به چند دلیل آمریکا متهم اصلی در این حادثه است؛
  این حادثه همزمان با دیدار شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن با رهبر انقلاب اسلامی رخ داد. شواهد و قراین حاکی از عدم استقبال عالی‌ترین مقام ایران از میانجی‌گری آقای آبه در روابط تنش‌آلود میان ایران و آمریکا بود. لذا رخ دادن یک حادثه مهم می‌توانست تا حد زیادی این دیدار را از کانون توجهات خارج سازد و تحقیر رییس‌جمهوری آمریکا در این ماجرا چندان نمود پیدا نکند. کما اینکه بیشتر رسانه‌های غربی و حتی منطقه‌ای از پوشش مناسب دیدار نخست‌وزیر ژاپن با رهبری ایران خودداری کرده و حادثه حریق دو کشتی در دریای عمان را به‌صورت گسترده پوشش دادند. حال آنکه تا قبل از سفر آقای آبه، این سفر احتمالی به صورت گسترده مورد توجه این رسانه‌ها بوده است.

 محور مقاومت به رهبری ایران در سال‌های اخیر به موفقیت‌های چشمگیری در سطح منطقه دست پیدا کرده است و اکنون در یک شرایط بسیار مطلوب در معادلات منطقه‌ای بسر می‌برد. این موضوع نگرانی‌های زیادی را برای آمریکا و همپیمانان منطقه‌ای آن یعنی رژیم صهیونیستی و رژیم‌های عربستان و امارات ایجاد کرده است. بر این اساس این جریان تلاش دارد کانون بحران را از مرزهای فلسطین اشغالی و دریای سرخ به خلیج‌فارس منتقل کند و از این طریق هزینه محور مقاومت را افزایش دهد. اقدامی که می‌تواند در راستای طرح آمریکایی – صهیونیستی موسوم به معامله قرن تعریف شود.

  آمریکا سال‌هاست که از حوزه مصرف‌کننده نفت خارج شده است و با دستیابی به استخراج و تولید نفت شل در نظر دارد سهم مناسبی را در بازار صادرکنندگان نفت به خود اختصاص دهد. با توجه به هزینه بالای تولید این نوع نفت، خصوصاً در آمریکا، تولید و فروش نفت زمانی مقرون به صرفه است که قیمت نفت در بازارهای جهانی افزایش یابد. تحریم نفتی ایران موجب شده تا بازار به‌دنبال جایگزین باشد اما کشورهایی مانند عربستان به‌دلیل ناتوانی در افزایش تولید قادر به جایگزینی نفت ایران نیستند و این فرصت بزرگی برای ورود نفت شل به بازار جهانی محسوب می‌شود. فرصتی که البته نیاز به افزایش قیمت نفت در بازار دارد. تکرار حوادثی مانند بندر فجیره یا حادثه روز پنجشنبه در واقع مطلوب آمریکا است.

 رژیم‌های حاکم بر عربستان و امارات خصوصاً عربستان، به‌دلیل هزینه‌های بالای جنگ یمن و نیز مداخلات متعدد در پرونده‌های سوریه، عراق، لبنان و شمال آفریقا، با کسری بودجه شدیدی روبه‌رو هستند. از سوی دیگر با کاهش قیمت نفت و نیز نبود ظرفیت‌های لازم برای تولید بیشتر نفت، این رژیم‌ها با مشکلات بودجه‌ای عدیده‌ای روبرو هستند. به نظر می‌رسد، افزایش قیمت انرژی تنها راه آن‌ها برای کاستن از پیامدهای ناشی از کسری بودجه و کاهش منابع درآمدی است. لذا مشارکت آنها در طرح آمریکایی - صهیونیستی برای تبدیل خلیج فارس و دریای عمان به کانون بحران و ناامنی از طریق ناامن‌سازی مسیر انتقال انرژی موضوعی است که نباید از آن غفلت کرد.

همان‌طور که گفته شد آمریکا و هم‌پیمانان آن تلاش دارند با دادن آدرس غلط خود را از مظان اتهام دور داشته و ایران را متهم نشان دهند. اما ایران از مدت‌ها قبل امکان این طرح آمریکایی را مورد بررسی قرار داده است و با گسترش کنترل و نظارت بر کلیه فعل و انفعالات در خلیج‌فارس و دریای عمان تلاش کرده تا ضمن تأمین امنیت در این منطقه فرصت‌های ناامن‌سازی منطقه را از این جریان بگیرد. گسترش سیستم‌های رصد فعالیت‌ها در منطقه اعم از ماهواره‌ای و پهبادی و شنودهای الکترونیکی و غیره به‌صورت 24ساعته در همین چارچوب در دستور کار نیروهای دریایی و هوا فضای ایران قرار گرفته است. یکی از دلایل حضور به موقع کشتی ناجی ایران در محل حادثه و نجات خدمه این دو کشتی به همین موضوع برمی‌گردد. ایران با توجه به کنترل 24ساعته منطقه اسناد این اتفاق را در اختیار دارد و در صورت لزوم می‌تواند آن‌ها را ارائه کند. از سوی دیگر این حادثه ایجاب می‌کند که رصد تحرکات در خلیج‌فارس و دریای عمان و حتی فراتر از آن، هم در ابعاد کمی و هم در ابعاد کیفی گسترش یابد و امکان هر‌گونه سوء‌استفاده دشمنان برای ناامن‌سازی محیط امنیتی ایران را از بین برد.

این حادثه به دور از عوامل به‌وجود آورنده آن نشان داد که افزایش تنش در هر منطقه زمینه رخنه جنگ‌طلبان را فراهم می‌سازد و این نتیجه پر هزینه همه را وامی دارد که در جهت حل بحران و کاهش تنش اقدام کنند. علاوه‌‌بر آن این حادثه نیز نشان داد که کشورهای منطقه آماده برخورد با نتایج هرگونه درگیری را ندارند و این تنها ایران است که در این منطقه از امکانات امدادی برخوردار بود و به داد ملوانان دو کشتی رسید و این شرایط ایجاب می‌کند که نیروهای جنگ‌طلب منطقه تسلیم منطق و عقل شده و از ادامه شیطنت و تحریک اجتناب کنند.