نگاهی به گام دوم ابومازن برای مقابله با اقدامات یکجانبه رژیم صهیونیستی

این تصمیم ابومازن- که در حقیقت اجرایی کردن مصوبه سال 2015 کمیته مرکزی ساف در آن برهه است- اقدامی بود که به شدت بر فضای داخلی فلسطین تأثیر گذاشت. گروه های مقاومت به شدت از آن استقبال کردند و خواستار عملی شدن هر چه زودتر این تصمیم شدند. رژیم صهیونیستی نیز شدیداً از این اقدام ابراز نگرانی کرد و حکومت خودگردان و ابومازن را به محدودیت های بیشتر و مجازات اقتصادی تهدید کرد. از سوی دیگر به دلیل حساسیتی که در عرصه بین المللی در خصوص تخریب خانه های فلسطینیان در محله صور باهر قدس به وجود آمده بود محکومیت های بین المللی علیه رژیم صهیونیستی در مجامع بین الملل شکل گرفت.

گام دوم
حال پس از گذشت چند روز از تصمیم ابومازن، واصل ابویوسف، عضو کمیته اجرایی ساف اعلام کرده، گام دوم اقدامات ساف و گروه های زیر مجموعه آن- ضمن پایبندی به اجرای تصمیم اتخاذ شده- مقابله با هر گونه اقدام رژیم صهیونیستی و برگزاری تحرکات مردمی است.
بر این اساس، ظاهراً حکومت خودگردان قصد دارد از هر اقدامی که رژیم صهیونیستی در کرانه باختری انجام می دهد جلوگیری کند. از سوی دیگر ابویوسف اعلام کرده که زمانبندی و برنامه تحرکات مردمی برای انجام اقدامات متحد مردمی به زودی اعلام خواهد شد.

کاری که برای نخستین بار انجام می شود
نگاهی به سابقه اقدامات حکومت خودگردان فلسطین در کرانه باختری طی یک دهه گذشته نشان می دهد، حکومت خودگردان طی یک دهه گذشته بزرگترین مانع مقابل هرگونه اعتراض علیه رژیم صهیونیستی بوده است. طی این یک دهه هرگاه اعتراضی از سوی مردم در کرانه باختری صورت گرفته، پیش از رژیم صهیونیستی توسط دستگاه امنیتی حکومت خودگردان سرکوب شده است. حال اینکه خود حکومت خودگردان اقدام به سازماندهی تحرکات مردمی یکپارچه کند امری جدید و قابل بررسی است.

از سوی دیگر، اینکه حکومت خودگردان با اقدامات رژیم صهیونیستی نیز مقابله کند امری است که هرگز سابقه نداشته است. معنای این تصمیم این است که دیگر همکاری امنیتی وجود ندارد و صهیونیست ها نمی توانند اقدامی در مناطق فلسطینی انجام دهند. پیش از این، آنچه اتفاق می افتاد کاملاً عکس وضعیت کنونی بود و دستگاه امنیتی و پلیس حکومت خودگردان نه تنها شهروندان خود را سرکوب می کرد، بلکه با دادن اطلاعاتی که صهیونیست ها تقاضای آن را داشتند، فضای لازم برای اقدامات سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان را فراهم می کردند.  

نکته ای در خور تأمل
 اینکه حکومت خودگردان قصد دارد مقابل اقدامات صهیونیست ها بایستد در نگاه اول امری مطلوب است اما باید دید این تصمیم تا چه درجه ای از اولویت آنها و دوم اینکه آنها قصد مقابله با کدام اقدامات رژیم صهیونیستی را دارند و نکته آخر همان گفته حماس است که آیا این تصمیم عملی خواهد شد یا نه؟

حرکت حکومت خودگردان برای مقابله با رژیم صهیونیستی حتی در حد سخن و تصمیمی ذهنی خود یک گام به جلو محسوب می شود اما هرچه این تصمیم بیشتر عملی شود و وجود بیشتری را به خود اختصاص دهد و در امور بیشتری عملیاتی شود می تواند هم برای فلسطینیان تبعاتی بهتری داشته باشد و هم اینکه خود حکومت خودگردان را- حتی با مشی سازشکارانه- مقابل صهیونیست ها جلو اندازد و صهیونیست ها را برای پذیرش خواسته های بیشتری مجاب کند.

و مطلب آخر اینکه هر چه این تصمیم بیشتر ادامه یابد و استمرار داشته باشد آنگاه همگان خواهند دید که صهیونیست ها را به زانو در خواهد آورد. هرچند سازشکاران طی چند دهه مشی مذاکراتی بعید است به راحتی بتوانند خلق مقاومتی از خود بروز دهند و عملکردشان از جنس مقاومت شود اما همین میزان دست کم می تواند بر یقین آنها در اثر بخشی مقاومت تأثیری شگرف بگذارد.