کنفرانس بحرین؛ بیانیه انشائی و بی ثمر

این بیانیه مملو از این جملات نظیر «تمرکز روی شکوفایی اقتصادی فلسطین و شروط و سازوکارهای لازم برای تحول اقتصادی و همواره کردن راه برای فرصت های اقتصادی» بود.

این بیانیه در پایان نشست به اکثر بحران های مشهور منطقه نظیر «میانگین بالای بیکاری و نیاز به تماس موثر با جوانان و اهمیت فراهم کردن شرایط مناسب برای توسعه بخش خصوصی» اشاره کرد.

حتی سخنان سلمان آل خلیفه ولیعهد بحرین در جلسه پایانی نشست بر یک سری امید و آرزوها از جمله ایجاد فرصت های اقتصادی ویژه و پایدار برای همه کشورهای منطقه در کنار دعوت به همیاری و وحدت مساعی برای ایجاد آینده اقتصادی شکوفا متمرکز بود.

این نشست بیانیه ای مفصل را درخصوص هدف های خود ارائه نکرد؛ هدف هایی که خطوط اولیه آن را کوشنر مطرح کرد.


برپایه این گزارش، آمارهای از پیش اعلام شده از ادعای سرمایه گذاری در اراضی فلسطینی به ارزش 28 میلیارد دلار حکایت دارد و بر اساس ادعاهای آمریکا، 22 میلیارد دلار دیگر نیز در اردن و مصر و لبنان اختصاص خواهد یافت.

به نوشته آناتولی، کوشنر از طریق یک ویدئو در روز اول نشست به ترویج طرح های توسعه ای و سرمایه گذاری برای منطقه به ویژه کرانه باختری و نوار غزه دست زد؛ بدون اینکه به موضوع مرزها در قالب طرح خود اشاره ای کند. این در حالی است که واشنگتن از «یک فرصت تاریخی» به زعم خود برای حل و فصل درگیری بین دوطرف سخن گفته بود. به این صورت، آینده نشست بحرین که با حضور محدود اعراب همراه بود، در حاله ای از ابهام قرار گرفته است.

با توجه به علائم و نشانه های اولیه، نشست بحرین در سایه تحریم آن از سوی فلسطینی ها و تاکید بر شکست آن، در مسیر اجلاس ها و توافقنامه های بی فایده گذشته درباره فلسطین گام بر می دارد

چرا نشست بحرین درباره معامله قرن شکست خورد

درپی برگزاری نشست بحرین برای ارائه طرح سازش آمریکایی موسوم به "معامله قرن"، تحلیلگران سیاسی علل شکست این شکست را بررسی کردند.

روزنامه گاردین در گزارشی به قلم مارتین شولوف خبرنگار بخش خاورمیانه خود نوشت: معامله قرن که جراد کوشنر داماد ترامپ در بحرین ارایه کرد، شکست خورد.
به نوشته این روزنامه ، در نشست بحرین توجهی به طرح مشاور دونالد ترامپ رئیس جمهور و داماد ترامپ برای پایان دادن به درگیری اعراب و اسرائیل نشد و معامله قرن در نهایت چیزی جز صرفا یک تلاش شکست خورده نبود.

شولوف تصریح کرد: کوشنر با یک سری مبانی اساسی و ایده ها وارد بحرین شد، اما مشتری برای آن پیدا نکرد و این نشست که انتظار می رفت راهی برای برون رفت از درگیری فلسطینی ها و اسرائیل باشد، هیچ نوع راه حلی ارائه نکرد.

به نوشته گاردین، "دیدگاه اصلی کونشر مبتنی بر صلح و شکوفایی هیچ یک از دو طرف را قانع نکرد و نه رام الله و نه در غزه توجهی به طرح او نشد و حتی رسانه های اسرائیلی از اهمیت نشست کاستند".
این گزارش تصریح کرد: از بودجه 50 میلیارد دلاری برای آغاز پروژه ها در مصر و اردن و لبنان استقبالی نشد و آنها این پیشنهاد را رد کرده و آن را یک رشوه دهی شرم آور خواندند.

