در ماه می (اردیبهشت) ۲۰۱۸ اتفاق مهم دیگری نیز رقم می خورد. حزب الله لبنان در کنار دیگر متحدانش موفق می شوند حزب المستقبل به رهبری سعد الحریری که مورد حمایت غرب و سعودی ها می باشد را در انتخابات مجلس لبنان پس از پنج سال تأخیر شکست دهند. در واقع پیروزی جناح ۸ مارس در انتخابات لبنان نشان می دهد، دیپلماسی عمومی جریان مقاومت برغم تبلیغات پرحجم دشمن غربی سعودی مورد توافق اکثریت لبنانی هاست و جریان ۱۶ مارس بخش قابل توجهی از قدرت خود را از دست می دهد. بدین ترتیب فصل جدیدی از سیاست در منطقه با ورود محکم تر محور مقامت به فاز سیاسی رقم می خورد.
عمق و وسعت این پیروزی با انتخابات پارلمانی در عراق بیشتر می شود. در این انتخابات که در اواخر اردیبهشت ماه نتایج آن اعلام می شود، احزاب شیعی و محور مقاومت دارای بیشترین اقبال مردمی بودند. هر چند رسانه های سعودی بنا داشتند با طرح این مسئله که لیست سائرون به رهبری مقتدی صدر بیشترین تعداد کرسی ها را (۵۴ از ۳۲۸) به دست آورده، از سطح پیروزی جمهوری اسلامی ایران در این انتخابات بکاهند، امّا سعودی و آمریکا هر دو می دانند که جایگاه ایران در منظومه ی فکری مقتدی صدر و طرفدارانش با هیچ کشور غربی و عربی قابل مقایسه نیست.
هرچند می توان به این مجموعه شکست های غرب در منطقه، پیروزی قاطع ولادیمر پوتین با کسب ۷۷% آراء را در انتخابات ریاست جمهوری روسیه را نیز اضافه کرد. این نکته نیز به معنای شکست دستگاه های تبلیغاتی آمریکا و اروپا برای از میان خارج کردن متحدان محور مقاومت است.
جمهوری اسلامی توانسته است فارغ از شکست جریانات غیر سیاسی تروریستی همچون داعش و النصره، جریان سازی سیاسی را در سطح وسیعی از منطقه ی غرب آسیا صورت داده و پیکره ی واحد امّت اسلامی را در برابر جبهه ی استکبار تقویت نماید. بنابراین می توان از تشکیل یک محور سیاسی برای جریان مقاومت در کنار محور نظامی آن سخن گفت که خط مستقیمی از مرزهای شرقی جمهوری اسلامی تا شمال فلسطین اشغالی است.
بر این اساس جبهه ی مقاومت توانسته است در کشورهای حساسی چون لبنان و عراق شکست سختی را بر دشمن تحمیل کرده و این به معنای پیروزی در دیپلماسی عمومی و تقویّت محور ضد استکباری در منطقه است. از این رو جمهوری اسلامی توانسته است فارغ از شکست جریانات غیر سیاسی تروریستی همچون داعش و النصره، جریان سازی سیاسی را در سطح وسیعی از منطقه ی غرب آسیا صورت داده و پیکره ی واحد امّت اسلامی را در برابر جبهه ی استکبار تقویت نماید. بنابراین می توان از تشکیل یک محور سیاسی برای جریان مقاومت در کنار محور نظامی آن سخن گفت که خط مستقیمی از مرزهای شرقی جمهوری اسلامی تا شمال فلسطین اشغالی است. بر این اساس قدرت منطقه ای ایران هم در جمعیبت های سنّی مذهب و هم شیعه مذهب پراکندگی شده و دارای پیوستگی و استمرار می باشد.
زمینه سبز: اکثریّت جمعیت شیعه مذهب
زمینه آبی: اکثریت جمعیت سنّی مذهب
نقشه قدرت منطقه ای ایران در خاور میانه
دریافت لینک صفحه با کد QR