طی این قرن در خاورمیانه کشته شدند و 60 هزار سرباز دیگری که مجروح شدند، جنگ های آمریکا در افغانستان و عراق است که آمریکا و جرج بوش آنها را به راه انداختند نه ایران.

درمورد تلفات غیرنظامی آمریکایی نیز سه هزار نفری که در جنایت فجیع یازدهم سپتامبر جان خود را از دست دادند، قربانیان تروریست های سعودی بودند نه ایرانی ها.

گرچه ایران به متحدین شیعه خود در عراق کمک کرده و این متحدان با آمریکاییان جنگیده اند، ولی بزرگ ترین سازمان های تروریستی که ما با آنها در خاورنزدیک، خاورمیانه و آفریقا جنگیده ایم- القاعده و گروه های وابسته به آن، طالبان، داعش، بوکو حرام، الشباب- همگی سنی هستند، مثل سعودی ها. این گروه های تروریستی همانطور که دشمن ما هستند دشمن ایران نیز هستند.

ترامپ دربیانیه خود اعلام کرده است: «هدف اصلی ما از بین بردن کامل تهدید تروریسم در سراسر جهان است.» اما این هدف همانقدر اتوپیایی است که سخنان جرج دبلیو بوش در نطق تحلیف دوره دوم خود که «هدف غایی» سیاست خارجی ایالات متحده را «خاتمه دادن به استبداد در جهان ما» اعلام کرده بود.

تروریسم و استبداد همیشه با بشر بوده اند و تا همیشه نیز خواهند بود. ترامپ بیانیه خود را با «اول آمریکا» آغاز کرده و به پایان برده است. اما اگر یک سیاست «اول آمریکا» در این کشور دنبال نمی شد، ما امروز در باتلاق جنگ های همیشگی در خاورمیانه  گرفتار نبودیم.

ما نباید به دنبال ایجاد یک دمکراسی به سبک غربی در مناطق بکر و دست نخورده افغانستان باشیم. ما نباید به عراق یا لیبی حمله می کردیم و یا شورشیان را برای سرنگون کردن اسد مسلح می کردیم تا در نتیجه آن جنگی به راه افتد که به بهای جان نیم میلیون سوری و آواره شدن میلیون ها تن دیگر از آنها تمام شود.

در این بیانیه ترامپ ازعربستان سعودی به عنوان «یک متحد بزرگ در  مبارزه بسیار مهم ما علیه ایران» تمجید می کند. با این حال ایران به ما حمله نکرده است، قصد جنگ با ما را ندارد و همچنان به قرارداد اتمی که ما از آن خارج شده ایم پایبند مانده است.

ترامپ به این دلیل رئیس جمهور شد که وعده داد ما را از جنگ های خاورمیانه نجات خواهد داد اما نه برای گرفتار کردن ما در چیزی که با کمک نزدیک ترین مشاورانش در کنار برخی از نزدیک ترین «متحدان» ما برای کشور رقم زده اند.

آیا پرزیدنت ترامپ قصد دارد نسخه رونوشت حماقت پرزیدنت بوش را تکرار کند؟

نویسنده: پاتریک بوچانان  (Patrick J. Buchanan) نویسنده کتاب «جنگ های کاخ سفید نیکسون: جنگ هایی که یک رئیس جمهور را ساخت و بر زمین زد و آمریکا را برای همیشه دچار تفرقه کرد.»

منبع: yon.ir/X7JKs
انتهای پیام.