وی افزود: این رویه حتی قبل از وقوع جنگ جهانی دوم نیز در نگاه مقامات آمریکایی نسبت به آمریکای مرکزی و جنوبی وجود دااشته است. از سوی دیگر، هژمونی و سلطه طلبی آمریکا در نظام بین الملل فاکتور دیگری محسوب می شود که در تحلیل رفتار دولت ترامپ نسبت به ونزوئلا و آمریکای لاتین باید مدنظر قرر گیرد.

وی افزود: بر این اساس، واشنگتن هر بازیگری را که بر خلاف امیال راهبردی و منطقه ای کاخ سفید در این منطقه و به طور کلی جهان حرکت کند را محدود کرده و با تمام توان در صدد مهار و نابودی آن بر می آید. این رویکرد نه تنها در آمریکای لاتین، که در حوزه خلیج فارس و منطقه غرب آسیا نیز قابل مشاهده است.

سیمبر تاکید کرد: راهبرد آمریکا، حفظ وضعیت موجود، آن هم به سود منافع این کشور است. واشنگتن با هر بازیگری که این معادله را بر هم بزند، وارد منازعه خواهد شد.

استاد روابط بین الملل دانشگاه گیلان تصریح کرد: نگرش مرکانتیلیستی ترامپ مولفه مهم دیگری در تحلیل و واکاوی رفتارهای کاخ سفید در تقابل با کاراکاس محسوب می شود. ترامپ در ذیل این نگاه تجاری و سیاسی، ایجاد تنش مداخله جویانه در آمریکای لاتین و ونزوئلا را در دستور کار خود قرر داده است. رئیس جمهور آمریکا قصد دارد با این رفتار، به دیگر کشورهای دنیا نیز پیام و هشدار دهد.

سیمبر در پایان تاکید کرد: اقدامات مداخله جویانه ترامپ در ونزوئلا، بر خلاف اصول حقوق بین الملل بوده و اصل حاکمیت مستقل کشورها را خدشه دار ساخته است. همچنین این اقدامات با مواردی مانند اصل عدم مداخله و اصل صلاحیت ارضی و سرزمینی کشورها در تعارض قرار دارد. ترامپ با اقداماتی مداخله جویانه از این دست، نظام بین الملل را به سوی آنارشی پیش می برد.