شگفت آن که این دو حرکت «سیاسی» و «نظامی» با این که ماهیتی کاملا «انقلابی» در عرف دیپلماتیک جهان داشت، اما از نظر فرم با حرکت‌های کور، انتحاری و بی‌محاسبه کاملا متفاوت بود. دو عملیات به غایت هوشمندانه، حرف‌های تمیز؛ دو حرکت استادانه شطرنج که رقیب را مات و منفعل کرد.این دو عملیات تجلی دو ویژگی ممتاز در حکمرانی جمهوری اسلامی بود؛ «انقلابی بودن» و «عقلانیت». دشمنان ایران، می‌خواستند با بدیل‌های جعلی مانند طالبان، القاعده و داعش چهره اسلام و جمهوری اسلامی را ملوک کنند. رهبری خردمند این نظام اما این توطئه را در نظر وعمل نقش بر آب کرد. کیفیت و سطح این دو کنش «سیاسی» و «نظامی» نه در حد رفتار یک گروه افراطی و تندرو، که در اندازه‌های یک قدرت بزرگ منطقه‌ای و جهانی بود. آنچه بر حیرت جهانی افزود این که ایران علی‌رغم فشار سنگین تحریم‌ها، این دو حرکت مقتدرانه را انجام داد؛ زخمی که تو را نکشد، تو را قویتر می‌کند. همه غرور و فخر ارتش آمریکا، به برتری در جنگ هوایی بود. همه هیمنه‌ای که ارتش آمریکا بر دل‌ها می‌انداخت، به‌خاطر ترس از حمله هوایی بود. و اکنون در یک عملیات خارق‌العاده، یکی از پیچیده‌ترین و گران‌ترین هواپیماهای آنها سرنگون شد و نگویید «پهپاد»؛ این پرنده از اف-35 گرانتر بود.ترامپ که با پاره کردن برجام می‌خواست «قدرت آمریکا» را به رخ جهانیان بکشد و ملت ایران را تحقیر کند، در هفته‌های اخیر با دو سیلی سنگین «سیاسی» و «نظامی» پاسخ آن اقدام را دریافت کرد. پاسخی سخت و پشیمان کننده. رهبر ایران عزت ملت ایران را در برابر یک «ابر قدرت» زورگو حفظ کرد.آن جوانان انقلابی که از رهبری گلایه دارند که چرا برجام پذیرفته شد، دقت ندارند که انرژی هسته‌ای و حتی توان نظامی و موشکی بدون پشتوانه مردمی در بلند مدت برای یک نظام مردم‌سالار فایده‌ای ندارد. برجام اگر نبود آیا 81 درصد افکار عمومی ایران ضدآمریکایی می‌شد؟

برجام اگر نبود آیا 72درصد مردم می‌گفتند امتیاز دادن به غرب فایده‌ای ندارد؟ برجام اگر نبود آیا باز امروز دلال‌های مذاکره و تئوریسین‌های تسلیم معرکه گیر نمی‌کردند؟ نمی‌گفتند اگر کار درست ما بود، از طریق «دیپلماسی» همه مسائل را حل می‌کردیم؟ بی حیاها بعضی هنوز هم می‌گویند البته!

 امروز اگر رهبری مثل کوه در برابر آمریکا می‌ایستند، صرفا به پشتوانه موشک نیست. این موشک را سال 93 هم داشتیم. رهبری هم همین رهبری بودند. امیرالمومنین (ع) هم که باشی، ذوالفقار هم که داشته باشی، بدون زمینه اجتماعی و حمایت افکار عمومی مجبور به پذیرش «حکمیت» می‌شوی. اما دوره «میانداری میان مایه‌ها» دیگر گذشته است. پرده‌های فریب فرو افتاده و نقشه‌های دشمنان رسوا شده است. روسیاهان تاریخ خواهند بود آنها که امروز هم با خیانت و تردیدافکنی و سستی به بیگانگان کمک کنند. شواهد نشان می‌دهد که این میدان، میدان فتح خیبر است.