دروغی به نام حقوق بشر

کرامتی که فقط برای خود می دانند و هرکس غیر آنها باشد از جرگه انسانیت خارج است و معامله ای هم که با آنها می شود معامله ای ست که وحشی ترین و درنده ترین حیوانات باهم ندارد.

در عصری که علم به اوج خود در چند قرن اخیر رسیده است اخلاق انسانی به ما قبل تاریخ برگشته و شاهد این هستیم که به راحتی سر انسان هایی که خداوند از آنها به عنوان خلیفه خود یاد کرده بسان مرغی بریده می شود.

با اندک نگاهی و لختی درنگ می توان فهمید که حقوق بشری که امروزه از آن دم زده می شود حتی به اندازه حقوق حیوانات هم اجراء نمی شود.

راستی چه کسی باید حرف از حقوق بشر بزند؟ کسانی که که روی اجساد آدمیان ایستاده و سخن می گویند و از استخوان مظلومان عالم برای خود کاخ ساخته اند؟ و پرچم حقوق بشر را به دست گرفته اند؛ کسانی که خودشان بزرگترین ناقض حقوق بشرند. آری این است وضع دنیای طرفدار حقوق بشر و کرامت انسانی.

بهتر است داعیان دروغین حقوق بشر دمی سکوت پیشه کنند و بفهمند که حقوق انسان ها آن است که قرآن از آن سخن گفته چرا که برای تعیین حقوق بشر باید نخست انسان را شناخت و کسی مثل خالق انسان او را نمی شناسد و از وی سخن نمی گوید.

اینکه قرآن می فرماید: «و لَقَد کَرَّمنا بَنی ءادَمَ و حَمَلنهُم فِی البَرِّ و البَحرِ و رَزَقنهُم مِنَ الطَّیِّبتِ و فَضَّلنهُم عَلی کَثیرٍ مِمَّن خَلَقنا تَفضیلا [اسراء/70] ما بني آدم را گرامي داشتيم و آنها را در خشكي و دريا (بر مركبهاي راهوار) حمل كرديم، و از انواع روزي هاي پاكيزه به آنها روزي داديم، و بر بسياري از خلق خود برتري بخشيديم».

خدای کریم به انسان هم کرامت داده است و هم فضیلت. در ابتداء این سوال بوجود می آید که چرا انسان مکرّم است و کرامت انسان از چه چیزی نشئت می گیرد؟

قرآن کریم در پاسخ به این سوال می فرماید: «وَ إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً [بقره/30] هنگامي كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من در روي زمين جانشين و حاكمي قرار خواهم داد». طبق این آیه شریفه انسان جانشین خداست و از جانب او آمده است. از این رو، از کرامت برخوردار است؛ یعنی خلافت خداست که به انسان کرامت و عزّت و شرافت بخشیده است.

کرامت انسان نشان دهنده آن است که وی حقیقتاً از لحاظ وجودی دارای امتیاز و برجستگی است. به دیگر بیان، کرامت انسان حاکی از آن است که وی دارای کیفیّتی برتر و عالی است و گوهر برین موجودات جهان به شمار می رود.

به تعبیر آیت الله جوادی: «خدای سبحان، فرزندان آدم را تکریم کرده و می فرماید: «و لقد کرّمنا بنی آدم» [اسراء/70] امّا برای مقام تکریم انسان، نصابی است که اگر حاصل شود، کرامت را به دنبال دارد و انسان را همتای فرشتگان و سپس برتر از آنان می نماید و گرنه چنانچه کسی به صورت، انسان بود ولی در سیرت، سهمی از انسانیت نداشت، خداوند او را همتای حیوانات بلکه پست تر از آنان می خواند و می فرماید: «أولئک کالأنعام بل هم أضلّ» [اعراف/179]

بنابراین از این آیه هم می توان فهمید که هر کس فرزند آدم باشد، از کرامت انسانی، بهره مند است و هم می توان استنباط کرد که هر کس کریم نبود، فرزند حقیقی و خلف صالح آدم نیز نخواهد بود؛ زیرا حقیقتِ رابطه فرزندی و پدری، فراتر از نسبت های نژادی و خانوادگی است».[1]

این کرامت انسانی که قرآن معرفی می کند کجا و آن حقوق بشر غربی کجا. باید خضوع کرد و در برابر قرآن زانو زد و چنین مفاهیم والای اسلامی و انسانی را از محضر قرآن فرا گرفت، تا با فریب و دروغ کرامت انسانی را با نام حقوق بشر پایمال نکنند. 


- - - - - - - - - -
پی نوشت:
[1]. صورت و سیرت انسان در قرآن، آیت الله جوادی آملی، صفحه 333.