منصفانه است بگوییم که هر دو آنها از  تمام انتظارات بدبینانه فراتر رفته و نشان داده اند که در ایدئولوژی شان افراطی تر و از نظر شخصی غیراخلاقی تر و بدخواه تر از آن هستند که پیش تر بیم آن می رفت. بر اساس آنچه که اکنون شاهدیم، گویی تمام موانع از سر راه برداشته شده اند و آنها برای به اجرا گذاشتن دستورکارهای صهیونیستی- نئوکان خود به خصوص علیه ونزوئلا و ایران از آزادی کامل برخوردار شده اند.

• پمپئو اخیر طی سخنانی در یک جمع دانشجویی در دانشگاه ای اند ام تگزاس غایت تلاش خود را برای ایجاد یک دولت دمکراتیک بر اساس حاکمیت قانون فاش کرد. او با افتخار از «دروغگویی، تقلب کردن و دزدی کردن» در مقام رئیس سازمان سیا سخن گفت. او در جمعی دانشجویایی که تمام مدت کف می زدند و او را تشویق می کردند گفت: «شعار دانشجویان تازه وارد وست پوینت چه می گوید؟ دروغ نخواهید گفت، تقلب نخواهید کرد، دزدی نخواهید کرد یا کسانی که این کارها را انجام می دهند تحمل نخواهید کرد. من رئیس سیا بودم. ما دروغ گفتیم، تقلب کردیم، دزدی کردیم. (جوری می خندد که انگار حرف با مزه ای زده است) ما کل دوره های آموزشی را (برای این کارها) داریم. (تشویق حضار). این موضوع یادآور افتخار تجربه آمریکایی به ماست.»

 پمپئو تحصیل کرده وست پوینت و فارغ التحصیل مدرسه حقوق هاروارد، خود را مفتخر به این دانست که به عنوان یک دانشجوی تازه وارد در زندگی اش «به درکی از مسیح رسیده که اساسا تغییر نکرده است» و امروز ادعا می کند که یک «مرد با ایمان» است. روشن نیست که پمپئو با قلمداد کردن خود به عنوان یک فرد مذهبی پروپاقرص با چه کسی شوخی می کند، اما اگر کسی روزی در مسند قضاوت درباره شخصیت و خلوص او بنشیند، هیچ معنویتی در وی نخواهد یافت. سخنان او در تگزاس پرده از فردی قلدر و غیر درستکار برمی دارد که هیچ محدودیتی را بر سر راه قدرت مطلقه و تمایل به ارتکاب جنایات جنگی به نفع امپراتوری بدنامی که در خدمت آن است نمی شناسد.

• پمپئو در مقام سخنران  کنفرانس سال 2019 آیپک نشان داد که وفاداری و سرسپاری اش به کجاست وقتی اعلام کرد «اجازه بدهید بگویم که «صهیونیست ستیزی همان یهودستیزی است» که به فریاد جدید در راهپیمایی ها برای دولت فقیر! و در محاصره! اسرائیل تبدیل شده است.

• بر اساس تعریف رایج وزارت امورخارجه از عبارت «صهیونیسم ستیزی» بوده که پمپئو الان کار را به عنوان نماینده ویژه برای «نظارت و مبارزه با یهودستیری» منصوب کرد که هدف نهایی از این کار، ارعاب و مجرم انگاری منتقدان اهداف سیاست خارجی اسرائیل است.

کار در توصیف مسئولیت هایش گفته است که اولویت هایش «کاستن از احساس عدم امنیت»، بازنگری در «شستشوی مغزی کتب درسی یهودستیزانه» و «تمرکز بی امان بر محو تمایز نادرست موجود بین صهیونیسم ستیزی و یهود ستیزی» خواهد بود. 

آقای کار به عنوان یک متفکر چند بعدی هرگز توضیح نداده که چه کسی یا چگونه یهودستیزی را تعریف خواهد کرد. آیا وزارت امور خارجه به طور هفتگی فهرستی از اهانت کنندگان یهودستیزی را به همراه نوع مجازات آنها منتشر خواهد کرد؟ آیا وزارت امورخارجه فهرستی از کلمات یهودستیزانه ممنوعه را ارائه خواهد کرد؟ چگونه قرار است قصد آگاهانه و عامدانه فرد کشف شود؟ اگر یک غیریهودی کلماتی چون آپارتاید، ینتا، یرموک یا شهرک های غیرقانونی را بر زبان آورد، آیا مدرکی بر یهود ستیزی وی تلقی خواهد شد؟ آیا نازی ها همچنان اجازه دارند در اسکوکی راهپیمایی کنند؟ آیا غول های فناوری برای جستجوی کلمات «ممنوعه» الگوریتم هایشان را از نو خواهند نوشت؟ 

• روز دهم آوریل کنسولگری آمریکا اجازه ورود عمر برقوتی یکی از مدافعان حقوق بشری برجسته فلسطینی و از موسسان «جنبش بایکوت، عدم سرمایه گذاری و تحریم» را به آمریکا راه نداد و با وجود داشتن مدارک معتبر سفر و دیدارهای قبلی از آمریکا، قبل از ترک فرودگاه بن گوریون مانع از سفر وی شد. برقوتی در واکنش به این اتفاق گفت: «حامیان آپارتاید اسرائیل نومیدانه می کوشند قانونگذاران و رسانه های آمریکایی، مخاطبان مختلف در دانشگاه ها، یک کتابفروشی و یک کنیسه، حق آنها به شنیدن فراخوان های یک مدافع حقوق بشر فلسطینیان که خواستار خاتمه دادن به همدستی آمریکا در جنایات اسرائیل علیه مردم ما شده، از آنها سلب کنند.»

