۰
شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۲۱

فلسطین مورد توافق همه بحرینی‌ها به‌استثنای نظام است/رژیم بحرین موش آزمایشگاهی عربستان و آمریکاست

فلسطین مورد توافق همه بحرینی‌ها به‌استثنای نظام است/رژیم بحرین موش آزمایشگاهی عربستان و آمریکاست
به گزارش اسلام تایمز، «علی مشیمع» از معارضان بحرینی در گفت‌وگویی با خبرنگار بین‌الملل تسنیم به تشریح آخرین تحولات صحنه بحرین در سایه تشدید سرکوبگری آل‌خلیفه و اعدام وحشیانه دو جوان و نیز حرکت پرشتاب آل‌خلیفه در مسیر عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی پرداخت.

علی مشیمع فعال سیاسی بحرینی فرزند معارض سرشناس بحرینی، حسن مشیمع است. وی به‌همراه 30 شهروند بحرینی دیگر در اقدامی ناقض حقوق بشر و همزمان با اوج گرفتن اعتراضات مردمی در بحرین، در سال 2012 از سوی وزارت کشور بحرین سلب تابعیت شده است. علی مشیمع از آن تاریخ مقیم انگلیس است و از بازگشت به کشورش محروم شده است. این فعال سیاسی بحرینی در اعتراض به بازداشت پدرش در سال 2011 که به حبس ابد از سوی رژیم بحرین محکوم شده است، مرتب مقابل سفارت بحرین در لندن اعتصاب غذا کرده است. به‌گفته علی مشیمع، پدرش حسن مشیمع که برای پنجمین بار در طول حیات سیاسی خود از سوی رژیم بحرین بازداشت و زندانی شده، حالا پس از بازداشت و زندانی شدن در زندان «جو» در سال 2011 و با وجود بیماری سرطان، از دریافت دارو و خدمات درمانی محروم شده است و لحظه به لحظه به مرگ نزدیکتر می‌شود. تسنیم برای آگاهی بیشتر خوانندگان از فشارهای اخیر دولت بحرین علیه مخالفان این کشور، و اعدام برخی از معارضان سیاسی در هفته گذشته، گفتگویی با علی مشیمع انجام داده است.

مهمترین محورهای مصاحبه با علی مشیمع

ــ نظام بحرین سیاست انتقام‌جویی را علیه تمام معارضانش در پیش گرفته است، ابزاری که نظام بحرین مورد استفاده قرار داده، ابزار تروریستی رژیمی است که در ارتکاب جنایت سیری‌ناپذیر و زیاده‌خواه است.

ــ نظامیان آل‌خلیفه، علی العرب را به‌طرزی وحشیانه شکنجه کردند، ناخن انگشتان پاهایش را کشیدند و او را شوک برقی دادند، شهید احمد الملالی هم بیست و سه روز را در حالی سپری کرد که زخمی شده بود و گلوله را از بدنش خارج نکردند، بلکه با همین حال مجروح وی را شکنجه کردند و آنگاه با محاکمه ظالمانه‌ای روبه‌رو شد.

ــ سیاست تجاوزکارانه و خصمانه‌ای که رژیم آل‌خلیفه در پیش گرفته، سیاستی که این رژیم به‌تنهایی آن را در پیش گرفته باشد، نیست، بلکه سیاست محوری است که رهبری آن را عربستان سعودی به‌عهده دارد و آن سیاست راندن و تخریب و سوزاندن است.

ــ نظام سعودی به بمباران و کشتار و گرسنه نگه داشتن ملت یمن می‌پردازد و مدارس و بیمارستان‌ها و مناطق مسکونی را هدف قرار می‌دهد، این فرهنگ و نگرش و منطقی است که بر بحرین حاکم است و این خطری است که ملت بحرین با آن روبه‌رو هستند.

