در این گزارش که روز جمعه، 10 عقرب نشر شده، آمده‌است که گروه‌های تروریستی، به‌خصوص داعش با از دست‌دادن خلافت خودخوانده‌اش در عراق و سوریه، به کشورهای سومی رفته و قادر به انجام حملات مرگبار در افغانستان و پاکستان ‌شده‌است.
 
وزارت خارجه امریکا افزوده‌است: «شاخه خراسان داعش در سال ۲۰۱۸ فعال بود. با وجود این‌که فشارهای ضد تروریزم از سوی افغانستان و نیروهای حمایت قاطع و درگیری با طالبان، جنگجویان این گروه از میدان نبرد حذف شدند و توانایی این گروه برای گسترش محدود شد؛ اما این گروه قادر به انجام حملات گسترده و تلفات جمعی در افغانستان و پاکستان شد.»
 
این در حالی است که اخیرا والی‌های سرپل و فاریاب از جابه‌جایی ده‌ها خانواده خارجی عضو داعش در ولسوالی‌های کوهستانات و المار این ولایات، سخن گفته‌اند.
 
محتوای هشدارآمیز گزارش وزارت امور خارجه امریکا نشان می دهد که علیرغم تضعیف گروه تروریستی داعش در سوریه و عراق، قرار نیست آن گروه در افغانستان نیز سرنوشت مشابهی پیدا کند و شکست بخورد.
 
این گزارش اذعان می کند که داعش در افغانستان، همچنان قدرتمند است و بربنیاد وضعیت جاری و تأیید مقام های محلی، دامنه قدرت آن روز به روز در حال گسترش است.
 
نکته تعجب آور از نظر کارشناسان مسایل امنیتی و نظامی این است که وزارت امور خارجه امریکا بدون آنکه کمترین اشاره ای به مسؤولیت امریکا و سایر اعضای ائتلاف به اصطلاح ضد تروریزم به رهبری آن کشور در مبارزه با داعش در افغانستان کند، به توانایی آن گروه در زمینه سازماندهی حملات مرگبار و بمب گذاری های خونین اشاره می کند.
 
این در شرایطی است که از دید آگاهان، قدرت گیری داعش در افغانستان، یا نشانگر شکست شرم آور مأموریت به اصطلاح «مبارزه با تروریزم» به رهبری امریکا است و یا بدتر از آن، ناشی از همپوشانی و هم افزایی تروریزم و ضد تروریزم در پشت پرده به منظور ادامه بحران و جنگ و بی ثباتی و توسعه تروریزم برای اهداف بزرگتر می باشد.
 
در هردو صورت، مسؤولیت وضعیت جاری در افغانستان و تهدیدهای ناشی از فعالیت آن گروه، متوجه امریکا و هم پیمانان آن کشور در ناتو است.
 
ده ها خانواده ای که در سر پل و فاریاب، جا به جا شده اند، از آسمان نیفتاده اند، آنها مرزهای زمینی یا هوایی کشور را به سادگی درنوردیده و به مناطق مورد نظر شان در دوردست ترین نقطه های شمال افغانستان، مستقر شده اند. همین واقعیت درباره جنگجویان و تجهیزات جنگی داعش نیز وجود دارد.
 
بر این اساس، چه کسی جز امریکا و ناتو و هم پیمانان محلی آنان باید در قبال این رویدادها پاسخگو باشد؟
 
چرا در گزارش وزارت خارجه امریکا هیچ اشاره ای به این موضوع نمی شود و هیچ پاسخی برای این پرسش ها ارائه نمی گردد؟
 
واضح است که کاسه ای زیر نیم کاسه قرار دارد و پروژه داعش در افغانستان، پیچیده تر از آن چیزی است که در عراق و سوریه جریان دارد.
 
در این میان، از دید صاحب نظران، انتظار نمی رود که قتل ابوبکر بغدادی نیز سیر صعودی قدرت و نفوذ داعش در افغانستان را متوقف کند؛ زیرا طبق برنامه، داعش در افغانستان کاملا جدا از کانون های رهبری و مراکز فرماندهی آن گروه در سوریه و عراق، کنترل می شود و شاید ده ها خانواده خارجی که در ولسوالی های کوهستانات سر پل و المار فاریاب، مستقر شده اند، اصولا ابوبکر بغدادی را نشناسند و از مرگ او نیز باخبر نشده باشند.
 
بنابراین، نباید انتظار داشت که تغییرات شگرف در رهبری مرکزی گروه داعش، تأثیری بر وضعیت آن گروه در افغانستان بگذارد و شرایط را به نفع مردم افغانستان، دگرگون کند.
 
نشر گزارش هشدارآمیز وزارت امور خارجه امریکا و نیز هشدارهای پیوسته فرماندهان جنگی امریکا درباره خطر بالقوه داعش برای امنیت افغانستان هم این واقعیت را منعکس می کند که حامیان قدرتمند آن گروه در نظر دارند، داعش در افغانستان نه تنها نمیرد؛ بلکه روز به روز به اندازه ای قدرتمند شود تا در آینده بتواند جای دیگر گروه های تروریستی را بگیرد و ایدئولوژي مرگبار خود را به آنسوی مرزهای افغانستان از غرب تا شمال، صادر کند و امنیت و ثبات کشورهای همسایه افغانستان را به چالش بکشد.