پمپئو برای خود دلایلی آورد: تجهیزات جنگی که استفاده شده، سطح تخصص مورد نیاز، حملات اخیر ایران به کشتیرانی (!) و اینکه هیچ گروهی در منطقه چنین منابع و مهارتی ندارد. بگذریم از اینکه چنین جملاتی تا چه حد نشان‌دهنده باور آمریکایی‌ها به برتری نظامی ایران در منطقه‌ای است که میلیاردها دلار تسلیحات آمریکایی در آن خوابیده است.

۱- پمپئو به دروغگویی مشهور است، مخصوصاً در مورد ایران
وزیر خارجه آمریکا اخیراً در دانشگاه A & M تگزاس به گروهی از مخاطبان گفت:«وقتی ما در سیا بودیم، دروغ می‌گفتیم، تقلب می‌کردیم و می‌دزدیدیم. ما این آموزش‌ها را کاملاً گذرانده‌ایم». بنابر این هیچ عجیب نیست که در این باره نیز دروغ بگوید، مخصوصاً اینکه پیش‌تر نیز ادعاهای عجیبی در مورد ایران مطرح کرده بود: از نقض توافق هسته‌ای تا اقدامات بی‌ثبات‌ساز در منطقه.

۲- امپراتوری آمریکا از دروغ‌ها و پرچم‌های دروغین برای آغازیدن جنگ استفاده می‌کند
دومین دلیل جانستون به تاریخ دهه‌های اخیرِ آمریکا برمی‌گردد. «اتحاد قدرت به مرکزیت آمریکا» عملیات‌های اصطلاحاً پیشدستانه را با چنین دروغ‌هایی توجیه می‌کند، دروغ‌هایی که کشورِ قربانی را به عنوان «حکومت متجاوز» به جهان معرفی می‌کند. شاید شبیه‌ترین ماجرا، پرونده خلیج تونکین باشد.
در اوت ۱۹۶۴ میلادی خبرها حاکی از حمله قایق‌های ویتنامی به کشتی‌های جنگی آمریکا در این خلیج نسبتاً کوچک در مجاورت کره شمالی بود. پس از آن کنگره آمریکا از افزایش مداخله ارتش آن کشور در منازعه ویتنام حمایت کرد. حالا نیز که بسیاری در آمریکا با آغاز جنگ علیه ایران مخالفند، هیچ بعید نیست گروه‌های ذی‌نفوذ در حکومت و ذینفع در جنگ، چنین صحنه‌سازی تکراری را دستمایه اهداف خود قرار داده باشند.



۳- جان بولتون علناً از دروغگویی با هدف پیشبرد دستورالعمل‌های نظامی دفاع کرده است
مشاور امنیت ملی ترامپ در مصاحبه‌ای که در دسامبر ۲۰۱۰ میلادی با فاکس‌نیوز انجام داد گفت: «اکنون می‌خواهم اهمیت محرمانگی را در حکمرانی مشخص کنم، زمانی که به رت و فتق مسائل امنیت ملی می‌پردازیم، همینطور اهمیت فریب، زمانی که مناسب باشد. شما می‌دانید که ونستون چرچیل طی جنگ جهانی دوم گفت در زمان جنگ، حقیقت آن قدر مهم است که باید بادیگاردهای دروغ را دور آن قرار دهیم.».
مجری برنامه، اندرو ناپولاتینو، که کمی تعجب کرده بود پرسید: «آیا واقعاً به این مطلب باور دارید؟» و بولتون گفت «کاملاً». مجری باز هم پرسید «یعنی شما ممکن است دروغ بگویید تا از حقیقت محافظت کنید؟» و بولتون گفت: «اگر مجبور باشم در حفاظت از امنیت ملی آمریکا چیزی بگویم که می‌دانم نادرست است، این کار را خواهم کرد».
حالا تصور کنید چنین فردی برای دروغ‌گفتن پول هم گرفته باشد. می‌دانیم که سازمان مجاهدین خلق به او پول می‌دهد تا برای «تغییر رژیم» ایران سخنرانی کند.

۴- عملیات دروغین یک روش نهادینه در باند حاکم بر آمریکا است
پاتریک کلاوسان از مدیران اندیشکده واشینگتن برای مطالعات سیاست شرق نزدیک (WINEP) در سال ۲۰۱۲ میلادی در یک سخنرانی رسماً از اجرای عملیات پرچم دروغین برای کلیدزدن جنگ با ایران دفاع کرد: «جمع‌بندی من این ست که اگر قرار نیست آشتی میان ایران و آمریکا صورت گیرد، راه سنتی که آمریکا با آن وارد جنگ می‌شد بهترین راه با توجه به منافع آمریکا است.»
وی سپس مثال‌های متعددی را مطرح می‌کند، از چگونگی ورود آمریکا به جنگ جهانی اول و دوم تا ماجرای خلیج تونکین و حتی قبل از اینها متجرای حمله به فورت‌سامتر در دوران ریاست‌جمهوری لینکلن. سپس نتیجه می‌گیرد: «اگر ایرانیان‌ها قصد آشتی ندارد، شاید بهتر باشد طرف دیگر (منتظر اقدام از سوی ایران نباشد و خودش) جنگ را شروع کند».
کلاوسُن احتمالاً برای پیشگیری از انتقادات نسبت به چنین پیشنهاد بیشرمانه‌ای گفت: «ما همین الان هم در بازی استفاده از اهرم‌های مخفی علیه یران گرفتار شده‌ایم. پس می‌توانیم آن را کمی جدی‌تر و تندتر دنبال کنیم».

۵- وزارت خارجه همین حالا نیز در حال دستکاری روایت رسانه‌ای علیه ایران است
در گزارش جدیدی که ایندیپندنت در ۱۲ ژوئن از یک جلسه پشت درهای بسته در کنگره آمریکا فاش کرده است آمده مقامات وزارت خارجه افشا کرده‌اند که ۱.۵ میلیون دلار برای حمله تبلیغاتی به چهره‌هایی که در تلگرام و توییتر از سیاست آمریکا در قبال ایران انتقاد می‌کنند، در نظر گرفته شده است.
آش آنقدر شور شده که آشپز هم صدایش درآمده است. برخی از اعضای کنگره نسبت به چنین برنامه‌ای که هدفش انگ‌زدن به منتقدان است شدیداً اعتراض کرده و آن را روش حکومت‌های اقتدارگرا دانسته‌اند. از آن سو به برخی ایرانیانِ مخالف حکومت ایران نیز پول داده شده تا برای «تغییر رژیم» تبلیغ کنند. فقط «صدهاهزاردلار» به یک زن ایرانی-آمریکایی پرداخت شده است! ۶- روایت خلیج عمان بی‌معنا است
هر دو نفتکش به نوعی متعلق به ژاپن بود و این در حالی است که همان روز، نخست‌وزیر آن کشور مهمان تهران شده بود، آن هم برای میانجیگری جهت آشتی با آمریکا، آن هم به فاصله چند روز پس از آزادی زندانی آمریکایی از سوی ایران به نشانه حسن نیت. چرا باید در چنین شرایطی، ایران دست به انفجار نفتکش‌های ژاپنی بزند؟ چرا باید ایران روابط خود را با ژاپن به هم بزند آن هم در زمانی که به حمایت بقیه از برجام در مقابل تندروی‌های ترامپ نیاز دارد؟ چرا وقتی در تدارک برگزاری جلسات متعدد با هیات بلندپایه ژاپنی است، ریسک یک عملیات بی‌سابقه را به جان بخرد؟

۷- حتی اگر ایران در پرونده خلیج عمان دست داشته باشد، باز هم روایت پمپئو دروغ است
وزیر خارجه آمریکا در این سخنرانی یک باز از اصطلاح «خودخواسته» و دو بار از اصطلاح «اقدامات تحریک‌کننده ایران» که به تنش‌ها دامن می‌زند استفاده کرد تا وانمود کند امپراتوری آمریکا صرفاً در حال رسیدگی به امورات خود بوده که ناگهان ایران به منافع آن «تجاوز» کرده و حالا راهی جز واکنش آمریکا باقی نمانده است.
کایتلین جانستون می‌نویسد «گاهی اوقات وزارت خارجه آمریکا چیزهایی را رو می‌کند که انگار دارد روی ما آزمایش می‌کند تا حد حماقت ما را بسنجد!»
اکنون همه می‌دانند که «ایالات متحده ایران را دائماً با تحریم‌های فزاینده و به شدت تجاوزگرانه تحریک می‌کند. پس حتی اگر تهران پشت چنین حملاتی باشد، آغازکننده تجاوز نبوده و نمی‌توان این حملات را خودخواسته نامید. تحریم اقتصادی یک اقدام به جنگ به شمار می‌آید.
منبع
http://www.ronpaulinstitute.org/archives/featured-articles/2019/june/14/seven-reasons-to-be-highly-skeptical-of-the-gulf-of-oman-incident
https://www.state.gov/secretary-of-state-michael-r-pompeo-remarks-to-the-press/
https://twitter.com/caitoz/status/1139295412391731201
https://iranwire.com/fa/blogs/1011/31100
https://www.independent.co.uk/news/world/americas/us-politics/us-iran-congress-meeting-money-trump-conflict-a8954191.html