ــ ملت بحرین حتی یک ذره امید به اصلاح این نظام ندارد و با صدای آشکار فریاد می‌زند که راه نجات و آینده بحرین، هرگز آینده درخشانی نخواهد بود و ملت آن هرگز از امنیت بهره‌مند نخواهد شد مادامی که نظام آل‌خلیفه به‌عنوان نظام حاکم بر بحرین در رأس قدرت باقی بماند.

ــ سناریوی قابل پیش‌بینی و احتمالی این است که ملت بحرین همچنان به مبارزه خود ادامه خواهد داد، ما در حال نبرد هستیم و این نبرد به صبر و ایستادگی و مقاومت نیاز دارد و ملت بحرین به این ویژگی‌ها آراسته است.

ــ ما همچنان به ایستادگی و مقاومت و مبارزه و انقلاب خود ادامه خواهیم داد، ملت بحرین ملتی مؤمن و ثابت‌قدم است، زیرا به وعده پیروزی ایمان دارد، در چنین شرایطی ما هیچ راهی جز ادامه مبارزه و صبر و استقامت نداریم.

ــ نظام بحرین همچون موش آزمایشگاهی برای قدرت‌های بزرگ و در رأس آنها رژیم سعودی است، و در نهایت بقایش به حمایت‌های خارجی بستگی دارد، و اساساً بر نیروهای مزدور و نه شهروندان تکیه می‌کند، یعنی چه‌بسا برخی از مسئولان، شهروندان بحرینی باشند، ولی قوام و ساختار ارتش و دستگاه‌های امنیتی غالباً از مزدوران و ملیت‌های مختلف است.

ــ موضع ملت بحرین در قبال مسئله فلسطین، روشن و شفاف است، معارضان و حتی موافقان هم هر شکلی از اشکال عادی‌سازی روابط (با رژیم صهیونیستی) را نمی‌پذیرند، چرا که مسئله فلسطین، مسئله اصولی هر انسان مسلمان و عرب  مورد توافق همه بحرینی‌ها به‌استثنای نظام حاکم بر بحرین است.

ــ آمریکا همچنین شریک جنایاتی است که نظام سعودی در یمن مرتکب می‌شود، این حالت درباره انگلیس هم صدق می‌کند.

ــ همان‌طور که رژیم صهیونیستی، یک رژیم تحمیلی و غیراصیل در منطقه است که می‌خواهد بر فلسطین اشغالی مسلط شود، نظام آل‌خلیفه هم یک نظام غیراصیل و تحمیل‌شدهبر بحرین و فرهنگ و ملت و تاریخ آن است.

ــ ملت‌های اروپایی با آنچه در یمن جریان دارد و حمایت پیاپی از عربستان سعودی و سیاست نظام‌هایشان در این زمینه مخالف هستند.
* * * * *
مشروح گفت‌وگو


چرا سیاست فشار و اعمال محدودیتی که نظام بحرین علیه معارضان در پیش گرفته، در برهه اخیر به‌شکل روزافزونی افزایش یافته است، به‌طوری که می‌بینیم نظام بحرین به‌جای در پیش گرفتن گفت‌وگو و مذاکره با معارضان، به‌شکل جنون‌آمیزی به صدور احکام اعدام، اخراج و تبعید اجباری از کشور و انداختن معارضان به زندان روی آورده است؟

علی مشیمع: برای تمام کسانی که اوضاع داخل بحرین را رصد می‌کنند و تحت نظر دارند و نیز برای تمام شهروندان، این مسئله روشن است که سیاست نظام بحرین خصمانه و تجاوزکارانه است که تمام آنچه را در کشور وجود دارد و تاریخ و ملت و فرهنگ و حتی اعتقاداتش و تمام آنچه را در بحرین اصالت دارد، هدف قرار داده است، به‌عبارت دیگر، نظام بحرین با هر صدای مخالف، دشمنی می‌ورزد، نظام بحرین دوست ندارد که کسی به آن اعتراض کند یا دیدگاه مخالف نظرش را بیان کند، نظام بحرین سیاست انتقام‌جویی را علیه تمام معارضانش در پیش گرفته است، ابزاری که نظام بحرین مورد استفاده قرار داده، ابزار تروریستی است که تمام جزئیاتش روشن است، اگر به جنایت اخیری که طی آن شهید احمد الملالی و علی العرب اعدام شدند، بار دیگر نگاه کنیم، در جزئیات بازجویی و شکنجه آنها، ذهنیت و منطق انتقام‌جویی را می‌بینیم که این دو شهید در معرض شکنجه وحشیانه این رژیم قرار داشتند که در ارتکاب جنایت سیری‌ناپذیر و زیاده‌خواه است.

