روزنامه جروزالم‌پست نوشته این سومین سال متوالی است که جایگاه ارتش اسرائیل در رتبه‌بندی این وب‌سایت نزول پیدا می‌کند. رژیم صهیونیستی سال گذشته در جایگاه ۱۵ و سال ۲۰۱۱ در جایگاه ۱۱ قرار داشت.

 

اگر رده‌بندی گلوبال فایرپاور را مبتنی بر واقعیت در نظر بگیریم، بسیار بعید است که اسرائیل در مسیر تقویت ارتش خود در شاخص‌های مدنظر این موسسه، عقب‌گرد داشته باشد، بلکه این بازیگران دیگر هستند که در مسیر رو به جلو حرکت می‌کنند.

 

به نظر می‌رسد در کنار تهدیدات نظامی متعارفی که اسرائیل را در معرض خطر قرار می‌دهد، توجه این رژیم بیشتر از قبل به تهدیدات امنیتی متمرکز شده است. اسرائیل با دو جبهه‌ی قدیمی (شمال با لبنان و جنوب با نوار غزه)، یک جبهه در درون (مناطق اشغالی ۱۹۴۸ و کرانه باختری) و یک جبهه جدید (جولان) روبروست. اگرچه در جبهه جولان، عمدتا ملاحظات نظامی مدنظر است اما در سه جبهه دیگر، روند به‌گونه‌ای است که اسرائیل ناچار است با مسائل نامتقارنی چون راهپیمایی بازگشت، بادبادک‌های آتشین، عملیات‌های استشهادی، تدابیر امنیتی جنگ شهری در الجلیل (به دلیل تهدید حزب‌الله) و… روبرو شود و طبیعی است که همه‌ی این‌ها با توجه به اولویت‌های متفاوتی که دارند، نیازمند صرف هزینه‌ می‌باشد. لذا اگرچه بعید است اولویت تقویت نظامی در نظر مقامات تل‌آویو کاهش یافته باشد، اما تغییرات محیطی باعث شده تا مسائل امنیتی نامتقارن هم برای آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار گردد.