در پی این حمله رسانه‌ها متخاصم دولت سوریه اعلام کردند که برخی از این حملات متوجه اهدافی در منطقه الکسوه بوده است، جایی که این رسانه مدعی هستند انبارهای تسلیحاتی نیروهای مقاومت در آنجا قرار دارد.
 
اهداف و تأثیرات حملات هوایی رژیم صهیونیستی
بطور حتم رژیم صهیونیستی یکی از بازیگران اصلی و پشت پرده ایجاد ناآرامی ها و گسترش تروریسم در سوریه طی سالهای گذشته بوده است که از این امر منافع امنیتی خود را برای تجزیه سوریه و محور مقاومت و آسان کردن مسیر توسعه‌طلبی‌های ارضی خود دنبال می‌کند. با این حال چرخش برگه جنگ تغییر معادلات به سوی تثبیت اوضاع پس از شکست تدریجی تروریست‌ها اکنون امیدواری‌های تل آویو به یاس و نگرانی عمیق از آینده به واسطه افزایش مخاطرات در محیط امنیتی تبدیل شده است. این امر به نوبه خود تکاپوی سران صهیونیستی و مقامات غربی را برای ایمن نگه داشتن امنیت سرزمین‌های اشغالی در تحولات آتی منطقه و بویژه سوریه در پی داشته است که نمود اصلی آن حملات هوایی و موشکی صهیونیست‌ها به سوریه طی دو سال اخیر می‌باشد. در سپتامبر 2018 در اقدامی کم سابقه آی دی اف، وزارت دفاع رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای اعلام کرد که «ارتش این رژیم در یک سال و نیم گذشته بیش از ۲۰۰ حمله هوایی علیه اهداف ایران در سوریه انجام داده و بیش از ۸۰۰ راکت و خمپاره هم به سوری شلیک کرده است».

این سنت شکنی حاوی یک پیام بود و آن اینکه در عرصه عمل و در واقعیت امر کنش گری این رژیم نتوانسته است معادلات را تغییر دهد و به همین دلیل فضاسازی و جنگ رسانه ای در دستور کار قرار گرفت. در این ارتباط می توان به سخنان پیشین دریادار شمعخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران اشاره کرد که در فوریه 2019 اعلام کرد: «جمهوری اسلامی از حضور نظامی در سوریه به بیش از ۹۰ درصد اهداف خود رسیده‌است. لذا حملات ایذایی رژیم صهیونیستی، تأثیر راهبردی نداشته و مقاومت کار خود را پیش برده است. ضمن این که با وجود تبلیغاتی که در خصوص اشراف اطلاعاتی این رژیم در سوریه می‌شود، موفقیت ۹۰ درصدی ما نشان می‌دهد، صهیونیست‌ها اشراف اطلاعاتی ادعایی را هم ندارند".

نگاهی کوتاه و گذرا به صحنه تحولات سوریه هم به خوبی نشان می دهد که پیروزی به طور کامل برای مقاومت به دست آمده است و موشک پرانی‌های اسرائیل نیز جز تلاشی عاجزانه برای جلب توجه غربی‌ها به حفظ امنیت از دست رفته این رژیم نمی‌باشد. در واقع این حملات بیشتر اقدامی واکنشی در برابر تنگ‌تر شدن حلقه محاصره این رژیم با نیروهای مقاومت می‌باشد. باید توجه داشت که تل آویو اکنون مزیت استراتژیک خود یعنی برتری هوایی را نیز پس از استقرار پدافند اس 400 روسیه از دست داده است و این امر خود از قدرت مانور این رژیم به شدت کاسته است.
 
پشت پرده دور جدید حملات
علاوه بر چشم انداز کلی که از اهداف رژیم صهیونیستی از حملات به سوریه ترسیم شد در مقطع کنونی توجه به یک فاکتور مهم دیگر در خوانش رفتار صهیونیست‌ها ضروری می‌نماید و آن افزایش مقابله‌جویی واشنگتن علیه تهران و تشدید فضای امنیتی منطقه به واسطه افزایش حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس می‌باشد. هر دو کشور اعلام کرده اند که قصدی برای آغاز رویارویی نظامی ندارند اما حادثه مشکوک برای نفت‌کش‌ها در آبهای امارات این واقعیت را برملا کرد که برخی از طرف‌ها بویژه رژیم عربستان سعودی، امارات و رژیم صهیونیستی برای وقوع چنین رخدادی لحظه شماری می‌کنند. با این جال نوع رفتار ترامپ پس حتی پی از این واقعه مشکوک که نوعی عقب نشینی از مواثع خود بود نیز نشان داد که رئیس کاخ سفید مخاطرات آغاز جنگ با ایران را به خوبی می داند و از آن دوری می‌کند.  در این شرایط صهیونیست‌ها با نگرانی از عقب نشینی های بیشتر ترامپ امیدوار هستند که با وادار کردن ایران به واکنش و انجام حمله به سرزمین‌های اشغالی از خاک سوریه، ترامپ را به یک جنگ ناخواسته با ایران و نیروهای مقاومت منطقه وارد کنند.

به طور حتم در شرایط کنونی تنها یک تغییر قابل توجه در چشم انداز کلی منطقه می تواند ایران را به واکنش تمام عیار و آغاز درگیری وا دارد. در این صورت حداقل با توجه به ضعف نظامی رژیم صهیونیستی در مقابله با موشک‌های مقاومت طبیعتاً آنچه برای صهیونیست‌ها پس از چنین نبردی از سرزمین‌های اشغالی باقی خواهد ماند چیزی جز خاکستر سوخته نخواهد بود.