سازمان حقوق بشر برخی از جزئیات شکنجه علی العرب را یادآوری و اعلام کرده است، ناخن انگشتان پاهایش را کشیدند و او را شوک برقی دادند، شهید احمد الملالی هم بیست و سه روز را در حالی سپری کرد که زخمی شده بود و گلوله را از بدنش خارج نکردند، بلکه با همین حال مجروح وی را شکنجه کردند و آنگاه با محاکمه ظالمانه‌ای روبه‌رو شد که تمام سازمان‌های حقوق بشری از جمله سازمان ملل به آن اعتراف کرده‌اند، جنایت سوم، اعدام آنها و جنایت چهارم پنهان کردن قبر آنها یا دفن کردن آنها در جاهایی که خانواده‌هایشان موافق نیستند و حتی ممانعت از زیارت قبورشان است، هیچ عدالت یا قانونی در بحرین وجود ندارد، تنها قانونی که نظام اجرا می‌کند، قانون جنگل و قانون تروریسمی است که ما را به آن متهم می‌کنند، این جوانان را در حالی به تروریسم متهم کردند که در حقیقت آنها قربانی تروریسم آل‌خلیفه در داخل بحرین هستند، تصور شخصی من این است که این سیاست تجاوزکارانه و خصمانه‌ای که رژیم آل‌خلیفه در پیش گرفته، سیاستی که این رژیم به‌تنهایی آن را در پیش گرفته باشد، نیست، بلکه سیاست محوری است که رهبری آن را عربستان سعودی به‌عهده دارد و آن سیاست راندن و تخریب و سوزاندن است و ما آنچه را در پیرامونمان در منطقه جریان دارد، می‌بینیم که چگونه نظام سعودی به بمباران و کشتار و گرسنه نگه داشتن ملت یمن می‌پردازد و مدارس و بیمارستان‌ها و مناطق مسکونی را هدف قرار می‌دهد، این فرهنگ و نگرش و منطقی است که بر بحرین حاکم است و این خطری است که ملت بحرین با آن روبه‌رو هستند، به همین سبب بدیهی است که ملت بحرین حتی یک ذره امید به اصلاح این نظام ندارد، و با صدای آشکار فریاد می‌زند که راه نجات و آینده بحرین، هرگز آینده درخشانی نخواهد بود و ملت آن هرگز از امنیت بهره‌مند نخواهند شد مادامی که نظام آل‌خلیفه به‌عنوان نظام حاکم بر بحرین در رأس قدرت باقی بماند.

 در سایه ادامه این سیاست نظام بحرین که شما آن را سیاست تجاوزکارانه و خصمانه نامیدید، سناریوهای احتمالی آینده برای مبارزه ملت بحرین و طرح‌های معارضان برای مقابله با ظلم و سرکوبگری این رژیم در قبال خواسته‌های معارضانی که به‌صورت مسالمت‌آمیز اعتراض می‌کنند، چیست؟