شولوف افزود: در سایه نبود راه حل سیاسی برای اجرایی کردن تعهدات سرمایه گذاری، به همه تلاش ها برای ادغام جوامع فلسطینی در منطقه و رونق بخشیدن به اقتصاد کرانه باختری و غزه توجه مهمی نشد.
این روزنامه نوشت: همگان در منامه از پرداختن به سیاست خودداری کردند.. دولت آمریکا به طور علنی و گسترده از مقاصد اسرائیل حمایت و به فلسطینی‌ها بی توجهی کرد و این واقعی است که باعث شد تا آنها نشست بحرین را تحریم کنند.

گاردین در پایان گزارش خود به گفته تونی بلر نخست وزیر اسبق انگلیس اشاره کرد و نوشت: این باوری ساده است که فکر کنید می توانید اقتصادی بدون راه حل های سیاسی موفقیت آمیز داشته باشید. موفقیت سیاست بدون طرح های اقتصادی نیز تفکیری بیهوده است.
مجله اکونومیست نیز درباره نشست بحرین نوشت: این نشست سرآغازی ناامید کننده برای معامله قرن بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها بود.

این مجله در گزارش خود افزود: نشست بحرین ممکن است داووس یا هرگونه سیرک سالانه ای باشد که ثروتمندان جهان برگزار می‌کنند.

اکونومیست نوشت: داماد ترامپ در مرکز نمایش برای ارایه دیدگاه خود برای حل درگیری اسرائیل و فلسطینی ها در بحرین بود. ترامپ قبل از ورود به کاخ سفید در آغاز سال 2017 میلادی خود را متعهد کرد که طرح "معامله بزرگی" بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها را رقم بزند و دامادش را برای این کار انتخاب کرد که از تجربه دیپلماتیک برای نظارت بر طرحش برخوردار نیست.

به نوشته این مجله، نتیجه قابل پیش بینی بود. طرحی برای حل اصل درگیری و مسائل دشوار دیگر نظیر وضعیت قدس و مرزها و آوارگان یا ایده کشور فلسطینی وجود ندارد. این طرح چندین بار به تعویق افتاد و دیپلمات ها به امکان کنار گذاشتن آن تا زمان دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ –در صورت انتخاب دوباره- اشاره می کنند.

این مجله افزود: طرح به این شکل خود غیرواقعی است، اما حامیان کوشنر می گوید که این طرح تلاشی برای اعطای ثمرات صلح به فلسطینی ها یا مشوقی برای قبول طرح صلح سیاسی آینده است.

به نوشته این مجله، فلسطینی ها معتقدند که بوی رشوه یک رئیس جمهور متخاصم از این طرح بلند است، زیرا ترامپ هر نوع حمایت آمریکا از فلسطینی ها را قطع کرد و از سیاست سنتی آمریکا دست برداشت و شهر قدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت شناخت و دستیاران ترامپ تلویحا اشاره کردند که طرح معامله قرن ساختاری کمتر از یک کشور دارای حاکمیت در مرزهای 1967 خواد داد.

اکونومیست نوشت: به همین علت بود که فلسطینی ها نشست بحرین را تحریم و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان با اعزام نماینده ای مخالفت کرد. او ماه مه گفته معامله قرن را معامله ننگ آور و سرنوشت آن را جهنم توصیف کرده بود.

این مجله افزود: کشورهای عربی در نشست در کنار مسئولان اسرائیلی در نشست مردد بودند.. رسانه های اسرائیلی حاضر در نشست گزارش های تملق آمیزی درباره آن نوشتند و از جمله روزنامه اسرائیل امروز که از ترامپ و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل حمایت می کند، بحرین را جزیره امید نامید. این توصیفی عجیب برای کشوری بود که در سال 2011 میلادی انتفاضه مردمی را سرکوب کرده بود.

اکونونیست در پایان نوشت: نشست بحرین درباه فلسطین نبود بلکه درباره روابط بین اسرائیل و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بود. شاید نتیجه واقعی این نشست، بزرگترین نمایش نزدیکی روابط برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و اسرائیل باشد و این همان چیزی است که دولت ترامپ به دنبال تشویق آن است.