• در گزارشی در سال 2016 فاتو بنسودا دادستان کل دیوان عالی لاهه، تحقیقاتی را در مورد جنایات جنگی احتمالی در افغانستان شامل شکنجه 61 زندانی از سوی ارتش آمریکا و شکنجه و تجاوز 27 زندانی توسط سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در زندان های این سازمان واقع در لهستان، رومانی و لیتوانی آغاز کند.

در واکنش به تحقیقات دیوان بین المللی لاهه در سال 2018 بولتون چنین هشدار داد: «ما قضات و دادستان های آنها را از ورود به ایالات متحده منع خواهیم کرد. ما وجوه آنها را در سیستم مالی آمریکا تحریم خواهیم کرد. ما آنها را در سیستم جنایی آمریکا تحت پیگرد قرار خواهیم داد. ما همین کارها را با هر شرکت یا دولتی انجام خواهیم داد که در انجام تحقیقات دیوان بین المللی لاهه در مورد آمریکاییان همکاری داشته باشد.»

در مارس 2019 پمپئو همین تهدیدات علیه دیوان بین الملی لاهه را بدون هیچ عذرخواهی از اتهامات مطرح شده در مورد شکنجه و مجرمان جنگی تکرار کرد: «از سال 1988 ایالات متحده از پیوستن به دیوان بین المللی لاهه، به دلیل قدرت غیرپاسخگوی آنها در انجام تحقیقات و تهدیدی که متوجه حاکمیت ملی آمریکا می کند، خودداری کرده است. ما عزم خود را جزم کرده ایم تا از  پرسنل نظامی و غیرنظامی آمریکایی و متحدانمان  در ترس از یک پیگرد غیرعادلانه بابت اقداماتی که در جهت دفاع از کشور بزرگمان انجام داده اند حفاظت کنیم. من سیاست ممنوعیت صدور ویزای آمریکا را برای افرادی که مستقیما مسئول هر گونه تحقیقات در مورد پرسنل آمریکایی در دیوان بین المللی هستند اعلام می کنم. این ممنوعیت صدور ویزا می تواند با هدف  جلوگیری از تلاش های این دیوان در تحت تعقیب قرار دادن پرسنل متحدین آمریکا از جمله اسرائیلی ها بدون رضایت متحدینمان نیز صورت گیرد. ممنوعیت صدور ویزا  آخرین اقدام ما نخواهد بود. ما در حال آماده کردن خود برای برداشتن گام های دیگر از جمله تحریم های اقتصادی نیز هستیم، اگر دیوان بین المللی لاهه  تغییر مسیر ندهد.

بعد از آنکه این دیوان در پاسخ اعلام کرد که  به تحقیقات خود در مورد «جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت ادامه می دهد که نیروهای دولت خارجی در افغانستان مرتکب شده و همچنان می شوند»، موضوع ارجاع به پرسنل «متحدین» و دخالت اسرائیل در جنایات جنگی آمریکا همچنان لاینحل باقی مانده است. پمپئو در عمل به وعده اش در اوایل ماه آوریل از دادن ویزا به بنسودا خودداری کرد.

در یک مانع تراشی ویرانگر برای دیوان بین المللی لاهه، هیئت پیش از دادگاه این دیوان اخیرا روند تحقیقاتی خود را بدون همکاری های آمریکا انجام داده اند. 

• بعد از آنکه نشست ژانویه آمریکا و کره شمالی با ناکامی پایان یافت، معاون وزیر دفاع کره شمالی که در این نشست شرکت داشت، فاش کرد که ترامپ تمایل خود را به برداشتن بخشی از تحریم ها در قبال تعلیق موقت آزمایش های موشکی نشان داد، اما  بعدتر پمپئو و بولتون که «یک جو خصمانه و بی اعتمادی را با رفتار گانگستر مانند خود بر اتاق مذاکره حاکم کرده بودند، رای ترامپ را تغییر دادند.»

در حالی که صهیونیست ها – نئوکان ها به حرکت به سمت ونزوئلا و یا ایران ادامه می دهند، بدخواهان دیوسیرت غیر قابل کنترل بدون هیچ اعتنایی به قوانین بین المللی یا نیاز به هماهنگی جهانی در اندیشه مشکل آفرینی برای دیگران هستند،  مردانی فاقد هر گونه وجدان و اخلاقیاتی. اما تنها زمان است که نشان می دهد توازن های قانون کیهانی چه هنگام برقرار خواهد شد.

نویسنده: رنی پارسونز (Renee Parsons) فعال سیاسی
منبع: yon.ir/GZg5o
انتهای پیام.