مشیمع: سناریوی قابل پیش‌بینی و احتمالی این است که ملت بحرین همچنان به مبارزه خود ادامه خواهند داد، ما در حال نبرد هستیم و این نبرد به صبر و ایستادگی و مقاومت نیاز دارد و ملت بحرین به این ویژگی‌ها آراسته است، ما عوامل ثبات و ایستادگی را از مادران شهدا فرا گرفته‌ایم، یعنی مثلاً نگاهی به مادر شهید احمد الملالی بیندازیم که می‌گوید "مبارکت باشد پسرم، من به‌خاطر فداکاری و جانفشانی تو، سرم را با افتخار بالا می‌گیرم. من تو را به‌عنوان یک شهید تقدیم وطن می‌کنم، من به تو افتخار و مباهات می‌کنم."، بنابراین اینها عوامل ایستادگی و مقاومتی است که در مادری که فرزندش شهید شده متجلی می‌شود، مادری که گل به‌روی فرزندش می‌ریزد و خطاب به رژیم دیکتاتوری می‌گوید "تا هر اندازه که با تمام ابزار تروریستی با ما رفتار کنی و فرزندان ما را به‌قتل برسانی و جوانان ما را شکنجه کنی و افراد سالخورده را بازداشت کنی، تا هر اندازه به مقدسات ما تجاوز کنی و آزادگان ما را به زندان بیفکنی، بدان که ملت بحرین هرگز سر تسلیم فرود نخواهد آورد و همچنان به ایستادگی و مقاومت و مبارزه و انقلاب خود ادامه خواهد داد"، ملت بحرین ملتی مؤمن و ثابت‌قدم است، زیرا به وعده پیروزی ایمان دارد، زیرا سرانجام خون‌ها و جانفشانی‌های ارزشمندی که تقدیم کرده، جز پیروزی نمی‌تواند چیز دیگری باشد. به‌اعتقاد من، در چنین شرایطی ما هیچ راهی جز ادامه مبارزه و صبر و استقامت نداریم، وسایل و ابزار و سازوکارهای متعددی وجود دارد که تمام فعالان آنها را مورد استفاده قرار می‌دهند، و هر کس در هر جایی مسئولیتی دارد، یعنی فعالان مقیم خارج مسئولیت دارند که منعکس کننده صدای انقلاب و ظلمی که رژیم می‌کند، به سرتاسر جهان باشند، و از هر وسیله و ابزار ممکن برای فشار بر رژیم‌های هم‌پیمان رژیم بحرین استفاده کنند که به حمایت تسلیحاتی از این رژیم می‌پردازند و پوشش سیاسی و نظامی برای آن فراهم می‌کنند، این فعالان مقیم خارج باید از تمام وسایل مشروع در نبرد مبارزه برای آزادی و کرامت استفاده کنند.



 در سخنانتان به حمایت سعودی از نظام بحرین از جمله اعزام نیروهای نظامی به این کشور اشاره کردید که این حمایت‌ها سبب شد تا نظام بحرین به نقض قانون و ارتکاب اقدامات غیرقانونی علیه ملت این کشور دست بزند، نقش عربستان سعودی در بحرانی کردن اوضاع بحرین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

