۰
چهارشنبه ۳ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۳:۲۲

سایه صلح بر انتخابات؛ صدای پای بحران می آید؟

سایه صلح بر انتخابات؛ صدای پای بحران می آید؟
شماری از چهره‌های سیاسی، رهبران جهادی و اعضای جامعه مدنی پس از نشستی در خانه حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، خواهان تعویق انتخابات ریاست جمهوری شدند و هشدار دادند که انتخابات، افغانستان را به بحران می‌برد.
 
دفتر مطبوعاتی حامد کرزی، گفته‌است که به‌جای انتخابات باید به صلح اولویت داده شود.
 
 در اعلامیه این دفتر آمده‌است که در شرایط کنونی هم مالکیت و رهبری انتخابات ریاست جمهوری در دست مردم افغانستان نیست و هم شرایط سیاسی و امنیتی برای برگزاری آن به‌صورت شفاف، عمومی، عادلانه و سراسری مساعد نمی باشد.
 
اعلامیه افزوده که انتخابات ریاست جمهوری، کشور را به بحران عمیق‌تر و وسیع‌تر سیاسی و اجتماعی کشانده و نمی‌تواند به‌ صلح کمک کند.
 
این در حالی است که حکومت به طور مکرر اعلام کرده است که با توقف تلاش ‌های صلح، روی برگزاری انتخابات تمرکز می ‌کند و به آن اولویت می ‌دهد.
 
این موضع گیری تازه شماری قابل توجه از رهبران سیاسی اما وضعیت را بیش از پیش پیچیده تر می سازد و یکبار دیگر موجب سایه انداختن صلح بر انتخابات می شود.
 
کارشناسان می گویند که صرف نظر از اینکه در حال حاضر، اولویت اصلی افغانستان، صلح است یا انتخابات، به نظر می رسد که دوگانگی شکل گرفته در خصوص این دو موضوع، آینده سیاسی شکننده و خطرناکی را در برابر کشور قرار می دهد و سرنوشت انتخابات پیش رو را بیش از آنچه تصور می شد، تیره و تار می نماید.
 
موضوع نگران کننده این است که حکومت به صورت یکجانبه بر انتخابات تأکید می کند و این در شرایطی است که حتی شماری از نامزدهای ریاست جمهوری نیز معتقد اند که صلح، اولویت اصلی است. انگیزه آنها در این موضع گیری، در قدم اول، بی اعتمادی عمیق شان نسبت به صداقت و تعهد صادقانه حکومت به برگزاری یک انتخابات واقعی و مبتنی بر قانون اساسی و اراده آزاد مردم افغانستان است.
 
نامزدهای ریاست جمهوری از اینکه اشرف غنی به صورت علنی و گسترده از امکانات دولتی و صلاحیت های ریاست جمهوری به منظور اهداف انتخاباتی و سیاسی اش، سوء استفاده می کند، نسبت به برگزاری یک انتخابات شفاف و واقعی، ابراز تردید می کنند. آنها در عین حال، با اشاره به وضعیت وخیم امنیتی می گویند که برگزاری انتخابات سراسری، امکان پذیر نیست و ناامنی و جنگ، مانع مشارکت مردم در انتخابات می شود و از سوی دیگر، زمینه ساز تقلب و دستبرد به نتایج این روند را برای حکومت، فراهم می سازد.
 
طی روزهای اخیر، دست کم دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری، خواستار تعویق انتخابات شده اند. ممکن است اهداف آنها از طرح این مساله، متفاوت باشد؛ اما نفس این درخواست می تواند به مشروعیت این روند، ضربه وارد کند و آینده آن را با چالش رو به رو سازد.
 
از سوی دیگر و با توجه به موضع گیری تازه طیف وسیعی از رهبران سیاسی و جهادی کشور مبنی بر لزوم تعویق تاریخ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پرداختن به روند صلح، این نگرانی بار دیگر قوت می گیرد که حتی اگر انتخابات برگزار شود، ممکن است نتیجه آن، چیزی جز وقوع یک بحران تازه نباشد؛ بحرانی که در موضع گیری مورد اشاره رهبران سیاسی نیز درباره آن، هشدار داده شده است.
 
به عنوان نمونه، یک پرسش جدی این است که اگر سایر نامزدهای رقیب، ادعای کمیسیون انتخاباتی درباره نتیجه انتخابات را نپذیرند، چه راه حلی وجود دارد و چگونه می توان از بروز بحران جلوگیری کرد؟
 
تجربه تلخ انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۳ جدیت این پرسش را تشدید می کند و نگرانی ها در خصوص انتخابات پیش رو را دوچندان می سازد.
 
نکته مهم این است که در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، امریکا به عنوان قدرت سلطه جویی که به تعبیر کرزی، انتخابات را در اختیار گرفته بود، از یک نامزد مشخص، حمایت می کرد و تمام توان خود را به کار بست تا او را علیرغم میل و انتخاب مردم افغانستان به پیروزی برساند که در نهایت، پس از بروز بن بست، یک اداره دوقطبی و ائتلافی شکل گرفت که هیچ جایگاه و تعریفی در قانون اساسی ندارد؛ اما در انتخابات پیش رو به نظر می رسد که واشنگتن تمایلی به ادامه ریاست جمهوری اشرف غنی ندارد و از سوی دیگر، نامزد دیگری که مطلوب واشنگتن باشد نیز در میان نیست. بر این اساس، تصور می شود که امریکا و قدرت های هم پیمان آن، اصل برگزاری انتخابات را غیر ضروری می دانند و تنها چیزی که در مسیر ممانعت از برگزاری آن برای آنان مانع ایجاد کرده، قانون اساسی است و ارگ هم با استفاده از این پاشنه آشیل، سعی می کند اراده خود را به کرسی بنشاند؛ اما اگر نتایج انتخابات مورد پذیرش نامزدهای بازنده قرار نگیرد، بروز بحران، حتمی است و در شرایطی که هیچ نامزدی مورد نظر قدرت های خارجی نیست، پس وضعیت به خودی خود به همان سمتی کشیده می شود که طرفداران صلح با طالبان در نظر دارند. اما اگر ارگ مقاومت کند و برای به کرسی نشاندن نتیجه مورد نظر خود، به زور متوسل شود، ممکن است، کشور عملا به ورطه جنگ داخلی کشیده شود.
 
به این ترتیب، در دوئل صلح و انتخابات، تنها پیامد قابل تصور، بروز بحران است.
مرجع : آوا (صدای افغان)
کد مطلب : ۸۱۸۳۰۲
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما