البته از زمانی که راستگرایان در امریکا به قدرت رسیده اند تمام تلاش خود را برای به قدرت رساندن حکومت های راست گرا و زمین زدن دولت های چپ گرا و سوسیالیت بکار گرفته اند و در مواردی همچون آرژانتین و برزیل موفق و در مواردی مانند مکزیک شکست خورده اند. در این میان علی رغم مرگ هوگو چاوز در ونزوئلا میراث وی به وسیله مادورو حفاظت می شود که از حمایت و پشتیبانی اکثریت مردم این کشور برخوردار است؛  اما این موضوع برای راستگرایان امریکایی غیرقابل تحمل شده و آنها این بار برای سرنگونی دولت مادورو و از بین بردن میراث چاوز با تمام قوا وارد عمل شده اند.

آنها در نخستین حرکت از اقدام غیرقانونی گوایدو رئیس مجلس 35 ساله (حال آنکه در میان اعضای دولت ترامپ هیچ چهره جوانی دیده نمی شود ) برای سوگند ریاست جمهوری حمایت کرده اند که این اقدام، ونزوئلا را وارد مرحله خطرناک دو دولت می کند و در مراحل بعدی امکان دارد به مداخلات نظامی خارجی از هر دو سوی حامیان و مخالفان میراث چاوز کشیده شود که این نیز می تواند خطر تجزیه کشور را به همراه داشته باشد.

اما به نظر می رسد دود آتشی که جنگ طلبان حاکم بر کاخ سفید این بار در ونزوئلا روشن می کنند به دلیل قرابت جغرافیایی به چشم امریکا خواهد رفت و چه بسا بحران موشکی کوبا را یکبار دیگر برای امریکا زنده کند که این بار بعید است روسیه جدید و قوی همانند شوروی سابق با عقب نشینی زمینه حل مسالمت آمیز بحران را فراهم کند. 

از این رو به نظر می رسد راستگرایان امریکایی ضمن اینکه بحران را در ونزوئلا روشن می کنند پل های پشت سرشان را نیز به نوعی خراب می کنند که این می تواند کار را برای آنها دشوار کند بخصوص آنکه اکنون در پنتاگون فردی محاسبه گر همچون جیمز ماتیس حضور ندارد که بتواند رفتارهای نسنجیده افرادی چون بولتون و پمپئو را مدیریت کند.

احمد کاظم زاده