مشیمع: موضع عربستان سعودی بسیار واضح و روشن است، ما معتقدیم حاکم واقعی بحرین، نظام آل‌خلیفه نیست و بحرین حاکمیت و استقلال کاملی از خود ندارد، پس از حدود یک ماه از شعله‌ور شدن آتش انقلاب در سال 2011 میلادی، نظامیان سعودی وارد بحرین شدند و همه جهانیان آن را به‌چشم خود دیدند و این مسئله بسیار روشن بود، پس از دو روز از ورود نظامیان سعودی و اماراتی به بحرین، ده‌ها مسجد با خاک یکسان شد، اولین اقدام شومی که نظام سعودی در بحرین انجام داد، تلاش برای شعله‌ور کردن آتش فتنه مذهبی میان شیعیان و اهل‌سنت بود، این رژیم جنایات متعددی را مرتکب شد که اگر ما بخواهیم این جنایات را با جنایاتی مقایسه کنیم که استعمار مرتکب شد، یعنی در زمانی که بحرین مستعمره استعمار انگلیس بود، انگلیس به‌مدت بیش از 100 سال بحرین را اشغال کرده بود، اما در آن مدت چیزی در تاریخ درباره اینکه مسجدی از سوی استعمارگران تخریب شده ندیده یا نشنیده‌ایم، آن هم استعماری که با کشور و فرهنگ و اسلام بیگانه بوده و ارتباطی با آنها ندارد، استعمار (همانند نظام آل‌خلیفه و آل‌سعود) به مقدسات تجاوز نکرد، در حالی که اولین جنایات رژیم سعودی و اولین دستاوردش، حمله به مراکز عبادتی بود که صدای حق را فریاد می‌زدند، عربستان سعودی همچنان به حضور نظامی خود در بحرین ادامه می‌دهد، در نتیجه این بزرگترین جنایت است، مسئله دیگر همان‌طور که یادآوری کردم، این است که نظام بحرین در نهایت بقایش به حمایت‌های خارجی بستگی دارد، و اساساً بر نیروهای مزدور و نه شهروندان تکیه می‌کند، یعنی چه‌بسا برخی از مسئولان، شهروندان بحرینی باشند، ولی قوام و ساختار ارتش و دستگاه‌های امنیتی غالباً از مزدوران و ملیت‌های مختلف است، در نتیجه ما با رژیم مزدور و رژیمی روبه‌رو هستیم که از حمایت خارجی بهره می‌برد، واقعیت امر این است که ما فقط با نظام آل‌خلیفه روبه‌رو نیستیم، بلکه با هم‌پیمانان و کسانی که از آن حمایت می‌کنند، روبه‌رو هستیم، در این حالت و در این وضعیت، بحرینی‌ها فقط از کرامت خود دفاع نمی‌کنند، بلکه حتی از حاکمیت کشورشان دفاع می‌کنند که پایگاه‌های نظامی خارجی و عربی آن را خدشه‌دار کرده و به آن ضربه زده است.

 چرا در سایه افزایش روزافزون دامنه تحریم بین‌المللی رژیم اسرائیل نه‌فقط از سوی ملت‌های عربی و اسلامی بلکه حتی از سوی بسیاری از ملت‌های اروپایی، منامه میزبانی کنفرانسی را به‌بهانه جذب سرمایه گذاری در اراضی اشغالی فلسطین به‌عهده می‌گیرد و چرا رژیم بحرین برای عادی‌سازی کامل روابطش با رژیم اسرائیل تلاش می‌کند؟

مشیمع: موضع ملت بحرین در قبال مساله فلسطین، روشن و شفاف است، معارضان و حتی موافقان هم هر شکلی از اشکال عادی‌سازی روابط (با رژیم صهیونیستی) را نمی‌پذیرند، چرا که مسئله فلسطین، مسئله اصولی هر انسان مسلمان و عرب است، همه ما در مدارس و از زمان کودکی آموختیم که مسئله فلسطین، مسئله اعراب و مسلمانان است و درباره آنچه مربوط به فلسطین و تاریخ و مسئله نزاع است، سرود و شعر و قصه می‌خواندیم و حتی زبان عربی را با آنچه به فلسطین و تاریخ و مسئله نزاع مرتبط است، فرا می‌گرفتیم، در نتیجه مسئله فلسطین، مسئله مورد توافق همه بحرینی‌ها به‌استثنای نظام حاکم بر بحرین است، مسئله فلسطین دارای بعد اسلامی است، اولین قبله است، ما از مسئله‌ای حرف می‌زنیم که دارای بعد دینی عمیق و مستحکمی است، نظام بحرین چرا برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و رابطه با آن تلاش می‌کند و مسابقه گذاشته است؟ معتقدم دو دلیل اساسی برای این کار وجود دارد؛ اولین مسئله، ذهنیت و منطق مشابه است، همان‌طور که رژیم صهیونیستی، یک رژیم تحمیلی و غیراصیل در منطقه است که می‌خواهد بر فلسطین اشغالی مسلط شود، نظام آل‌خلیفه هم یک نظام غیراصیل و تحمیل‌شده بر بحرین و فرهنگ و ملت و تاریخ آن است، در نتیجه (نظام بحرین) با همان منطق و نگرش رژیم صهیونیستی رفتار می‌کند، مسئله دیگر این است که نظام بحرین به‌عنوان یک ابزار مورد استفاده قرار می‌گیرد، این نظام ابزار رژیم سعودی است، رژیم سعودی با گلوله توپ از آن حمایت می‌کند تا واکنش عربی و اسلامی را در قبال این سیاست توطئه‌آمیز و همدستی با رژیم صهیونیستی به‌منظور عادی‌سازی روابط به‌زیان مسئله فلسطین بسنجد، نظام بحرین همچون موش آزمایشگاهی برای قدرت‌های بزرگ و در رأس آنها رژیم سعودی است.

 هنگامی که موضوع به حقوق بشر مربوط می‌شود، غربی‌ها نقض حقوق بشر در عربستان و بحرین را نادیده می‌گیرند، بسیاری از کشورهای غربی از جمله فرانسه، آمریکا و انگلیس خیلی درباره حمایت از حقوق بشر و مخالفت با اعدام‌های سیاسی حرف می‌زنند، اما در عین حال با وجود اینکه نظام بحرین طی روزهای اخیر دو نفر از معارضان سیاسی را اعدام کرد، ما شاهد هیچ گونه موضعی از سوی این کشورهای غربی در محکومیت این اعدام‌ها نبودیم، این معیارهای دوگانه غربی‌ها در زمینه حقوق بشر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

مشیمع: بسیار روشن و بدیهی است که این کشورها، سیاست دورویی و معیارهای دوگانه را در پیش گرفته‌اند، روشن‌تر و واضح‌تر از فاجعه انسانی در یمن وجود ندارد، ولی دولت آمریکا بر حمایت از نظام سعودی و تجاوزگری‌اش پافشاری می‌کند، آمریکا همچنین شریک جنایاتی است که نظام سعودی در یمن مرتکب می‌شود، این حالت درباره انگلیس هم صدق می‌کند، این حرف من نیست، بلکه سخن سازمان‌ها و نهادهای مردمی و غیردولتی در انگلیس و حتی آمریکاست، به همین سبب اگر کسی نگاه دقیق و جست‌وجوگری داشته باشد به‌طور واضح خواهد دید که نظر ملت‌ها متفاوت از نظر نظام‌هاست، نه‌فقط ملت‌های عربی بلکه حتی ملت‌های غربی با سیاست‌ها و خواسته‌های خارجی اختلاف نظر دارند، ملت‌های اروپایی با آنچه در یمن جریان دارد و حمایت پیاپی از عربستان سعودی و سیاست نظام‌هایشان در این زمینه مخالف هستند، ما شاهد تظاهرات و اعتراضات گسترده در سفر اخیر محمد بن سلمان ولیعهد سعودی به کشورهای اروپایی و واشنگتن بودیم، حتی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا هنگامی که حدود دو ماه پیش به انگلیس سفر کرد، تظاهرات تاریخی و گسترده‌ای با مشارکت صدها هزار نفر برگزار شد که همگی به مخالفت با این فرد پرداختند که به نژادپرستی و تبعیض نژادی و حمایت از رژیم‌های دیکتاتوری معروف است، من بر این باورم همان‌طور که ملت‌های عربی با رژیم‌های دیکتاتوری خود مبارزه می‌کنند، ملت‌های اروپایی هم با نظام‌های خود مبارزه می‌کنند، درست است که دولت‌هایشان به‌شکل دموکراتیک روی کار آمده‌اند، ولی سیاستی را که مورد رضایت ملت یا توده‌هایی که آنها را انتخاب کرده‌اند، باشد در پیش نگرفته‌اند.
 
مرجع : خبرگزاری تسنیم
کد مطلب : ۸۰۸۷۰۸
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما